بریده‌هایی از کتاب غرامت مضاعف

هیچ‌وقت از بندوبساطِ یکی دیگه عیب‌وایراد نگیر.

کُل خرجش همینه، یه چیکه ترس، که عشق ببُره و تبدیل بشه به نفرت.

هیچ‌وقت از بندوبساطِ یکی دیگه عیب‌وایراد نگیر.

بدترین توجیهِ دنیا برا نبودن تو صحنهٔ جرم، خونه تو تخت‌خواب بودنه، مگه این‌که از یه راهی بتونی ثابتش کنی

وقتی آدم حسابی عاشقِ یکیه و بعد یهو از دستش می‌ده، خیلی طبیعیه که فکر کنه تقصیرِ کسیه.

این از اون چیزهاس که آدم یاد می‌گیره. هیچ‌وقت از بندوبساطِ یکی دیگه عیب‌وایراد نگیر.

تام وُلف زمانی گفت: «هر کس می‌خواهد داستان‌نویسی یاد بگیرد برود رمان‌های جیمز اِم. کِین را بخواند.» مگر چند نویسنده بوده‌اند که کسی درباره‌شان این‌چنین گفته باشد؟