بریده‌هایی از کتاب هنر داستان نویسی

داستان‌های «محمود» وصف محیط و مردمی است که رنج می‌برند و نمی‌اندیشند، و اغلب در برابر وقایع غیرفعال‌اند، جز تنی چند شورشی شوالیه‌مآب که جرقه‌ای می‌زنند و اما کسی و چیزی را بر نمی‌افروزند.

«داستان کوتاه اثری است کوتاه که در آن نویسنده به یاری یک طرح منظم شخصیتی اصلی را در یک واقعه اصلی نشان می‌دهد، و این اثر بر روی هم تأثیر واحدی را القاء می‌کند.»

موام معتقد است که «داستان کوتاه باید چنان چیزی باشد که بتوان آن را در سر میز ناهار یا شام برای دوستان تعریف کرد: قصه‌ای باشد در پیرامون واقعه‌ای مادی یا معنوی.»

داستان کوتاه خوب را به یاری ویژگی‌های زیر می‌توان بازشناخت: ۱ ــ اختصار ۲ ــ ابتکار ۳ ــ روشنی ۴ ــ تازگی شیوه پرداخت بی‌گمان «علاقه انسانی» در درجه اول اهمیت است، و چون نخستین خصیصه و وظیفه داستان کوتاه سر و کار داشتن با علاقه انسانی و به دیگر سخن، مردمی است که زندگی می‌کنند و معایب و محاسن مردمان زنده را دارند، لذا وجود این کیفیت را بدیهی انگاشتیم و آن را در ردیف نکات چهارگانه بالا نیاوردیم.