بریده‌هایی از کتاب مروری بر مطالعات نشانه شناختی سینما

برخی نویسندگان ارزش «واحد کمینهٔ فیلم را اصطلاحاً عکس‌نگار دانسته‌اند (مثلاً پازولینی: رک. بخش ۶ ـ ۲)؛ بعضی نیز به دنبال نمایی به منزلۀ مبنایی ضروری برای تقطیع بودند (وُرث ۱۹۷۶)؛ نظر متز در کل کتاب مقالاتی پیرامون دلالتِ در سینما این است که تصویر حالت قیاسی داشته و ریشه در «واقعیت» شی‌ء یا دیدگاه دارد، و نشانۀ سینمایی نه با انتقال واقعیت به نظامی دیگر، بلکه از طریق دوباره‌سازیْ آن را رمزگذاری می‌کند.