بریده‌هایی از کتاب روان شناسی پول

رشد با ازدست‌دادن‌ها حاصل می‌شود.

همه موفقیت‌ها به دلیل سخت کوشی نیست و همهٔ فقرها به دلیل تنبلی نیست.

درک سیورز، کارآفرین موفق، یک بار در پاسخ به دوستی که از او خواسته بود داستان ثروتمندشدنش را تعریف کند، نوشت: من کاری روزمزد در مرکز منهتن داشتم که ۰۰۰, ۲۰ دلار حقوق سالانه‌ام بود ــ حدود حداقل دست‌مزد ... هرگز بیرون غذا نمی‌خوردم، و هرگز تاکسی سوار نمی‌شدم. هزینهٔ زندگی‌ام حدود ۱۰۰۰ دلار در ماه بود و ماهانه ۱۸۰۰ دلار درآمد داشتم. این کار را به مدت دو سال انجام دادم و ۱۲۰۰۰ دلار پس‌انداز کردم. در آن زمان ۲۲ ساله بودم. وقتی ۱۲۰۰۰ دلار داشتم توانستم کارم را رها کنم و نوازنده‌ای تمام‌وقت شوم. می‌دانستم که هر ماه می‌توانم چند کنسرت داشته باشم تا از عهدهٔ هزینه‌های زندگی‌ام برآیم. بنابراین، آزاد بودم. یک ماه بعد کارم را ترک کردم و دیگر هرگز شغلی نداشتم. وقتی این داستان را برای دوست‌ام تعریف کردم، او خواست که بیش‌تر برایش بگویم. گفتم نه، تمام داستان همین بود. او گفت، «نه، در مورد وقتی که شرکت‌ات را فروختی بگو؟» من گفتم نه، آن تغییر زیادی در زندگی‌ام ایجاد نکرد. بلکه فقط پول بیش‌تری در بانک بود. اختلاف وقتی رخ داد که من ۲۲ ساله بودم.

از نظر من، استقلال به این معنا نیست که دیگر کار نکنید. به این معناست که فقط کاری را که دوست دارید، با افرادی که دوست دارید، در زمان‌هایی که دوست دارید و تا زمانی که می‌خواهید، انجام دهید.

قدرتمندترین عوامل مشترک خوش‌بختی ساده بود. کمپبل آن‌ها را خلاصه کرد: داشتن حس قوی کنترل فرد بر زندگی، در مقایسه با دیگر شرایط عینی مورد بررسی، احتمال ایجاد حس خوش‌بختی بیش‌تری را به همراه دارد. بیش‌تر از حقوق‌تان. بیش‌تر از اندازهٔ خانه‌تان. بیش از اعتبار شغل‌تان. کنترل بر انجام کاری که می‌خواهید، زمانی که می‌خواهید، با افرادی که می‌خواهید، گسترده‌ترین متغیر سبک زندگی است که باعث شادی افراد می‌شود.

یک بار بیل گیتس گفت: «موفقیتْ معلم بدخواهی است. افراد را گم‌راه می‌کند تا تصور کنند شکست نمی‌خورند». وقتی همه چیز خیلی خوب پیش می‌رود، می‌فهمید آن قدر هم که فکر می‌کردید خوب نیست. شما شکست‌ناپذیر نیستید و اگر تصدیق کنید که شانس برای شما موفقیت را به ارمغان می‌آورد، باید به پسر عموی شانس، یعنی ریسک، نیز ایمان داشته باشید که می‌تواند داستان شما را با همین سرعت تغییر دهد. اما در سمت دیگر نیز همین موضوع وجود دارد. شکست می‌تواند معلمی بدخواه باشد، زیرا افراد باهوش را گم‌راه می‌کند تا فکر کنند تصمیمات وحشتناکی گرفته‌اند. در حالی که گاهی اوقات این موارد فقط واقعیات نابخشودهٔ ریسک را منعکس می‌کنند. ترفندِ مقابله با شکستْ تنظیم زندگی مالی به گونه‌ای است که یک سرمایه‌گذاری بد در این‌جا و یک هدف مالی ازدست‌رفته در آن‌جا شما را از بین نبرد، تا بتوانید بازی را ادامه دهید تا شانس به نفع شما شود.

