بریده‌هایی از کتاب پسران آمریکایی

آیا قلب‌های ما آن‌قدر کرخ شده بود که برای حس کردن ضربان شفقت در سینه‌های‌مان، به جسد مرده‌ها نیاز داشتیم؟

اگر به فکر خودم نباشم، چه کسی به فکرم خواهد بود؟ اما اگر تنها به فکر خودم باشم، آنگاه چه هستم؟

در زمان بی‌عدالتی، رفتار طبیعی آدم‌ها حمایت از ستمگر است.

تاریخ، تنها زمانی آموزنده است که یادآوری شود

اجرای قانون کاری بی‌نقص نیست

ر برخی از لحظات در تاریخ لحظاتی هستند که مردم هیچ‌گاه فراموش نخواهند کرد. مردم دقیقاً می‌توانند به یاد بیاورند که کجا بوده‌اند و چه می‌کرده‌اند.

چه حسی بود، اینکه کسی را آن‌قدر دوست داشته باشی که برای برگشتن پیشش حاضر باشی هر کاری بکنی.

گاهی‌وقت‌ها، وقتی با مردم رفتاری می‌شه که انسانی نیست، بهترین راه برای اینکه حس و حال‌شون بهتر بشه اینه که باهاش مثل آدم رفتار کنن. نه مثل یه قربانی. با تو مثل خود تو رفتار بشه. مثل راشاد باتلر، قبل از همهٔ این ماجراها.»

«وقتی کار بدی نکردی هرگز عذرخواهی نکن.»

گاهی سکوت ما نوعی خشونت است.

«تا وقتی بی‌گناهیم ثابت نشه، گناهکارم نه؟»

اعداد دروغ نمی‌گویند بچه‌ها. اعداد همیشه داستانی برای گفتن دارند.

گاهی سکوت ما نوعی خشونت است.

«مرد، تو اصلاً نمی‌دونی که چند بار شبیه یه عوضی بودی. فکر کردی فقط امروز بود؟»

گاهی‌وقت‌ها، وقتی با مردم رفتاری می‌شه که انسانی نیست، بهترین راه برای اینکه حس و حال‌شون بهتر بشه اینه که باهاش مثل آدم رفتار کنن. نه مثل یه قربانی.

اصلاً چه کسی به جنگ احمق‌های مسخره می‌رود؟ مطمئنم که این کار اصلاً عاقلانه نیست.

«تاریخ، تنها زمانی آموزنده است که یادآوری شود.»

«اگر به فکر خودم نباشم، چه کسی به فکرم خواهد بود؟ اما اگر تنها به فکر خودم باشم، آنگاه چه هستم؟»

توی اخبار. پلیس مردم را می‌زند، و گاهی می‌کشد، و بعد کلی هیاهو سر این جریان راه می‌افتد، فقط برای اینکه یک ناراحتی بزرگ درست شود، بعدش هم هیچ اتفاقی نمی‌افتد. پلیس تبرئه می‌شود.

موضوع اینه که دنیا به تو چطور نگاه می‌کنه و وقتی نگاهت می‌کنن، دوست داری چطور آدمی رو ببینن؟

او هم خیلی خوب می‌دانست که حالت ابروهایم چه می‌گویند: گند نزن رفیق.

اغلب آدم‌ها تصورشون اینه که نژادپرست نیستن. اما هر بار که چنین اتفاق‌هایی می‌افته، این‌طور آدم‌ها می‌گن که: "این مشکل من نیست." یا: "این جریان فقط یه بار اتفاق افتاد." اما این اتفاق بارها می‌افته.

«الان دیگه اونها زیر تخت قایم نمی‌شن. توی کمد هم قایم نمی‌شن. جلوی چشم آدم ظاهر می‌شن، با یونیفورم و نشان پلیس.»