بریده‌هایی از کتاب روش های کنترل خشم

شده‌اند. شما ممکن است فکر کنید که سروصدا و یا شلوغ‌کاری بچه‌ها موجب خشم شما شده است اما، همان‌طور که در ادامه خواهید دید، انتظارات خلاف واقع از دیگران و وقایع، در صورت برآورده نشدن، می‌تواند موجب تقویت و یا حتی طغیان خشم شود. ما باید به این باور برسیم که این اشخاص، وقایع و یا فرایندهای دنیای خارج نیستند که موجب خشم ما می‌شوند و ما می‌توانیم کنترل احساسات درونی و انتظارات غیرمنطقی خود را به دست بگیریم. همان‌طور که گفته شد، باور به اعتقادات بی‌اساسی، مانند این باور که "دیگران باید تغییر کنند تا همهٔ مسائل به‌خوبی حل شود". به نوعی شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت‌های فردی است. شاید روزی سیستمی دقیق و منظم برای ترافیک طراحی و اجرا شود و یا تمام رانندگان صبور و مؤدب شوند. شاید بچه‌ها یاد بگیرند بی‌سروصدا بازی کنند. حتی ممکن است جناح‌های مخالف سیاسی، برای حل مشکلات باهم هم‌داستان شوند. اما شاید ما آن‌قدرها زنده نمانیم که بتوانیم چنین آرمان‌شهری را ببینیم بنابر این، ما باید بتوانیم خشم خود را کنترل کنیم و سطح انتظارات خود را در محدودهٔ واقعیت نگاه داریم.

ما باید به این باور برسیم که این اشخاص، وقایع و یا فرایندهای دنیای خارج نیستند که موجب خشم ما می‌شوند و ما می‌توانیم کنترل احساسات درونی و انتظارات غیرمنطقی خود را به دست بگیریم.

انتظارات خلاف واقع از دیگران و وقایع، در صورت برآورده نشدن، می‌تواند موجب تقویت و یا حتی طغیان خشم شود. ما باید به این باور برسیم که این اشخاص، وقایع و یا فرایندهای دنیای خارج نیستند که موجب خشم ما می‌شوند و ما می‌توانیم کنترل احساسات درونی و انتظارات غیرمنطقی خود را به دست بگیریم.

ترک آن وضعیت ناخوشایند و یا عقب‌نشینی در موقعیتی است که دیگران خشمگین هستند.

حقیقت این است که اغلب مردم قادر به کنترل خشم خود در محدوده‌ای معقول و مشخص هستند. یعنی آن‌ها معمولاً عصبانیت خود را تا حدی بروز می‌دهند که به‌سلامت خودشان وآسایش دیگران آسیبی وارد نکند.

سیستم لیمبیک در بخش تحتانی و ساقهٔ مغز قرار دارد و مسئول کنترل "پاسخ‌های جنگ‌وگریز" یا همان هیجاناتی است که فرد را تحت‌فشار قرار می‌دهند و او را برای نشان دادن واکنش و رفتار مخاطره‌آمیز آماده می‌کنند، مانند: ایجاد تغییر در ضربان نبض، ایجاد مشکل در تنفس و گرفتگی عضلات. بالعکس زمانی که کرتکس (قسمت فوقانی و منطقی مغز) وارد عمل می‌شود، شما قادر به برنامه‌ریزی و اجرای پاسخی ملایم در برخورد با چالش پیش روی خود هستید. روش‌های درمان رفتاری و شناختی، در تمام فصول این کتاب وجود دارند و کرتکس را به‌منظور مدیریت بخش لیمبیک، وادار به تفکر عینی و هدفمند می‌کنند. تا به‌جای آنکه کرتکس تحت کنترل بخش لیمبیک قرار بگیرد، بتواند آن را تحت کنترل خود درآورد.

اگر فکر کنید که قادر به پشت سر گذاشتن مشکلات هستید، احساس ناراحتی از میان می‌رود و احساس شور و هیجان دو مرتبه به شما بازخواهد گشت.

تصور فرد این بوده که قادر به شناخت یا پذیرش خشم خود نیست و بنابراین به خشم خود عناوینی چون ناراحتی، رنجیدگی و ناامیدی می‌دهد. - دوری آگاهانه یا نا آگاهانه از مشاجره و عدم ابراز احساس واقعی که موجب تشدید احساسات در فرد می‌شود. - کم و زیاد کردن میزان صمیمیت موجود در یک رابطه شامل نگاه کردن، لمس کردن و هرگونه نزدیکی برای کاستن از مشاجرات. - حرف نزدن و یا تظاهر به اینکه مشکلی وجود ندارد.

ایجاد تغییر در عوامل و روش‌های ابراز خشم، نیاز به ایجاد تغییر در طرز فکر شما دارد. رفع عصبانیت در شما بستگی به ایجاد تغییر در طرز فکر شما دارد. رفع عصبانیت در شما بستگی به روشی دارد که با آن، موقعیت را ارزیابی می‌کنید. بنابراین اگر باورهای خود را بدون تغییر باقی بگذارید ممکن است با مسائل به شکل متفاوتی برخورد کنید اما هنوز هم همان‌قدر عصبانی خواهید شد.

زمانی که عصبانی هستیم و می‌خواهیم عملکرد و رفتار دیگران را ارزیابی کنیم

همان‌طور که گفته شد، باور به اعتقادات بی‌اساسی، مانند این باور که "دیگران باید تغییر کنند تا همهٔ مسائل به‌خوبی حل شود". به نوعی شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت‌های فردی است. شاید روزی سیستمی دقیق و منظم برای ترافیک طراحی و اجرا شود و یا تمام رانندگان صبور و مؤدب شوند. شاید بچه‌ها یاد بگیرند بی‌سروصدا بازی کنند. حتی ممکن است جناح‌های مخالف سیاسی، برای حل مشکلات باهم هم‌داستان شوند. اما شاید ما آن‌قدرها زنده نمانیم که بتوانیم چنین آرمان‌شهری را ببینیم بنابر این، ما باید بتوانیم خشم خود را کنترل کنیم و سطح انتظارات خود را در محدودهٔ واقعیت نگاه داریم.