بریده‌هایی از کتاب نامه های معمولی سربازی که هیچ کس او را نمی شناخت

«قبوله.» کوین دستش را دراز کرد و با الیور دست داد. «روی من به‌عنوان مشاور نویسندگی ارشد حساب کنین.» الیور گفت: «تو تنها مشاور نویسندگی ما هستی.» «باشه؛ ولی بیاین این‌جوری بگیم.»

«البته اسم‌های نبردها مهمن؛ ولی ما فقط اسم چندتا از مهم‌ترین نبردها رو یاد می‌گیریم. ژنرال‌هایی که جنگ‌ها رو رهبری کردن، افراد قابل توجهی بودن و ما باز هم به اسامی مهم‌ترینشون نگاهی می‌ندازیم؛ اما اگه واقعاً می‌خواین تأثیر و اهمیت این جنگ رو بفهمین، باید به افراد عادی، مثل سربازها، پرستارها و برده‌ها هم توجه کنین. ما باید به مادرها، دخترها و پسرهایی که پشت جبهه‌ها بودن و افراد آفریقایی ـ آمریکایی آزاده‌ای که در شمال می‌جنگیدن، توجه داشته باشیم. جنگ برای اون‌ها چطور بوده؟ جوابی که برای این سؤال‌ها پیدا می‌کنیم، باعث می‌شه این جنگ رو بهتر درک کنیم.»

«شما این حرف رو می‌زنین چون کره‌ای نیستین. اگه توی ریاضی، علوم یا موسیقی استعداد نداشته باشی، دیگه هیچی براشون مهم نیست. شما دوتا باید یه بار دیگه تصورات کلیشه‌ای‌تون رو راجع به آسیا مرور کنین. من که یه آسیایی آمریکایی سربلند هستم، دارم این رو بهتون می‌گم.»

«می‌خوام با این کارم به اون‌ها یه پیامی بدم.» الیور پرسید: «چه پیامی؟» «می‌خوام به مامان و بابام بگم که از دستشون عصبانی‌ام.» «نمی‌شه به اون‌ها بگی؟» «نه.» «چرا؟» الا طوری به الیور نگاه کرد که انگار احمقانه‌ترین سؤال عمرش را از او پرسیده. «نباید بگم. اون‌ها باید بدونن؛ ناسلامتی آدم‌بزرگن. اون‌قدر زرنگ هستن که می‌تونن یه‌عالمه پول دربیارن. یه‌عالمه چیزهای مسخره می‌خرن که حتی ازشون لذت نمی‌برن؛ چون سرشون گرم کاره و نمی‌تونن از اون‌ها استفاده کنن.»

«زندگیِ همه مهمه. مهم نیست که چطور مرده باشه.»

«اُلی! می‌خوام بگم مردم بعضی‌وقت‌ها تاریخ رو طوری می‌سازن که دلشون می‌خواد، نه اون‌جوری که واقعاً بوده. به جای اینکه یه نگاه به تصویر بزرگ بندازن، روی چیزهایی تمرکز می‌کنن که با حال‌وهوای خودشون سازگاری داشته باشه.»

جنگ همه‌ش دربارهٔ نبردها و ژنرال‌ها و قهرمان‌ها نیست، بعضی‌وقت‌ها دربارهٔ یه پسر روستاییه که برای نبرد ثبت‌نام می‌کنه و چند ماهی رو توی جبهه می‌گذرونه، برای مادرش نامه می‌نویسه و بدون اینکه بجنگه، می‌میره.»

«واقعاً فکر می‌کنی جالبه؟» «آره.» «اما اصلاً هیچ‌چیزی از جنگ نگفته، هیچ‌چیز. فقط درمورد آدم‌هایی که توی زادگاهش بودن، غذاها، راه رفتن‌ها و موقعیت جغرافیایی حرف زده.» «جنگ که فقط دربارهٔ جنگیدن نیست.» «واقعاً؟ من مطمئنم که بیشترش دربارهٔ جنگیدنه.» «ولی جنگیدن، قسمت کمی از زندگی یه سرباز بوده. فکر می‌کنم آقای کارو سعی می‌کنه ما این مسئله رو بفهمیم، اینکه جنگیدن فقط یه بخش از ماجراست.»