بریده‌هایی از کتاب بازگشت

العظمی بهجت را در خواب دیدم که به همراه گروهی بالای سر من آمدند. ایشان مرا نصیحت کردند و ضمن تأکید بر عدم آرایش در مقابل نامحرم و دوری از موسیقی حرام، به اهمیت به نماز اول وقت تأکید کردند و به موضوعی اشاره کردند که من خیلی احتیاج داشتم. ایشان فرمودند: ببخش تا خداوند نیز

امام صادق (ع) در مورد حق الناس می‌فرماید: اگر مردم آنقدری که برای نجس و پاکی وسواس دارند، کمی هم به حق الناس اهمیت می‌دادند، مشکلاتشان کم می‌شد. در حالی که اسلام، طهارت و نجاست را آسان گرفته و مردم بر خود سخت می‌گیرند؛ اما به حق‌الناس، بسیار اهمیت داده، ولی مردم آن‌ها را ساده می‌گیرند.

انسان هر قدر هم به‌عمل بپردازد مغرور به آن‌ها نشود و همیشه به فضل الهی امیدوار باشد

هرچه زودتر نفس خود را پاک کنید و خود را به کمالات روحی برسانید تا اینجا راحت باشید، هر زشتی و عملی که خدا راضی نیست را از خودتان دور کنید.

شهید ما پیغام داده که تا می‌توانید برای آقا اباعبدالله (ع) کار انجام دهید. نمی‌دانید مولای ما در برزخ چه مقامی دارد.

امام صادق (ع) در مورد حق الناس می‌فرماید: اگر مردم آنقدری که برای نجس و پاکی وسواس دارند، کمی هم به حق الناس اهمیت می‌دادند، مشکلاتشان کم می‌شد.

عامل خیلی از گرفتاری‌های ما ضایع کردن نعمت‌های خداست

تا می‌توانید برای آقا اباعبدالله (ع) کار انجام دهید. نمی‌دانید مولای ما در برزخ چه مقامی دارد.

من پرسیدم: از نظر شما چه عملی در دنیا برای به دست آوردن لذت عالم برزخ و وصال محبوب مؤثرتر است؟ او گفت: از همه مهمتر دوست داشتن خدا و دوستان خداست، البته آن دوستی‌ای که سبب اطاعت بشود. در اینجا ناگهان دوست عزیزم آقای محمد شوشتری که در حق من محبت بسیار مهمی انجام داد، از نظرم ناپدید شد و دیگر تا به حال او را ندیده‌ام.

من به یاد دارم که عیسی مسیح نیز آنجا بود، ولی تعجب کردم که دیدم مسیح خدا نیست و مانند ما، یکی از مخلوقات خداست و مانند ما، او نیز هدف عالی و معنوی خود را دنبال می‌کند. این بر خلاف آنچه در کلیسا از بچگی یاد گرفتم بود. به ما می‌گفتند: مسیح و خدا و ... همه یکی هستند.

ماجرای قضاوت و آبروی انسان مؤمن، بسیار در دین ما اهمیت دارد.

امام صادق (ع) در مورد تأثیر لقمه حرام بر نسل انسان می‌فرماید: ««کَسبُ الحَرام یبَینُ فِی الذُّرِّیة؛ درآمد حرام در نسل آشکار می‌شود.» شیخ حسنعلی نخودکی (ره) می‌گفت: من به هر جا رسیدم از سه چیز بود: توجه به نماز اول وقت، احترام به سادات و لقمه حلال.

قرار شد که من اول خودم را از بعضی صفات رذیله با راهنمایی آن ولی خدا پاک کنم و سپس معارفم را تکمیل نمایم و خود را به کمالات روحی برسانم تا لیاقت معاشرت با اهل بیت: را پیدا کنم. وای کاش من این کارها را خودم در دنیا انجام داده بودم که دیگر اینجا معطل نمی‌شدم. زیرا تا انسان لذت همنشینی با این بزرگواران را نچشیده، نمی‌تواند بفهمد که چقدر معاشرت با آن‌ها ارزش دارد.

ممکن است کسی بگوید بچه‌های آن فرد حرام خوار چه تقصیری دارند؟ پاسخ آن است که این عالَم، عالَم اسباب است؛ «گندم از گندم بروید، جو ز جو»، چنین پدری برای فرزندانش زمینه خوبی ندارد، هرچند که آن فرزند می‌تواند با اراده خود به سمت خدا برود اما سخت است و مثل آن است که خلاف جریان آب حرکت کند اما در مقابل، پدری که حلال خور است دین داری برای فرزندانش مثل شنا کردن در مسیر جریان آب و راحت است.

می‌خواهید در نماز حضور قلب پیدا کنید باید از زمان وضو گرفتن دقت کنید.»

