بریده‌هایی از کتاب رسم خوشبختی

آدم‌های زیادی هستند که با این گمان زندگی می‌کنند که من فقط نسبت به آدم‌هایی محبت می‌کنم که لیاقت دارند. این‌یک اشتباه است، درسته؟ همه سزاوار محبت هستند. همه.

اگر خودتان را به‌عنوان یک انسان خیلی بارزش و مهم فرض کنید، هرگز به کسی اجازه نمی‌دهید با شما بدرفتاری کند؛ و اغلب رفتارهای بد – از قبیل سیگار کشیدن، پرخوری، نوشیدن الکل، یا هر چیزی دیگر – از این باور بنیادین نشئت می‌گیرد که «آنچه با آن بدرفتاری می‌کنم هیچ ارزشی ندارد.»

یک پند قدیمی هست که می‌گوید زندگی وقتی سرگرم ساختن برنامه‌های دیگر هستید برایتان اتفاق می‌افتد. خیلی حرف درستی است. باید درک کنید که صرف‌نظر از جایگاهی که در آن هستید، هرلحظه از زندگی‌تان معجزه‌ای است که باید زندگی شود. از اینکه در اتفاقی در آینده به دنبال معجزه بگردید دست بردارید و از هر قدم در مسیر روشنگری و وارستگی لذت ببرید.

درواقع سعی کنید آنچه فلاسفه «تنهایی زیستی» نامیده‌اند را درک کنید - اینکه شما در این دنیا تنها هستید و باید این تنهایی را طوری تجربه کنید که هرگز احساس افسردگی و ناراحتی بابت آن نداشته باشید. هیچ‌کس نمی‌تواند از دریچه چشم شما نگاه کند و آنچه احساس می‌کنید را احساس کند و آنچه تجربه می‌کنید را تجربه کند، مگر خود شما.

کنید. اگر بی‌نظم باشید، دستپخت بدی داشته باشید، در درس ریاضی ضعیف باشید و قیافه جذابی نداشته باشید، به این دلیل است که این مسئله را خودتان وارد زندگی خود کرده‌اید؛ بنابراین اگر از نتیجه تصمیماتی که تاکنون گرفته‌اید راضی نیستید، از قطار سرزنش دیگران پیاده شوید و سوار بر قطار مسئولیت شوید. وقتی برای خود ارزش قائل هستید می‌توانید به هر خواسته‌ای برسید چون ارزش شما کاملاً به‌وسیله نگرش و باور شما نسبت به خودتان شکل می‌گیرد. همه‌چیز به نگرش شما منتهی می‌شود.