بریده‌هایی از کتاب مقدمه ای بر نظریه فیلم

عملکردهای فیلم‌سازان روسی در نظری‌سازی فعالیت‌هایشان متأثر از و نیز همسوی جنبش/سرچشمۀ مهم دیگری در نظریۀ فیلم یعنی فرمالیسم روسی بود و مانند همان جنبش بعدها به ایده‌آلیست بودن محکوم شدند. ایزنشتاین تماس‌هایی شخصی با فرمالیست‌های مهمی مانند شکلفسکی و ایخن‌باوم داشت و با شاعران فوتوریست نیز رفاقتی دوطرفه برقرار کرده بود و در علاقه به فیلم/زبان، مونتاژ به مثابه ساختمان و گفتار درونی با فرمالیست‌ها همسو بود. جنبش فرمالیسم که از ۱۹۱۵ تا ۱۹۳۰ پرورش یافت، حول دو گروه جریان داشت: حلقۀ زبان‌شناسی مسکو و انجمن مطالعۀ زبان شعری. فرمالیست‌ها که بعضی‌هاشان به عنوان فیلمنامه‌نویس و مشاور درگیر سینما شده بودند، امید داشتند بنیان محکم یا «بوطیقا» یی برای نظریۀ فیلم بنا کنند که با بوطیقاشان برای ادبیات قابل مقایسه باشد. (عنوان بلندپروازانه‌ترین مجموعه‌شان ـ بوطیقای سینما (۱۹۲۷) ـ نه تنها یادآور بوطیقای ارسطو بود، نام پوئیتکا (بوطیقا) ، مجلد پیشین آثار فرمالیست‌ها درباره نظریۀ ادبی، را نیز به ذهن می‌آورد.)

به پاریس رفتم تا در سوربن تحصیل کنم