بریده‌هایی از کتاب انجمن بازنده‌ها

یه کتاب یا خوبه یا نیست. و اگه خوب باشه، هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شه.

اما دخترها خیلی باهوشن و اونا هم درست مثل بقیه‌ان. چون یه مدت فکر می‌کنن یه چیزی رو دوست دارن و بعد یه‌کم دیگه فکر می‌کنن و بعدش می‌فهمن که شاید اون‌چیز رو خیلی هم دوست ندارن و همه به این نتیجه می‌رسن که لقب‌ها اهمیتی ندارن. چه مثلاً کرم کتاب باشه، چه ورزش‌کار. چون اون هم یه لقبه. بالاخره، همه می‌فهمن اینکه، کی، چی‌کار می‌کنه مهم‌ترین چیز نیست. از همه مهم‌تر اینه که یه نفر چی هست. درون خودش.»

یه کتاب یا خوبه یا نیست. و اگه خوب باشه، هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شه.»

اما فیلم‌ها در مقایسه با کتاب‌ها بی‌روح و بی‌مزه به‌نظر می‌رسیدند.

خترها خیلی باهوشن و اونا هم درست مثل بقیه‌ان.

به همینی که هستی ادامه بده. کاری رو که می‌کنی، انجام بده، اما خودت رو دوباره نام‌گذاری کن. چیزی که هستی و کاری که می‌کنی... بهش یه چیز دیگه بگو.

همه به این نتیجه می‌رسن که لقب‌ها اهمیتی ندارن. چه مثلاً کرم کتاب باشه، چه ورزش‌کار. چون اون هم یه لقبه. بالاخره، همه می‌فهمن اینکه، کی، چی‌کار می‌کنه مهم‌ترین چیز نیست. از همه مهم‌تر اینه که یه نفر چی هست. درون خودش.

حرف حساب جواب ندارد

دیکتاتورها همیشه از اینکه کنترل‌شون رو از دست بدن می‌ترسن و همیشه هم اون رو از دست می‌دن.»

الک در یک سفر ذهنی به میان کتاب‌های مختلفی که خوانده بود، به‌یاد آورد که چطور قهرمانان محبوبش بزرگ‌ترین مشکل‌شان را حل کرده و در بزرگ‌ترین مبارزات‌شان پیروز شده بودند. شجاعت همیشه مهم بود. تلاش هم همین‌طور، اما شخصیت‌هایی که فقط به‌دنبال انتقام بودند، معمولاً شکست می‌خوردند. ذکاوت همیشه اهمیت داشت؛ مثل اینکه توانایی طراحی یک نقشه یا یافتن راه‌حلی برای استفاده از عامل غافل‌گیری را داشته باشند.