بریده‌هایی از کتاب سایه

بعضی‌وقت‌ها بهتر است آدم ساکت بماند تا باعث دردسر نشود.

زندگی برام تبدیل شده به یه مسیر اجباری به‌سمت ناراحتی و عذاب. ما بدون اینکه خودمون خواسته باشیم به دنیا می‌آیم و همین‌طور هم به‌سمت مرگ قدم برمی‌داریم. حالا دیگه نیازی هم نیست این دوران رو با بدبختی بگذرونیم.

پسر جون، همیشه به غریزه‌ت اعتماد کن، هیچ‌وقت نشین ببین بقیه چی می‌گن.

چیزهایی در زندگی هست که به‌هیچ‌عنوان در آنها نقشی نداریم.

آب همیشه رنگ آسمان را می‌گیرد. درواقع آب هیچ رنگی ندارد، مگر رنگی که به آن می‌بخشیم.

هیچ‌وقت یک مرد این مسئله را قبول نمی‌کند که زنی به همین آسانی‌ها جایش را بگیرد؛ آن‌هم زنی جوان‌تر و با تجربه‌ای کمتر.

اجازه می‌دهد که همهٔ مشکلات، به‌صورت اشک از بدنش خارج شوند. همهٔ چیزهایی که برای پوشاندن و پنهان‌کردنشان، کوشیده بود. هرچیزی که لبخند می‌زد تا پنهانش کند؛

مردم وقتی که به نفعشون باشه، می‌تونن حافظهٔ خیلی ضعیفی داشته باشن.

زن که باشی باید چند برابر یک مرد برای رسیدن به موفقیت شغلی تلاش کنی، باید انگیزهٔ بالایی داشته باشی و توانایی‌های خودت را به اثبات برسانی.

هرچند نه! نمی‌شود گفت کاملاً تنهاست! ترس در وجودش رخنه کرده است.

«مردم وقتی که به نفعشون باشه، می‌تونن حافظهٔ خیلی ضعیفی داشته باشن.»

بعضی‌وقت‌ها یک نگاه ساده از ساعت‌ها توضیح بهتر است.

او هنوز هم همان‌جاست، در کنارت؛ بدون اسم، بدون صورت، بدون حرکت. آیا شیطان است که به‌سراغت آمده است؟

مسئله این است که این خوشبختی چند لحظه بیشتر به درازا نمی‌انجامد. اصل خوشبختی هم همین است؛ اینکه هیچ‌وقت قرار نیست دائمی باشد.

ماهیت اشتباه هم همینه که به ما درس می‌ده و باعث پیشرفتمون می‌شه.

منم دیوونه نیستم! ولی دیوونگی رو دوست دارم؛ من رو جذب می‌کنه. به‌نظرم عادی بودن خیلی دردناکه. دیوونگی دریه که به روی دنیاهای جدید باز می‌شه؛ دنیاهایی که حتی توی تخیل ما هم نمی‌گنجن، مگر اینکه دیوونه باشیم.

به‌نظرش می‌آید که هرکس در زندگی باید بداند دقیقاً چه چیزی می‌خواهد، ولی شاید قبل از هرچیز لازم باشد ببینیم توانایی چه کارهایی را داریم.

اما زیبایی آن‌چنان ارتباطی با لباس ندارد... مربوط به وجهه و شخصیت خود شخص است.

وقتی کسی توانایی صحبت‌کردن را از دست بدهد، یعنی اتفاق بسیار بدی برایش افتاده است

زن که باشی باید چند برابر یک مرد برای رسیدن به موفقیت شغلی تلاش کنی، باید انگیزهٔ بالایی داشته باشی و توانایی‌های خودت را به اثبات برسانی.

کلوئه به‌دقت نشان سه‌رنگ را بررسی می‌کند؛ آبی، سفید و قرمز. دستگیری، قضاوت و زندان؛

سرنوشت من این است: اینکه ساعت ۲ صبح در تاریکی مطلق بمیرم؛ آن‌هم به‌تنهایی و به دست یک قاتل روانی.

آن سایه همچنان دنبالت است. یا فقط در سرت حضور دارد؟ زمانی به راز اصلی پی خواهی برد که دیگر خیلی دیر شده است...

‫دائم حرکت می‌کند. مثل اینکه حرکت‌کردن باعث می‌شود ذهنش خیلی درگیر نباشد. کلوئه هم با این مسئله آشناست. خودش هم همین کار را می‌کند. می‌دود تا ذهنش خیلی درگیر نباشد. می‌دود تا سایه‌های زندگی‌اش او را درسته نبلعند. باید همیشه موفقیت کسب کند تا شکست سختی را که یک روز خورده بود فراموش کند.