بریده‌هایی از کتاب اعتماد به نفس باربارا

نوع سوم اعتماد به نفس در حقیقت از همه مهم‌تر است که من به آن اعتماد به نفس معنوی می‌گویم. اعتماد به نفس معنوی یعنی اطمینان شما به جهان، باورتان به این که زندگی نتیجه‌ای مثبت دارد، اعتقادتان به این که حضور شما در این جا دلیلی دارد

بدون اعتماد به نفس عاطفی، از عواطف خودتان یا تأثیری که دیگران بر شما دارند، به ستوه می‌آیید. تنها دفاع‌تان این است که با قضاوت و افکار منفی به موقعیت دیگران حمله کنید

احتمالاً با خود فکر کرده‌اید: «‌ خب بعدش چه؟

این همه زمان و مایه گذاشتم تا به این جا برسم. ولی حالا که موفق شدم، باید آن احساسی را که تصور می‌کردم داشته باشم، که ندارم.

اعتماد به نفس من در این نبود که می‌دانستم چه کار می‌کنم. من پاسخ‌ها را از قبل نمی‌دانستم. بلکه من به خودم اعتماد داشتم که اگر به تلاش ادامه دهم، سرانجام خواهم فهمید راه درست چیست. من به خودم در ادامه دادن راه مطمئن بودم.

مهم‌ترین کلید برای پرورش اعتماد به نفس رفتاری، دست از عمل نکشیدن است. هر چه در جلو رفتن بیشتر به خودتان اطمینان داشته باشید، احساس اعتماد به نفس بیشتری خواهید کرد.

احساسات ابراز نشده در قلب‌مان انباشته می‌شوند، مانع احساسی ایجاد می‌کنند و جلوی دریافت یا ابراز عشق را می‌گیرند.

اگر اعتماد به نفس‌تان را بر پایهٔ آنچه که هستید بنا کنید، نه آنچه که انجام می‌دهید، چیزی ساخته‌اید که هیچ کس و هیچ شرایطی نمی‌تواند از شما بگیرد.

من اعتماد به نفسم را بر پایهٔ نتایجی که دریافت می‌کنم، بنا نمی‌کنم. اعتماد به نفس من ناشی از این حقیقت است که همه چیز را همان طوری انجام می‌دهم، که می‌گویم انجام خواهم داد.

اعتماد به نفسم از آن جا ناشی می‌شود که می‌دانم اگر تصمیم به انجام کاری بگیرم، آن کار را انجام خواهم داد.

ترس از شکست، یا داشتن آرزویی که از محقق کردن آن می‌ترسید، به معنای وجود اشکال در شخصیت‌تان نیست. تنها معنایش این است که شما یک انسان هستید. من به این « ترس سالم » می‌گویم. ولی وقتی آرزویی دارید و در تمام عمر برای تحققش کاری نمی‌کنید و می‌گذارید ترس شما را عاجز کند، این ناسالم است.

اعتماد به نفس واقعی ربطی به چیزهایی که در زندگی بیرونی‌تان رخ می‌دهد، ندارد. اعتماد به نفس واقعی به خاطر کارهایی که انجام می‌دهید به وجود نمی‌آید، بلکه به خاطر اعتقاد به وجود توانایی در انجام هر چه می‌خواهید در خود، به وجود می‌آید.

این حق شماست که هم‌اکنون از خود خشنود باشید. هر بار که از خود، به علت کسی که هستید و در جایی که هستید، تجلیل می‌کنید، برای برداشتن قدم بعدی در راه رشد و موفقیت، قدرت کسب می‌کنید.

یکی از علت‌هایی که تغییر دادن عادات ناسالم و رفتارهای منفی برای ما انسان‌ها مشکل است، این است که در واقع از آن رفتارها منافع زیادی عایدمان می‌شود. این منافع چیزی نیست که شما آگاهانه دنبالش باشید یا آن را بپذیرید. اما به حرف من اعتماد کنید، منافعی وجود دارد.

اعتماد به نفس واقعی همواره از درون ایجاد می‌شود، نه از بیرون. اعتماد به نفس از تعهدی که به خودتان می‌دهید ناشی می‌شود، تعهد به این که هر کاری را که در زندگی می‌خواهید و نیاز دارید، انجام دهید.

اعتماد به نفس واقعی ربطی به چیزهایی که در زندگی بیرونی‌تان رخ می‌دهد، ندارد. اعتماد به نفس واقعی به خاطر کارهایی که انجام می‌دهید به وجود نمی‌آید، بلکه به خاطر اعتقاد به وجود توانایی در انجام هر چه می‌خواهید در خود، به وجود می‌آید.

اگر اعتماد به نفس‌تان را بر پایهٔ آنچه که هستید بنا کنید، نه آنچه که انجام می‌دهید، چیزی ساخته‌اید که هیچ کس و هیچ شرایطی نمی‌تواند از شما بگیرد.

اعتماد به نفس حقیقی از این جا به وجود نمی‌آید که هیچ ترسی نداشته باشید. از این جا ناشی می‌شود که به خودتان در اقدام، علی‌رغم وجود ترس، اطمینان داشته باشید.

نگذارید ترس از شکست، زندگی‌تان را محدود کند. وجود ترس به معنای آن است که آرزوی بزرگی دارید و آرزو هر چه بزرگ‌تر باشد، ترسش هم بیشتر خواهد بود. به ترس‌تان اعتراف کنید و بعد علی‌رغم وجود آن، دست به اقدام بزنید. اعتماد به نفسی که تجربه خواهید کرد ناشی از دانستن آن است که دیدتان را وسیع‌تر از ترسی کرده‌اید که همراه کار است.

