بریده‌هایی از کتاب حکایت آن که قورباغه اش را قورت داد

نقطه شروع بلوغ فکری درک عمیق این نکته است: « هیچ کس به نجات شما نخواهد آمد ».

واقعیت این است: شما آنچه را که می‌بینید باور نمی‌کنید، به جای آن، آنچه را که باور دارید می‌بینید.

افراد برجسته عذر و بهانه نمی‌آورند. وقتی اشتباه می‌کنند، بلافاصله آن را اذعان می‌دارند. در مقام اصلاح آن برمی‌آیند و بعد به راه خود ادامه می‌دهند. انتظار ندارند که دیگران برای آنها کاری صورت دهند. دیگران را سرزنش نمی‌کنند و بر آنها خشم نمی‌گیرند. انتقاد نمی‌کنند و محکوم نمی‌سازند. آنها همیشه خود را بازیگران اصلی نمایشنامه در صحنه زندگی خود ارزیابی می‌کنند.

ارزش زندگی هر انسانی نسبت مستقیم با تعمد او برای بهترین شدن دارد، بی آن که به محیط اطراف خویش توجه کند.

کاری را که از آن می‌ترسید انجام دهید، آن وقت نابودی ترس حتمی است. وقتی با ترس مواجه شوید و به طرف آن حرکت کنید، قدرت آن کم می‌شود و کنترلش را روی شما از دست می‌دهد. برعکس، هر بار که از یک وضعیت ترسناک رو می‌گردانید، ترس‌تان از آن وضعیت بیشتر و قدرتمندتر می‌شود.

به مدت زمانی حدود ۵ تا ۷ سال و ۱۰۰۰۰ ساعت تلاش بی‌وقفه نیاز است که کسی در ردیف ۱۰ درصد اول اشخاص در حرفه خود قرار بگیرد.

دو بیماری ذهنی به وفور در آمریکا و اغلب کشورهای صنعتی مشاهده می‌شود. اولین بیماری « چیزی در ازای هیچ چیز » و دومین بیماری « یافتن راه‌حل‌های سریع » است. این دو بیماری می‌توانند مانع از موفقیت‌های شما شوند و اگر با هم ترکیب شوند، مهلک می‌شوند.