بریده‌هایی از کتاب درس های ده دقیقه‌ای زندگی برای فرزندان

بخش دوازدهم: اعتماد و ایمان به کودکان: با وجود همه چیز، من هنوز معتقدم که مردم قلبا خوب هستند. آنه فرانک به والدین: تا زمانی که بتوانم ریسک کنم و بدون ترس از این‌که چیزی از ارزشم کم شود در چشمان تو معیوب ظاهر شوم، می‌توانم واقعا از تو بیاموزم.

بخش یازدهم: ادب و احترام به کودکان: گاهی اوقات خوش‌رفتاری یعنی فقط تحمل بدرفتاری دیگران. به والدین: اگر با کسی همان‌طور که هست برخورد کنید، او همان‌طور باقی خواهد ماند. اگر با او طوری که می‌تواند باشد برخورد کنید، همان‌طور خواهد شد که می‌تواند و باید باشد.

بخش دهم: شجاعت و مصیبت به کودکان: گاهی اوقات زندگی پیش از این‌که فرصتی برای درس‌خواندن داشته باشید، از شما امتحان می‌گیرد. به والدین: شجاعت، توانایی رفتن از یک شکست به سوی شکست دیگر است، بدون این که اشتیاق‌تان را از دست داده باشید.

بخش نهم: قدردانی به کودکان: ثروت چیزی است که شما هستید، نه چیزی که دارید. به والدین: انسان برای یافتن چیزی که می‌خواهد، دور دنیا می‌گردد و هنگامی که به خانه بازمی‌گردد آن را می‌یابد.

بخش هشتم: اتحاد و همکاری به کودکان: افراد تنها هستند چون به جای آن‌که پل بسازند، دیوار می‌سازند. جوزف نیوتن به والدین: تنها زمانی که در خانه لطمه می‌بینیم، زمانی است که دست از کمک به یک‌دیگر برداریم. ماروین جی. اشتون

بخش هفتم: هدف‌گذاری به کودکان: متر به متر، بسیار دشوار است! سانتی‌متر به سانتی‌متر، کار راحتی است! به والدین: اگر می‌خواهید روی شن‌های زمان رد پا بگذارید، بهتر است کفش کارتان را بپوشید.

بخش ششم: ساختن عادات به کودکان: انجامش بده. درست انجامش بده. همین الان انجامش بده. به والدین: آن‌چه نباید گوش خردسالان بشنود، نباید از دهان بزرگ‌سالان خارج شود.

بخش پنجم: محبت و مهربانی به کودکان: مهم بودن خوب است، ولی خوب بودن مهم‌تر است. به والدین: اگر عشق ورزیدن در خانه آموزش داده نشود، یادگیری آن تقریبا در هیچ جای دیگر امکان‌پذیر نیست.

بخش چهارم: صداقت و درست‌کاری به کودکان: زدن رنگ سفید به تلمبه باعث نمی‌شود آب تمیزی از آن بیرون بیاید. آب تمیز باید از درون چاه بیرون بیاید. به والدین: آن چیزی اخلاقی است که احساس خوبی به آدم بدهد و آن چیزی غیراخلاقی است که احساس بدی در انسان ایجاد کند. ارنست همینگوی

بخش سوم: نگرش به کودکان: مشکلات، فرصت‌هایی در لباس کار هستند. هنری کیسر به والدین: فرد بدبین می‌گوید: «وقتی آن را ببینم باورش می‌کنم». فرد خوش‌بین می‌گوید: «وقتی باورش کنم آن را خواهم دید».

بخش دوم: استعداد نهانی و بها دادن به خود به کودکان: شما می‌توانید دانه‌های داخل یک سیب را بشمارید، اما نمی‌توانید سیب‌های داخل یک دانه را بشمارید. به والدین: آن‌ها ممکن است حرفی را که به آن‌ها زدید فراموش کنند، اما هرگز احساسی را که در آن‌ها به‌وجود آوردید، فراموش نخواهند کرد.

بخش نخست: اولویت‌ها و چیزهایی که به آن‌ها ارزش می‌دهیم به کودکان: بهترین دارایی‌های زندگی، اموال نیستند. به والدین: ما آن‌قدر مشتاق در اختیار گذاشتن نداشته‌های خودمان به فرزندان‌مان هستیم که از دادن داشته‌های‌مان به آن‌ها غفلت می‌کنیم.

«دارایی‌تان را با وسایلی که دارید اندازه‌گیری نکنید؛ بلکه آن را با چیزهایی بسنجید که برای‌شان پولی پرداخت نکرده‌اید»