بریده‌هایی از کتاب فرهاد که باشی همه چیز شیرین است

برهنگی بیماری عصر ماست. به گمان من، تن تو باید مال کسی باشد که روحش را برای تو عریان کرده است.

درختان میوه خود را نمی‌خورند ابرها باران را نمی‌بلعند رودها آب خود را نمی‌خورند چیزی که بزرگان دارند، همیشه به نفع دیگران است.

عزیز من! اگر زاویه دیدمان نسبت به چیزی یکی نیست، بگذار یکی نباشد. بگذار در عین وحدت مستقل باشیم. بخواه که در عین یکی بودن، یکی نباشیم. بخواه که همدیگر را کامل کنیم نه ناپدید. بگذار صبورانه و مهرمندانه در باب هر چیز که مورد اختلاف ماست بحث کنیم، اما نخواهیم که بحث، ما را به نقطه مطلقآ واحدی برساند. بحث، باید ما را به ادراک متقابل برساند

برهنگی بیماری عصر ماست. به گمان من، تن تو باید مال کسی باشد که روحش را برای تو عریان کرده است.

مردم بر روی زمین استوار و گسترده بیشتر از بندبازان ریسمان نااستوار سقوط می‌کنند

هنر قبل از اینکه دو بال به انسان بدهد، اغلب دو پای او را می‌شکند. وقتی به مرحله‌ای رسیدی که خود را برتر از تماشاگران خویش بدانی، همان لحظه تئاتر را ترک کن و با تاکسی خود را به حومه پاریس برسان. من آنجا را خوب می‌شناسم. آنجا بازیگران همانند خویش را خواهی دید که از قرنها پیش زیباتر از تو، چالاک‌تر از تو و مغرورتر از تو هنرنمایی می‌کنند. اما در آنجا از نور خیره‌کننده تئاتر شانزه‌لیزه خبری نیست.

دل به زر و زیور نبند. بزرگ‌ترین الماس این جهان آفتاب است که خوشبختانه بر گردن همه می‌درخشد. اما اگر روزی دل به مردی آفتاب‌گونه بستی، با او یک دل باش و به راستی او را دوست بدار.

عشقتان را بر مبنای میزان احساسی که به معشوق دارید نسنجید، عشقتان به اندازه صداقتی است که با او دارید.

بزرگ‌ترین الماس این جهان آفتاب است که خوشبختانه بر گردن همه می‌درخشد.

عشق هنگامی است که مادرم برای پدرم قهوه درست می‌کند و قبل از آنکه جلوی او بگذارد آن را می‌چشد تا مطمئن شود که مزه‌اش خوب است. (دنی، ۷ ساله)

«با چنان عشقی زندگی کن که حتی اگر بنا به تصادف به دوزخ افتادی، خود شیطان تو را به بهشت بازگرداند.»

«بگذار عشق خاصیت تو باشد نه رابطه خاص تو با کسی!»

وقتی یک نفر عاشق شما باشد، جوری که اسمتان را صدا می‌کند متفاوت است. شما می‌دانید که اسمتان در دهان او در جای امنی قرار دارد.

«دو خط موازی هیچ‌گاه به هم نمی‌رسند، مگر آنکه یکی از آن دو برای رسیدن به دیگری خود را بشکند!»

یکی از دانش‌آموزان دست خود را بالا برد. معلم پرسید: «دخترم چرا چیزی ننوشتی؟» دخترک جواب داد: «عجایب موجود در جهان خیلی زیاد هستند و من نمی‌توانم تصمیم بگیرم که کدام را بنویسم.» معلم گفت: «بسیار خوب، هرچه در ذهنت است به من بگو، شاید بتوانم کمکت کنم.» در این هنگام دخترک مکثی کرده و گفت: «به نظر من عجایب هفتگانه جهان عبارت‌اند از: لمس کردن، چشیدن، دیدن، شنیدن، احساس کردن، خندیدن و عشق ورزیدن.» پس از شنیدن سخنان دخترک، کلاس در سکوتی محض فرو رفت. آری، عجایب واقعی همین نعمتهایی هستند که ما آنها را ساده و معمولی می‌انگاریم.

یکی از دانش‌آموزان دست خود را بالا برد. معلم پرسید: «دخترم چرا چیزی ننوشتی؟» دخترک جواب داد: «عجایب موجود در جهان خیلی زیاد هستند و من نمی‌توانم تصمیم بگیرم که کدام را بنویسم.» معلم گفت: «بسیار خوب، هرچه در ذهنت است به من بگو، شاید بتوانم کمکت کنم.» در این هنگام دخترک مکثی کرده و گفت: «به نظر من عجایب هفتگانه جهان عبارت‌اند از: لمس کردن، چشیدن، دیدن، شنیدن، احساس کردن، خندیدن و عشق ورزیدن.» پس از شنیدن سخنان دخترک، کلاس در سکوتی محض فرو رفت. آری، عجایب واقعی همین نعمتهایی هستند که ما آنها را ساده و معمولی می‌انگاریم.

برهنگی بیماری عصر ماست. به گمان من، تن تو باید مال کسی باشد که روحش را برای تو عریان کرده است. حرف بسیار برای تو دارم، ولی به وقت دیگر می‌گذارم و با این آخرین پیام، نامه را به پایان می‌رسانم. انسان باش، پاکدل و یکدل؛ زیراگرسنه بودن، صدقه گرفتن و در فقر مردن بارها قابل تحمل‌تر از پست و بی‌عاطفه بودن است.

