کتاب گنجینه پزشکی

کتاب گنجینه پزشکی نوشته‌شده توسط گروه مولفین انتشارات ائمه (ع) است و انتشارات ائمه آن را منتشر کرده است. این کتاب دربارهٔ طب سنتی، طب اسلامی، داروشناسی، داروهای گیاهی، گیاهان دارویی، میوه‌درمانی به همراه دانستنی‌های پزشکی است.

درباره کتاب گنجینه پزشکی

 یکی از سؤالاتی که برای انسان همیشه مطرح بوده این است که خاستگاه اصلی طب و کلا حرفهٔ پزشکی در کدام سرزمین بوده و چگونه مکاتب درمانی در جهان شکل گرفته است. بر اساس شواهد تاریخی، ایران منشأ طب در جهان بوده است.

البته دیرینگی و آغاز پزشکی را در هیچ کشوری به‌درستی نمی‌‎توان یافت؛ زیرا از همان زمان که بشر از ابتدای خلقت به درد و جراحت مبتلا گشته، در پی چاره‌جویی و درمان برآمده و دست به نخستین اقدامات درمانی زده است. ولی به طور مکتوب نخستین فردی که به‌عنوان پزشک معرفی شده، حدود ۷۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح شخصی به نام تریتا در ایران بوده که توسط اهورا مزدا به زرتشت معرفی شده است. مشهورترین پزشک بعد از این شخص، ابن سیناست. او در حوزهٔ پزشکی در دنیا زبانزد است و نظریات او باب بسیاری از مسائل پزشکی را باز کرد.

از دیدگاه ابن سینا طب علمی است که به‌واسطهٔ آن احوال بدن انسان شناخته می‎‌شود، از جهت آنچه که موجب سلامتی و بیماریِ آن است تا صحت و سلامتی موجود را حفظ کند و در صورت از دست رفتن سلامتی، آن را به بدن برگرداند. در کتاب هدایة المتعلمین تألیف ابوبکر ربیع ابن احمد اخوینی از اطبای بزرگ قرن چهارم طب اینگونه تعریف شده است: بجشکی (پزشکی) پیشه‌‎ای بود که تندرستی آدمیان را نگه دارد و جون رفته باشد باز آرد از روی علم و عمل.

نکتهٔ مهم دیگر که از تعریف اطبای قدیم ایرانی به دست می‌آید، این است که هدف پزشکی و وظیفهٔ پزشک را حفظ تندرستی انسان دانسته و درمان را در اولویت بعدی قرار داده است و این دیدگاه حتی بسیار متعالی‎‌تر از آن چیزی است که امروزه در پزشکی رایج با عنوان طب پیشگیری مطرح شده است.

 به جز تعاریف دیگری که در این کتاب درباره علم پزشکی و طبابت آمده است، در این کتاب دربارهٔ طب سنتی، طب اسلامی، داروشناسی، داروهای گیاهی، گیاهان دارویی، میوه‌درمانی به همراه دانستنی‌های پزشکی اطلاعات جامعی به دست خواهید آورد. اغلب این اطلاعات برگرفته از طب سنتی هستند و برای زندگی امروز ما کاربردی و مفیدند.

خواندن کتاب گنجینه پزشکی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که به طب سنتی اعتقاد دارند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب گنجینه پزشکی

زنجبیل

زَنجـِبیل یا زنجفیل یا شنگویر یک گیاه خوراکی، ادویه و گیاه دارویی است.

زنجبیل از گیاه زرد رنگ دارای رگه‌های بنفش با نام علمی Zingiber officinale بدست می‌آید. اگرچه معمولاً از زنجبیل به عنوان ریشه آن گیاه نام برده می‌‎شود ولی در اصل قسمت مورد استفاده گیاه ساقه متورم شده زیرزمینی آن است که «ریزوم» نام دارد.

جنس زنجبیل سرده‌ای از تیره زنجبیلیان علفی ایستاده چندساله با حدود ۷۰ گونه بومی آسیای جنوب شرقی است با ساقه باریک و نی‌مانند و برگ‌های سرنیزه‌ای سـبز براق که از زمین‌ساقه‌ای غده‌ای می‌رویند؛ گل‌های آنها سبز مایل به زرد با لبه‌ای ارغوانی و لکه‌های کرم‌رنـگ و گل‌آذین مخروطی و کوچک و سنبله‌ای متراکم است که در تابستان از زمین ساقه بیرون می‌زند.

ریشه خوراکی زنجبیل: زنجبیل از زمانهای دور مورد استفاده بوده وهنوز هم درطب سنتی چین نقش مهمی را ایفا می‌کند. در ایران باستان نیز این گیاه با نام ژنگویر شناخته شده بود و کاربرد داشت و از ایران و کشورهای عربی به سوی غرب سفر کرد. در غرب پزشکی یونانی به نام «دیوسکوریدس» نخستین بار در سده یکم میلادی کاربرد درمانی زنجبیل را ثبت کرد، گرچه سده‌ها پیش از آن این گیاه عطردار از کشورهای خاور دور به اروپا صادر می‌شد، تا سده‌های میانه، به عنوان یک ماده اولیه آشپزی در اروپا کاملاً شناخته شده بود.

امروزه این گیاه در بیشتر مناطق استوایی کشت می‎شود. آشنایان با پزشکی هندی آیورودا از آن به عنوان داروی جهانی نام می‌برند؛ این امر نه تنها به خاطر خواص ضد قارچی، ضد باکتری آن است، بلکه به خاطر اثر تسکین بخش آن بر روی دستگاه گوارش هم هست، که این‎ها باعث شده هندیان بیش از ۲۰۰۰ سال زنجبیل را مصرف کرده‌اند و یکی از بهترین شفابخش‌های طبیعی برای درمان بیماری‌های مسافرت، حالت تهوع و سرگیجه در غرب مطرح کرده و برخلاف بعضی داروهای مرسوم این بیماری‌ها هیچ عوارض جانبی منفی ندارد.

در پژوهشی که در دانمارک انجام شد به ۴۰ نفر از دانشجویان نیرو دریایی یک گرم پودر زنجبیل و به ۴۰ نفر دیگر مقداری دارونما داده و مشاهده شد زنجبیل به مرتب در کاهش دفعات استفراغ و از بین بردن عرق سرد موثر بوده. بعضی کارشناسان، زنجبیل را برای درمان تهوع صبحگاهی دوران حاملگی توصیه می‌کنند. البته لازم به تذکر است در این خصوص همیشه با پزشک مشورت نمایید.