می‌گویند یکی از شفیعان انسان در روز قیامت قرآن است. آن‌ها که قرآن را با تدبر وتوجه قرائت می‌کنند، می‌دانند که در قیامت به آن‌ها گفته می‌شود: بخوان و بالا برو. یعنی بسیاری از مقامات عالیه در آن روز در اختیار کسانی است که قرآن را خواندند و فهمیدند و عمل کردند

در روایات هست که در زمان قضاوت بین مردم، شیطان همنشین انسان است. یعنی این کار فوق العاده سخت و مهم است. چرا که پای آبروی انسان‌ها در میان است.

من که از مشاهده عذاب‌های جهنم ترسیده بودم به آن‌ها گفتم: من چه کنم که گرفتار نشوم؟ آن‌ها به من گفتند: به نماز اول وقت اهمیت بیشتری بده، تا می‌توانی به بندگان خدا با مهربانی خدمت کن و...

یکی از آثار لقمه حرام که در روایات به آن اشاره شده، ایجاد بی‌حالی در دعا و عدم استجابت آن و ایجاد شک و شبهه و قساوت قلب است، ضمن اینکه اثر آن در فرزندان و نسل آدمی نیز دیده می‌شود. در واقع کسی که حرام خواری می‌کند مثل کویر است که در آن بذر بکارد، رشد نمی‌کند.

بسیاری از مقامات عالیه در آن روز در اختیار کسانی است که قرآن را خواندند و فهمیدند و عمل کردند.

گرچه روح ما پر از نور و حقیقت و عشق است، اما باید دائماً در مبارزه با آرزوهای پَست و پایین ما باشد و این باعث قوی شدن وجود ماست.

راحت‌ترین مرگ‌ها برای کسی است که دلبستگی به دنیا ندارد و وجود خود را پاک کرده است.

حالا انسان دیگری متولد شده. انسانی که می‌داند ایمان با عمل صالح همراه است و عمل صالح همنشین همیشگی انسان است. انسانی که بعد از نماز و انجام واجبات، تمام تلاش خودش را برای کمک و هدایت مردم انجام می‌دهد.

کاظم گفت: «آقای ...! نمازشب آدم رو با ادب و با اخلاق می‌کنه و اخلاقِ حَسَنه بهش می‌ده. آن‌وقت خدا می‌شه استاد اخلاقش. وقتی هم خدا بشه معلم اخلاق انسان، همه چیزش رو درست می‌کنه و کارش رِله می‌شه.» بعد تعبیر جالبی به کار بُرد؛ گفت: «به‌خدا، نمازشب زمین و آسمان رو به هم می‌دوزه!»

أَلَمْ یأْنِ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکراللَّهِ. آیا وقت آن نرسیده که دل‌های شما برای خدا خاشع شود؟ (سوره حدید آیه ۱۶)

تو ذهنم این بود که ایشون کیست؟ خودشان گفتند: من از طرف خدای شما آمدم. دوست نداری از این سختی‌ها راحت شوی؟ حرفی نداشتم. اینقدر چهره‌اش زیبا و مهربان بود که گفتم با او می‌روم. اما همین که دستش را روی سینه من قرار داد، یکباره دیدم دست دیگری آمد و مچ دست فرشته مرگ را گرفت! من کسی را ندیدم، فقط صدای مهربانی شنیدم که گفت: او زائر ما بوده. من ضامن او هستم. او را به ما ببخشید.

شیخ حسنعلی نخودکی (ره) می‌گفت: من به هر جا رسیدم از سه چیز بود: توجه به نماز اول وقت، احترام به سادات و لقمه حلال.

به صورت مردم که نگاه می‌کردم، وحشت و ترس را می‌دیدم. وقتی کمی جلو می‌رفتند، این پل بزرگ، برای عبور هر کسی به اندازه خودش باریک می‌شد و بعد هم نازک و نازک‌تر... مانند مو باریک می‌شد. من دیدم که خیلی‌ها با وحشت از پل به پایین پرت می‌شدند! تازه فهمیدم که پل صراط و جهنم چه معنایی دارد. راستش را بخواهی من هم وحشت کردم. اما دو جوان مهربان گفتند: تو صراط را در دنیا طی کردی.

سر از جیب غفلت برآور کنون که فردا نمانی به خجلت نگون کنون بایدای خفته بیدار بود چو مرگ اندر آرد زخوابت چه سود زهجران طفلی که در خاک رفت چه نالی که پاک آمد و پاک رفت تو پاک آمدی برحذر باش و پاک که ننگ است ناپاک رفتن به خاک

هر چیزی قبل از اینکه به‌صورت مادی خود خلق شود در جهان معنوی خلق گشته است، حتی ستاره‌ها، سیارات، حیوانات، کوه‌ها، گیاهان، و همه و همه. به من گفته شد که خلقت مادی مانند فتوکپی شما در دنیاست که آفرینش معنوی مانند یک عکس شفاف و رنگی و خلقت مادی آن مانند یک کپی از آن عکس است. زمینی که ما در این دنیا می‌بینیم تنها سایه‌ای از زیبایی و شکوه معنوی آن است، ولی با این وجود این دقیقاً همان چیزی است که در دنیا برای رشد معنوی خود به آن نیاز داریم.