راز عشق در این است که شریک زندگی‌تان را در چارچوبی که خودتان می‌پسندید حبس نکنید. عیب‌جویی باعث تباهی می‌شود. همه چیز را همان‌طور که هست بپذیر، تا هر دو شاد باشید. قانون طلایی این است: نقاط قوت را تقویت کن، و ضعفها را نه تقویت کن نه تقبیح. هرگز سعی نکن با سوزاندن، جلوی خونریزی زخم را بگیری. ۱۶. راز عشق در این است که هنگام سوءتفاهم، فقط به این فکر نکنید که طرف مقابل چگونه ناراحتتان کرده است. در عوض به راه‌حلی فکر کنید که در آینده از بروز چنین سوءتفاهمهایی جلوگیری نمایید.

چرا هنگامی که خشمگین هستیم، داد می‌زنیم؟» شاگردان هرکدام جوابهایی دادند، اما پاسخهای هیچ‌کدام استاد را راضی نکرد. سرانجام او چنین توضیح داد: «هنگامی که دو نفر از دست یکدیگر عصبانی هستند، قلبهایشان از یکدیگر فاصله می‌گیرد. آنها برای اینکه فاصله را جبران کنند، مجبورند که داد بزنند. هرچه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آنها باید صدایشان را بلندتر کنند.»

به هر کجا که پای می‌گذاری عشق را بگستران اول از همه در خانه خویش عشق را به فرزندانت به همسرت و به همسایه‌ات نثار کن! اجازه نده کسی پیش تو بیاید و بهتر و شادتر ترکت نکند.

بجوشید، بجوشید که ما بحر شعاریم به جز عشق، به جز عشق دگر کار نداریم در این خاک، در این خاک در این مزرعه پاک به جز مهر، به جز عشق دگر تخم نکاریم «مولوی»

برایتان دلی عاشق، ذهنی جست‌وجوگر، روحی عصیانگر، نگاهی پرهیزگر و زبانی پرسشگر می‌طلبم. این مقدمه را با حکایتی کوتاه و زیبا از «منصور حلاج» به اتمام می‌رسانم: منصور حلاج را بردند تا بر دار کشند؛ یکی از یاران، گریان و نالان پرسد: «عشق چیست؟» منصور لبخندی زد و گفت: «امروز بین و فردا بین و بازپسین فردا بین.» پس، در آن روز حلاج را بکشتند و دیگر روزش بسوختند و روز سوم خاکسترش بر باد دادند! به امید روزی که هیچ فردایی در جایی نباشید که دیروزش بوده‌اید سعید گل‌محمدی

همسفر بودن و هم‌هدف بودن، ابدآ به معنی شبیه بودن و شبیه شدن نیست و شبیه شدن دال بر کمال نیست بلکه دلیل توقف است.

بگذار صبورانه و مهرمندانه در باب هر چیز که مورد اختلاف ماست بحث کنیم، اما نخواهیم که بحث، ما را به نقطه مطلقآ واحدی برساند. بحث، باید ما را به ادراک متقابل برساند نه فنای متقابل.

ازدواج اطمینان برایت درست می‌کند که این زن یا مرد مال توست، مال خود خودت! آن زمان است که فکر می‌کنی همیشه وقت دارم به او محبت کنم، همیشه وقت هست که دلش را به دست بیاورم، همیشه می‌توانم شام دعوتش کنم. اگر الان یادم رفت یک شاخه گل به عنوان هدیه به او بدهم، حتمآ در فرصت بعدی این کار را می‌کنم حتی اگر آن آدم خیلی برایت باارزش باشد، مثل آن کتاب نفیس و قیمتی. اما وقتی که این باور در تو نیست که این آدم مال من است، و هر لحظه فکر می‌کنی که خوب این که تعهدی ندارد، می‌تواند به راحتی دل بکند و برود و مثل یک شیء باارزش از او نگهداری می‌کنی.

«با چنان عشقی زندگی کن که حتی اگر بنا به تصادف به دوزخ افتادی، خود شیطان تو را به بهشت بازگرداند.»

هیچ‌وقت به امید معشوقتان نباشید! و در دنیا روی سه چیز حساب نکنید: اولی خوشگلی‌تان، دومی معشوقتان و سومی اینکه به یاد کسی بمانید وقتی لازم است.

چه خوب است که شعله امید هرگز در زندگی‌تان خاموش نشود. هریک از ما می‌توانیم امید، ایمان، صلح و عشق را حفظ و نگهداری کنیم.

«زنها به خاطر زیبا بودنشان دوست‌داشتنی نمی‌شوند، بلکه اگر دوست‌داشتنی باشند، زیبا به نظر می‌رسند.»

شعری از پروفسور هشترودی در مورد ریاضیات: منحنی قامتم، قامت ابروی توست خط مجانب بر آن، سلسله گیسوی اوست حد رسیدن به او، مبهم و بی‌انتهاست بازه تعریف دل، در حرم کوی دوست چون به عدد یک تویی من همه صفرها آنچه که معنی دهد قامت دلجوی توست پرتوی خورشید شد مشتق از آن روی تو گرمی جان‌بخش او جزئی از آن خوی توست بی‌تو وجودم بود یک سری واگرا ناحیه همگراش دایره روی توست