کیفیت تحصیلات‌تان و درهایی که به روی‌تان باز می‌شود به‌شدت با وضعیت اقتصادی و اجتماعی والدین شما ارتباط دارد.

سوم این‌که پیشرفت خیلی آهسته‌تر از آن‌که متوجه شویم اتفاق می‌افتد، اما شکست‌ها سریع‌تر از آن‌که نادیده گرفته شوند، اتفاق می‌افتند. فجایع یک‌شبهٔ زیادی وجود دارد. معجزات یک‌شبه اما به‌ندرت اتفاق می‌افتند.

کارل ریچاردز می‌نویسد: «وقتی فکر می‌کنید به همه چیز فکر کرده‌اید، ریسک همان چیزی است که به آن فکر نکرده‌اید.»

مهربان‌تر و کم‌زرق‌وبرق‌تر باشید. هیچ‌کس به‌اندازهٔ خودتان تحت تأثیر دارایی‌های‌تان قرار نمی‌گیرد. ممکن است فکر کنید که ماشینی فانتزی یا ساعتی زیبا می‌خواهید. اما احتمالاً فقط احترام و تحسین می‌خواهید. و به احتمال بیش‌تر این چیزها را از مهربانی و فروتنی در مورد قدرت ماشین و جنس ساعت‌تان به دست می‌آورید.

مردم حسِ داشتن کنترل را دوست دارند ــ در صندلی راننده قرار بگیرند. وقتی آن‌ها را وادار به انجام کاری کنیم، احساس ناتوانی می‌کنند. به‌جای این‌که احساس کنند خودشان این‌ها را انتخاب کرده‌اند، احساس می‌کنند ما این کار را به‌جای‌شان انجام داده‌ایم. بنابراین، آن‌ها «نه» می‌گویند یا کار دیگری انجام می‌دهند، حتا زمانی که احتمالاً در اصل از انجام این کار خوشحال باشند.

با خرج‌کردن کم‌تر می‌توان پس‌انداز کرد. اگر خواستهٔ کم‌تری داشته باشید، می‌توانید کم‌تر خرج کنید. و اگر به آن‌چه دیگران دربارهٔ شما فکر می‌کنند اهمیت کم‌تری دهید، خواستهٔ کم‌تری خواهید داشت.

ثروت فقط مجموع باقی‌مانده‌ها پس از هزینه‌های شماست. و با درنظرگرفتن این‌که بدون درآمد زیاد نیز می‌توانید ثروت بسازید اما بدون پس‌انداز زیاد هیچ شانسی برای کسب ثروت ندارید، مشخص می‌شود کدام یک از آن‌ها مهم‌تر است.

افرادی که در امور مالی موفقیت فردی زیادی دارند ــ نه لزوماً افرادی که درآمد زیادی دارند ــ به آن‌چه دیگران درباره‌شان فکر می‌کنند حساس نیستند.

رشد با ازدست‌دادن‌ها حاصل می‌شود.

همان‌طور که مایکل باتنیکِ سرمایه‌گذار می‌گوید، «برخی از درس‌ها پیش از درک‌شدن باید تجربه شوند». همهٔ ما به طرق مختلف قربانی این حقیقت هستیم.

«موفقیتْ معلم بدخواهی است. افراد را گم‌راه می‌کند تا تصور کنند شکست نمی‌خورند».

این طور به این موضوع فکر کنید که یکی از قدرتمندترین راه‌ها برای افزایش پس‌انداز افزایش درآمد نیست. بلکه افزایش تواضع‌تان است.

اوج ثروت داشتنِ این توانایی است که بتوانید هر روز صبح بیدار شوید و بگویید «امروز می‌توانم هر کاری را که می‌خواهم انجام دهم».

موفقیت مالی از نوع علوم سخت نیست، بلکه مهارتی نرم است، به‌طوری که نحوهٔ رفتارتان از آن‌چه می‌دانید مهم‌تر است. من این مهارت نرم را روان‌شناسی پول می‌نامم.