بریده‌هایی از کتاب بودن

تلویزیون فقط ظاهر آدم‌ها را نشان می‌دهد، ضمنآ آنقدر تصویرشان را پوست می‌کند که بتواند آنها را وارد غار چشم‌های بینندگانش کند، طوری که دیگر اشکالاتشان ناپدید شود.

«رشد گیاهان باغ فصل خاصی دارد. بهار و تابستان هست، اما پاییز و زمستان هم از راه می‌رسد. بعد دوباره بهار و تابستان می‌شود. تا زمانی که ریشه‌ها خشک نشدند، همه چیز درست است و ختم به خیر می‌شود.»

چنس تلویزیون را روشن کرد. نمی‌دانست آدم بعد از اینکه در صفحهٔ تلویزیون دیده شد با قبلش چه فرقی می‌کند. آیا تغییر برای همیشه با او می‌ماند یا فقط مختص زمان پخش برنامه است؟ برنامه که تمام شود چه بخشی از او جا می‌ماند؟ بعد از برنامه دو تا چنس وجود خواهد داشت؟ یکی چنسی که تلویزیون تماشا می‌کرد و دیگری آنکه در تلویزیون دیده شد؟