بریده‌هایی از کتاب ریش آبی

ــ نه، من با شما ازدواج نمی‌کنم. به خاطر یک کیک که آدم با کسی ازدواج نمی‌کند. ــ اگر قبول می‌کردید دلیل زیبایی می‌شد.

عشق فقط برای آنهایی که آن را زیسته‌اند دلربا و مهیج است اما برای بقیه می‌تواند یک بطالت صرف تلقی شود.

فکر نمی‌کنید هر انسانی حق دارد یک تاریک‌خانه برای خودش داشته باشد؟

ــ قابل تحسین است که این همه و با اشتها غذا می‌خورید اما همچنان باریک‌اندام هستید. ــ نام این خصلت جوانی است. شما را به یاد چیزی نمی‌اندازد؟ ــ بله، می‌دانم. خودمان را بی‌بدیل می‌یابیم و بعد ناگهان، در یک چشم به هم زدن تمام می‌شود. بلافاصله می‌فهمیم که آن دوران تمام شده است.

ما حتی بدون اینکه خودمان متوجه بشویم دروغ می‌گوییم. حتماً که نباید دروغگویی قهار باشیم تا دروغ بگوییم.

زیبایی هم مثل رنگ زرد، یک مفهوم بسیار پیچیده و ابهام‌آمیز است.

کسی که بلد باشد منتظر بماند می‌تواند بهترین را انتخاب کند.

من دیوانه نیستم. برعکس، مردی هستم که بی‌نهایت شیفته است و هشت بار با یک سؤال وحشتناک روبه رو شده است: مرز واقعی میان فردی که دوستش می‌داریم و خودمان کجاست؟

وقتی که دل می‌بازیم، آن هم بعد از آنکه این اتفاق دیگر افتاده است و کاری‌اش نمی‌شود کرد. برای اینکه خودمان را راضی کنیم که تن به این کار نامعقول ندهیم، شروع به گفت‌و گو با خودمان می‌کنیم.

ــ امشب خیلی کم‌حرف شده‌اید. ــ چیزی برای گفتن ندارم. به‌تان گفته بودم. اشکالی ندارد. مثل همیشه شما به جای چهار نفر حرف می‌زنید. ــ فقط وقتی که عاشق هستم، به خاطر رهایی قلب است که زبان حرف می‌زند. این در انجیل نوشته آمده است.

ما هرگز قرن شانزدهم را ترک نکرده‌ایم. قرنی که بخشایش کلیسا خرید و فروش می‌شد.

ــ اگر تا این حد به بخشش خدا نیاز نداشتید آیا باز هم وجود او را باور می‌کردید؟

ــ شما خودتان آشپزی می‌کنید؟ ــ البته. آشپزی هم هنراست و هم قدرت. امکان ندارد خودم را تحت قدرت دیگری قرار بدهم. خوشحال می‌شوم اگر مایل باشید در صرف غذایی که می‌پزم با من شریک شوید اما برعکسش اتفاق نخواهد افتاد.

ــ کسی که بلد باشد منتظر بماند می‌تواند بهترین را انتخاب کند.

خدا می‌گوید که عذاب کشیدن و قربانی شدن بهایی‌ست که برای خریدن گناهان باید پرداخت کرد. او یک معامله‌گر بی‌رحمی است.

من نسبت به آدم‌هایی که می‌گویند مرموز هستند بدبین‌ام. آنها همان کسانی هستند که هنوز پنج دقیقه از آشنایی‌شان با شما نگذشته تمام جزئیات زندگی خصوصی‌شان را برایتان فاش می‌کنند.

رنگ سمبل لذت نیست، بلکه لذت نهایی است. آنقدر واقعی است که در ژاپن، رنگ معادل عشق است.

زن‌ها هم به اندازهٔ مردها خسته‌کننده هستند اما با برخی از آنها می‌توان به عشق رسید. نکتهٔ مرموز ماجرا این است.

ترجیح می‌دهم هم پیالهٔ بدی داشته باشم تا اینکه تنها بنوشم.

وقتی واقعیت خودتان را می‌شناسید و آن را قبول می‌کنید، هیچ پیشنهادی، حتی پادشاهی را رد نمی‌کنید.