لحظه‌ای که دست به عمل می‌زنید ترس‌تان کاهش و احساس اعتماد به نفس‌تان افزایش می‌یابد.

اعتماد به نفس معنوی وقتی ایجاد می‌شود که چرخه‌های طبیعت و مکانیزم خلقت را ببینید و بفهمید که واقعیت ما توسط یک هوش نظم‌دهنده که ورای تصور من و شماست، طراحی شده است. حضور این هوش فراگیر در کوچک‌ترین جزء پَر یک پرنده تا چرخش سیارات آشکار است. اگر حقایقی از جهان را درک کنید که واقعیت ادراکات و تجربیات شما را روشن کند، اعتماد به نفس معنوی به تدریج در شما رشد خواهد کرد. آن وقت می‌فهمید که حتی بزرگ‌ترین مصائب و سختی‌های زندگی‌تان، مثل هر چیز دیگر در طبیعت، هدفی دارد، وگرنه اتفاق نمی‌افتاد.

شما در خودتان همان شکوه و عظمتی را دارید که در یک کوه می‌بینید. همان زیبایی‌ای را دارید که در غروب خورشید شاهدش هستید. در درون‌تان همان قدرتی را دارید که خالق برای‌تان خلق کرده است. اعتماد به نفس معنوی یعنی به یاد بیاورید فراتر از جسم و شخصیت و صورتک‌هایی که بر چهره می‌گذارید، واقعاً که هستید. یعنی به خودتان به عنوان یکی از معجزات خلقت احترام بگذارید.

زیرا اعتماد به نفس بر این اساس ساخته نمی‌شود که یقین داشته باشید همیشه شخص موفقی خواهید بود و مرتکب اشتباه نخواهید شد بلکه بر این پایه استوار است که ارادهٔ شما به حدی است که با وجود باخت و شکست، دست از ادامهٔ راه نمی‌کشید

اگر اعتماد به نفس‌تان را بر پایهٔ آنچه که هستید بنا کنید، نه آنچه که انجام می‌دهید، چیزی ساخته‌اید که هیچ کس و هیچ شرایطی نمی‌تواند از شما بگیرد.

فرض کنید برای شخصی کار می‌کنید که به شما وعده داده اگر کارهای تعیین‌شده را انجام دهید، به شما پاداش خواهد داد. او فهرست کارها را به دست شما می‌دهد و شما برای انجام کارهای محوله به این طرف و آن طرف می‌دوید. بالاخره پس از انجام کارها به کارفرمای خود مراجعه می‌کنید، او می‌گوید « راستی یادم رفت به شما بگویم چند کار دیگر هم باقی مانده است که برای دریافت پاداش باید آنها را هم انجام بدهید ‌». اگر کسی این رفتار را با شما بکند، شدیداً عصبانی خواهید شد، این طور نیست؟ با این حال ما همیشه همین کلک را به خودمان می‌زنیم. ما به خومان می‌گوییم: « اگر فلان دیپلم را بگیرم، یا فلان کاسبی را شروع کنم، یا فلان بچه‌ها را داشته باشم، از خودم احساس رضایت خواهم کرد ‌». اما به محض این که به هدف‌مان می‌رسیم و متوقعیم احساس مطلوبِ خودباوری و اعتماد به نفس در ما بروز کند، صدای خودمان را می‌شنویم که می‌گوید: «‌ می‌دانم انجام این کار برای این که تو را دوست داشته باشم لازم بود، اما راستش را بخواهی یک کار دیگر هم هست که اگر آن را هم انجام بدهی واقعاً از تو خوشم خواهد آمد »

نگذارید ترس از شکست، زندگی‌تان را محدود کند. وجود ترس به معنای آن است که آرزوی بزرگی دارید و آرزو هر چه بزرگ‌تر باشد، ترسش هم بیشتر خواهد بود. به ترس‌تان اعتراف کنید و بعد علی‌رغم وجود آن، دست به اقدام بزنید. اعتماد به نفسی که تجربه خواهید کرد ناشی از دانستن آن است که دیدتان را وسیع‌تر از ترسی کرده‌اید که همراه کار است.

عتماد به نفس با تکبر بیش از حد یکی نیست. داشتن اعتماد به نفس یعنی اعتقاد به خود. تکبر یعنی این که بخواهید به دیگران ثابت کنید که از آنان برترید.

از ترسم به عنوان بهانه‌ای برای توقف استفاده نمی‌کنم

طنز ماجرا این جاست، که بنا نهادن اعتماد به نفسم روی پاسخی که جهان به اهداف و آرزوهایم می‌داد، باعث شده بود اعتماد به نفسم را به طرز اجتناب‌ناپذیری از دست بدهم! معلوم است که نمی‌توانم پاسخ جهان را تغییر دهم.

هر چه در انجام کارهایی که واقعاً می‌خواهید انجام دهید، چه شخصی باشد چه حرفه‌ای تعلل کنید، دستخوش بی‌تحرکی بیشتری خواهید شد و هر چه بی‌تحرکی در شما بیشتر شود، ترس بیشتر بر شما غلبه می‌کند و اعتماد به نفس‌تان را بیشتر از دست می‌دهید.