بریده‌هایی از کتاب به دنیای مدیریت خوش آمدید

استفان دابنر در پادکست فریکونومیک گفت: «من فکر می‌کنم شما باید با افرادتان همانند اعضای خانوادهٔ خود رفتار کنید. باید سیاست‌هایی داشته باشید که همواره به آن‌ها پای‌بند باشید».

«ما از تجربه نمی‌آموزیم. ما از تأمل در تجربه یاد می‌گیریم.»...

ما بخشنده‌ها را می‌خواهیم

جمع‌آوری افراد عالی تنها عامل تعیین‌کننده در موفقیت یا عدم موفقیت شما در مقام رهبری خواهد بود.

آن‌ها این را «مدیریت با پرسه‌زدن» نامیدند، که امروزه اغلب به‌اختصار «اِم‌بی‌دبلیواِی» خوانده می‌شود. در بهترین حالت، یک مدیر چندین بار در روز درگیر «مدیریت با پرسه‌زدن» می‌شود. هدف «مدیریت با پرسه‌زدن» این است که با افراد خود از طریق مزیت تعاملات تصادفی پیوند برقرار کنید، تا کیفیت آن‌چه را که در خطوط مقدم اتفاق می‌افتد درک کنید.

مهم نیست که چه مجموعه مهارت‌ها و نقصان‌هایی را به یک شغل، وظیفه یا وضعیت سخت می‌آورید. آن‌چه در ابتدا دارید، نحوهٔ پایان آن را مشخص نمی‌کند زیرا با قرارگرفتن در حالت یادگیری مداوم، شما در طی فرایند تکامل می‌یابید.

اگر قابل اعتماد نباشید، تیم‌تان قادر نخواهد بود به شما اعتماد کند.

ما دائم باید در تعقیب بهترینِ خود باشیم، با دانستن این‌که هرگز به آن نخواهیم رسید.

«مدیران مؤثر... با وظایف‌شان شروع نمی‌کنند، بلکه با زمان‌شان شروع می‌کنند. و با برنامه‌ریزی شروع نمی‌کنند، بلکه با فهمیدن این‌که زمان واقعی آن‌ها در کجا مصرف می‌شود شروع می‌کنند»

بزرگی در کمک‌کردن به دیگران است.

ابتدا باید یاد بگیرید خودتان را رهبری کنید تا بتوانید تیم یا شرکتی را رهبری کنید.

رهبری سفری به درون خودتان است.

می‌خواستم به‌طور مستقیم از افرادی که بیش‌تر مرا مجذوب می‌کردند بیاموزم.‌

من درد و معضلات شما را درک می‌کنم. من هم در آن شرایط بودم. در طول سال‌های مدیریت‌ام، وقتی برای اولین بار مدیر شده بودم، اشتباهات بی‌شماری مرتکب شدم،

بسیاری از شما برای یک رئیس بد کار کرده‌اید (من هم کار کرده‌ام). من به‌شدت به رهبری عالی اهمیت می‌دهم و فهمیدم که این امر بسیار نادر است.

شوخی‌ای که من همیشه می‌کنم این است که در یک روز خوب ۸۰ درصد از ما در پاسخ به این سؤال، که آیا ما به خودمان دروغ می‌گوییم، به خودمان دروغ می‌گوییم». یک لحظه در موردش فکر کنید.

بزرگ‌ترین مانع در جهت رشد خودآگاهی این باور اشتباه است که از قبل دارای خودآگاهی هستید!

آن‌چه از مطالعهٔ افرادی که این پیشرفت‌ها و تحولات واقعاً چشم‌گیر را در سطح شناخت خودشان ایجاد کرده‌اند آموخته‌ام این است که آن‌ها هر روز بر روی آن کار می‌کنند.

از آن‌جا که عمیقاً به ارزش یادگیری باور دارم، در مورد چگونگی یادگیری بیش‌تر فکر کردم. متوجه شدم که وقتی یادگیری بخشی از فرایندی مداوم باشد، بیش‌تر و مؤثرتر برایم اتفاق می‌افتد.

مسئلهٔ مهم میزان دانسته‌های شما نیست، بلکه میزان سرعتی است که می‌توانید بیاموزید،

در مقام مدیریت، نقش شما دادن بازخورد به افرادی است که آن‌ها را رهبری می‌کنید.

هر وقت راهنمایی دریافت می‌کنم که احساس می‌کنم انجام آن کار سخت است، به خودم یادآوری می‌کنم که خودم تصمیم گرفتم از این افراد بازخورد بگیرم، زیرا آن‌ها کاری را که من می‌خواهم انجام دهند پیش‌تر انجام داده‌اند. وقتی از این منظر مشاهده شود، انتقاد آن‌ها یک هدیه است.

یادگیری از تجربیات وقتی از درون خود به دلایل واقعی آن نگاه نکنیم سخت است. رابرت گرین ــ قوانین طبیعت انسان

تأمل نیاز به فراشناخت (تفکر در مورد تفکرتان) و بیان آن فکر و توانایی برقراری ارتباط (گذشته، حال، آینده، از نظر دورافتاده‌ها، اطلاعات مرتبط و غیره) دارد».

«می‌شنوم و فراموش می‌کنم. می‌بینم و به یاد می‌آورم. انجام می‌دهم و می‌فهمم».

برای پیشرفت چشم‌گیر در کار و زندگی باید پیوسته به‌صورت آگاهانه و معنادار روی کارهای عمیق متمرکز شوید.

تلفن خود را کنار بگذارید و ایمیل‌تان را ببندید. تمام توجه خود را به کار مورد نظر اختصاص دهید.

«چه چیزی در شب شما را بیدار نگه می‌دارد؟»

فهمیده‌ام که توجه به جزئیات کوچک روابط انسانی تیم‌هایی که آن‌ها را رهبری کرده‌ام، بسیار مفید بوده‌اند. از مدارک اعضای تیم و هم‌کاران که در آرشیو با عنوان «اجازه بده تو را بشناسم» داریم، استفاده می‌کنم تا فرد فرد آن‌ها را بهتر بشناسم. این روش اطلاعات ارزشمندی به من داده است، به‌طوری که می‌توانم به افرادی که عاشق اعضای تیم‌ام هستند عشق نشان دهم. من با فرستادن بازی‌های ویدئویی برای کودکان آن‌ها، از لیست «برای خرید آمازون» ایشان یا با ارسال کلوچه همراه با پیام‌هایی، با کسانی که با آن‌ها کار کرده‌ام رابطه‌ای ماندگار برقرار کرده‌ام.

در مقام مدیریت و رهبری مهم است که به‌طور مداوم به تجزیه و تحلیل و توجه به جزئیات کوچک بپردازید. آن‌ها روی هم جمع می‌شوند و می‌توانند همان عاملی باشند که تفاوت میان موفقیت و شکست را رقم می‌زند.