من فقط هشت بار دکمهٔ شاتر دوربین را فشار داده‌ام. ــ منی که از عکاسی هیچ سردرنمی‌آورم بیشتر از شما دکمهٔ شاتر را فشار داده‌ام و عکس گرفته‌ام. ــ شاید برای همین است که از عکاسی هیچ‌چیز نمی‌فهمید. شما هیچ شناختی از تأثیر این حرکت ندارید. فرقی نمی‌کند که چه دیسیپلینی داشته باشید اما باید با ریاضت به نتیجهٔ خوبی برسید. به کسی که می‌خواهد واقعاً بنویسد کاغذ کمی بدهید. یا به یک آشپز فقط کمی مواد اولیه بسپارید. مشکل ما امروز این است که آماتورهای هر رشته‌ای با وفور نعمت و نوعی هرزگی امکانات روبه‌رو هستند. این مسأله خدمتی به آنها نمی‌کند.

مادرم دائم با یک دوربین پولاروید از من عکس می‌گرفت. به‌محض اینکه نگاتیو از دوربین خارج می‌شد آن را چنگ می‌زدم و با هم خیره به تصویر که پررنگ و پررنگ‌تر می‌شد نگاه می‌کردیم. هیچ‌چیز به اندازهٔ گذر از هیچ به چهره، جالب و هیجان‌انگیز نیست. بین این دو از شوق می‌لرزیدم و ناگهان کسی را می‌دیدیم که روی عکس ظاهر می‌شد. من دقیقاً در این روند عکاسی پولاروید می‌دیدم که چطور نظریه‌های کاتولیک مربوط به دنیای بالا و برزخ شکل مادی پیدا می‌کند. این چهرهٔ کودکانه که شکل می‌گرفت من بودم که در عرش حیات می‌یافتم.

حتماً که نباید دروغگویی قهار باشیم تا دروغ بگوییم. به‌عنوان مثال برای خود من بارها پیش آمده که دروغ گفته‌ام. مثلاً گفته‌ام که شب گذشته خیلی خوب خوابیده‌ام در حالی که یک لحظه هم چشم برهم نگذاشته‌ام. قصدم دروغ گفتن نبوده اما می‌خواسته‌ام که راحتم بگذارند و به‌خاطر همین دروغ گفته‌ام. همه، همین طوری دروغ می‌گویند.

ما آن کس را که دوست می‌داریم امتحان می‌کنیم. ــ نه، برعکس، ما کسی را که دوست می‌داریم تحت حمایت قرار می‌دهیم.

عاشق بودن چه احساس خوبی به آدم می‌دهد. خودش را زنده احساس می‌کرد و از همه‌چیز لذت می‌برد.

ما می‌توانیم حتی بدی را هم دوست داشته باشیم. به همین سادگی.

هر سیستمی برای تکمیل کردن لذت خود شکل گرفته است و طبق عادت‌های خود برنامه‌ریزی می‌کند. شاید شکل‌های کائنات در حال همگرایی برای رسیدن به یک لذت واحد و بی‌همتا هستند و ما حتی نمی‌توانیم در این لحظه خشونتی را که آنها برای رسیدن به این لذت به کار می‌گیرند تصور کنیم.

هر سیستمی برای تکمیل کردن لذت خود شکل گرفته است و طبق عادت‌های خود برنامه‌ریزی می‌کند. شاید شکل‌های کائنات در حال همگرایی برای رسیدن به یک لذت واحد و بی‌همتا هستند و ما حتی نمی‌توانیم در این لحظه خشونتی را که آنها برای رسیدن به این لذت به کار می‌گیرند تصور کنیم.

نقشی که طبیعت دارد تکمیل هنر است و نقشی که هنر ایفا می‌کند تقلید از طبیعت. مرگ، چیزی‌ست که طبیعت آن را برای تقلید از هنر عکاسی ابداع کرده است. انسان هم عکاسی را اختراع کرد برای اینکه بتواند لحظهٔ فوق‌العادهٔ مرگ را روی چهره‌ها ثابت کند