بریده‌هایی از کتاب همه چیز بودن

ریشهٔ «آماتور» برگرفته از واژهٔ «amare»، به‌معنای عشق، در زبان لاتین است و برای کسی به کار می‌رود که کاری را از سر علاقه انجام می‌دهد، نه برای کسب درآمد به‌صورت حرفه‌ای ـ‌مترجم.

عصب‌شناسان اصلی را تحت‌عنوان «استفاده کن یا از دست بده» تعریف کرده‌اند که وقتی از عملکرد شناختی صحبت می‌شود، می‌توان به آن رجوع کرد: اگر از مهارتی مشخص یا بخشی از مغز به‌طور مرتب استفاده نمی‌کنید، کارتان در آینده برای بهره‌گیری از آن دشوارتر خواهد شد.

اگر خیلی احساس اعتمادبه‌نفس نمی‌کنید، می‌توانید «ادایش را دربیاورید تا تبدیل به آن شوید».

احتمالاً این اصطلاح را شنیده‌اید که «چیزی پیداکن که عاشق انجام‌دادنش هستی و آن وقت دیگر یک روز هم در زندگی‌ات کار نخواهی کرد». این توصیه برای چندپتانسیلی‌ها نسبتاً بی‌مصرف است؛ زیرا ما، برحسب طبیعت‌مان، برای خوشحالی به تنوع نیاز داریم. حتی وقتی چیزی پیدا می‌کنیم که عاشقش هستیم، اگر قرار بود آن را هر روز و برای همیشه انجام دهیم احساس نارضایتی می‌کردیم؛

حقیقت این است که شما بدون تقدیر یا هدف نیستید؛ دلیل بسیار خوبی پشت کنجکاوی سیری‌ناپذیرتان وجود دارد: شما کسی هستید که قرار است اوضاع را به هم بریزد، چیزی نوین خلق کند، مسئله‌های پیچیده و چندبعدی را حل کند و به‌شیوه‌ای منحصربه‌فرد زندگی دیگران را بهتر کند. تقدیرتان، هر چه باشد، شما نمی‌توانید با سرکوب‌کردن چندپتانسیلی‌بودن‌تان آن را محقق کنید؛ باید آن را دریابید و از آن به‌بهترین نحو استفاده کنید.

تصمیم‌نگرفتن نیز خودش یک تصمیم است

هنگامی که پروژه‌ای برای پیگیری انتخاب می‌کنید، سعی کنید به‌چشم تعهدی سنگین به آن نگاه نکنید. آیا می‌توانید آن را به چشم اکتشاف یا چیزی ببینید که دارید امتحان می‌کنید؟ با حس کنجکاوی و شگفتی سراغ علاقه‌های خود بروید و یادتان باشد که لذت ببرید!

الگوها و نیروهایی که شما را به حرکت وا می‌دارند بشناسید، اما درعین‌حال یاد بگیرید با چندگانگی‌تان احساس راحتی کنید. شما موجودی با پیچیدگی و ظرافت هستید و در درون‌تان تضادها و موضوع‌های پیش‌بینی‌ناپذیری وجود دارند که این خوب است.

زمان آن رسیده است که این روایت عجزآور را کنار بگذارید و برایش جایگزینی در نظر بگیرید: شاید چندپتانسیلی‌ها اشخاص تأثیرگذاری هستند که به‌درستی درک نشده‌اند!

آدم‌های مختلف دربرابر کارهایی که روح را تغذیه نمی‌کنند سطح تحمل‌های متفاوتی دارند؛

داشتن علایق متنوع و پی گرفتن همهٔ آنها هیچ ایرادی ندارد و فقط یک سبکِ زندگی متفاوت (و کمی غیرمتعارف) است!

«نه هر آن کس که سرگردان است، گم‌گشته است.» - جی. آر. آر. تولکین

اگر به خودتان اجازه می‌دادید همهٔ چیزهایی باشید که می‌خواهید، زندگی شما چه شکلی می‌شد؟

شما کسی هستید که قرار است اوضاع را به هم بریزد، چیزی نوین خلق کند، مسئله‌های پیچیده و چندبعدی را حل کند و به‌شیوه‌ای منحصربه‌فرد زندگی دیگران را بهتر کند.

وقتی تصمیم می‌گیرید مسیری مشخص را دنبال کنید، نمی‌توانید از قبل بدانید چه پیش خواهد آمد. شاید برای سال‌های پیش رو عاشق پروژهٔ منتخب خود شوید؛ شاید پی ببرید اشتیاق شما به‌سرعت تحلیل رفته است؛ شاید این کار شما را با موضوع‌های جدیدی آشنا کند که حتی جذاب‌تر هستند. بهترین کاری که می‌توانید بکنید گوش‌کردن به ندای قلب‌تان و شجاعت به‌خرج‌دادن است.

برای فردی چندپتانسیلی هیچ‌چیز مانند گپ‌وگفت دربارهٔ آخرین مشغلهٔ مشترک‌مان با کسی لذت‌بخش نیست، به‌خصوص اگر آن شخص متخصص باشد و بتواند در عمق‌دادن به دانش‌مان به ما کمک کند.

هنگامی که علاقه‌ای را دنبال می‌کنید، بیشتر به‌دید اکتشاف به آن نگاه کنید تا قراردادی الزام‌آور.

اگر دارید هلاک می‌شوید تا با پروژه‌ای در صف انتظار درگیر شوید، می‌توانید کمی زمان به پرسه‌زنی اختصاص دهید. ساعتی کوک کنید تا زمان پرسه‌زنی کل روز شما را تسخیر نکند. خودتان را آزاد بگذارید که هم‌زمان چند کار انجام دهید، پیِ عجایب بروید و به‌تعبیری دیگر «فاقد بهره‌وری» باشید.

. توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، دسترسی به دانش و روش‌های به‌روز را تسهیل کرده و امروزه یادگیری یک مهارت جدید به سهولت با مشاهده محتوای آموزشی در اینترنت و تمرین کردن، ممکن است.

چندپتانسیلی: کسی که علاقه‌ها و فعالیت‌های خلاقانهٔ بسیاری دارد؛ ـ همه‌چیزدان: کسی که دربارهٔ چیزهای مختلف دانش بسیاری دارد یا توانایی یادگیری دانش‌نامه‌وار دارد؛ ـ فرد رنسانسی: کسی که به چیزهای زیادی علاقه دارد و دربارهٔ آن‌ها بسیار می‌داند؛ ـ همه‌کاره: کسی که می‌تواند در حوزه‌های متنوع، کاری مقبول ارائه کند؛ شخص توانمند و کارا؛ ـ کل‌گرا: فردی که مهارت‌ها، علایق یا عاداتش متنوع یا غیرتخصصی است؛ ـ اسکنر: فردی با کنجکاوی بسیار دربارهٔ موضوع‌های پراکندهٔ فراوان (برگرفته از کتاب فوق‌العادهٔ امتناع از انتخاب! نوشتهٔ باربارا شر)؛ ـ خمیرمانند: فردی با توانایی دربرگرفتن هویت‌های گوناگون و انجام‌دادن دلنشین گستره‌ای از وظیفه‌ها.

کنجکاوی عقلانی شیرازهٔ اصلی چندپتانسیلی‌بودن است؛ بنابراین دشوار می‌توان فردی چندپتانسیلی را یافت که به یادگیری تمایلی نداشته باشد.

در فرهنگ ما نگاهی آرمانی به این مقوله وجود دارد. همهٔ ما داستان پزشکی را شنیده‌ایم که همیشه می‌دانسته است می‌خواهد پزشک شود یا نویسنده‌ای که اولین رمانش را در ده‌سالگی نوشته است. دیگران این دسته از آدم‌ها را به‌عنوان نمونه‌های درخشان به رخ ما می‌کشند

با موشکافی می‌توانیم این پرسش را که وقتی بزرگ شدی می‌خواهی چه‌کاره شوی این‌طور ترجمه کنیم: در این زندگی تو اجازهٔ داشتنِ یک هویت داری؛ بنابراین انتخاب تو کدام است؟ وحشتناک نیست؟ وقتی این سؤال این‌گونه بیان می‌شود، جای تعجب نیست که ما را مضطرب کند.

وقت آن رسیده است که دقیق شوید و چند ایدهٔ حرفه‌ای خلق کنید که با ترکیب مهارت‌ها و علاقه‌های بخصوص شخصی شما سازگار باشد.

البته که تعداد حوزه‌های میان‌رشته‌ای تقریباً نامحدود است؛ برای نمونه، هوش مصنوعی، هنردرمانی، طب یکپارچه، سیاست‌گذاری محیط‌زیستی، رباتیک، طراحی بازی‌های ویدئویی، اخلاق زیستی و مشاوره. چندپتانسیلی‌ها اغلب به چنین حوزه‌هایی گرایش دارند و در آن‌ها شکوفا می‌شوند.

بهترین راهِ کسب اجازه برای آمیختن علاقه‌ها در کارتان تأکید بر ارزشی است که برای شرکت ایجاد خواهید کرد. به‌جای معرفیِ سلسله‌ای از توانایی‌های شگفت‌انگیزتان، با این موضوع پیش بروید که چگونه این پروژهٔ بخصوص به آنان نفع می‌رساند. برای آنان از نتیجهٔ نهاییِ محشری که به دست خواهید آورد تصویری ترسیم کنید (و اگر باید از مهارت‌های مرتبط با نویسندگی، ریاضی، انیمیشن یا حتی رقص پا برای کسب آن نتیجه استفاده کنید، خب، چه بهتر!).

اگر مایل‌اید مهارت‌های بخصوصی را با کارتان ادغام کنید، سعی کنید ابتکار عمل‌هایی پیدا کنید که به شما این امکان را بدهد که در حین استفاده از این مهارت‌ها، به رشد یا بهبود روند کار شرکت کمک کنید. هنگامی که پروژه‌تان را پیشنهاد می‌کنید روی مورد اخیر تأکید کنید؛ آن را در چارچوب علاقه‌های آنان معرفی کنید. آنان به چه چیزی اهمیت می‌دهند؟ این پروژه چگونه می‌تواند برای شرکت ارزش‌آفرینی کند؟

شفاف‌سازی ارتباط میان موضوع‌ها و خدمات پیشنهادی کلید کار محسوب می‌شود. اگر می‌دانید کسب‌وکارتان چطور جفت‌وجور شده است و قادر بوده‌اید آن را به‌طور واضح به مخاطبان‌تان منتقل کنید، شما قدم‌های اول را درست برداشته‌اید.

وجود هر دو گروهِ تخصص‌گرا و کل‌گرا ارزشمند و ضروری است؛ فقط به زمینهٔ موردنیاز بستگی دارد.

اشتراک ما کنجکاوی شدید دربارهٔ موضوع‌های متعدد است، اما چندپتانسیلی‌ها از یکدیگر بسیار متفاوت هستند و هر یک علاقه‌ها و ارزش‌ها و اولویت‌های خود را دارند.