بریده‌هایی از کتاب درمان شوپنهاور

آنچه را دشمن نباید بداند، به دوست نگویید.

نمی‌دانستم دوران کودکی، به این دلیل طلایی است و احساس رهایی می‌بخشد که در آن زمان، گذشته‌ای وجود نداشته که بر انسان سنگینی کند.

اگر رازی را نهفته نگه‌دارم، زندانی من می‌شود؛ اگر افشا کنم، من زندانی آن می‌شوم. آرامش، میوه درخت سکوت است.

همیشه مشکلات را در تنهایی، بهتر تحمل می‌کنم.

افلاطون نتیجه گرفته که عشق، درون فردی می‌شکفد که عاشق است، نه درون فردی که عاشق او می‌شوند.

«هرکس، عاشق آنچه می‌شود که خود فاقد آن است. »

«مرگ به محض تولد، آغاز می‌شود»

ــ پزشکان دو دستخط دارند. یکی ناخوانا برای نوشتن نسخه؛ و دیگر خوانا برای نوشتن حق ویزیت و سایر هزینه‌ها.

زندگی شاد، غیرممکن است؛ بهترین کار، این است که انسان بتواند زندگی قهرمانانه داشته باشد.

«در مقابل همه بی‌خردیها، کاستیها و پلیدیهای انسانی، باید گذشت نشان دهیم و به یاد داشته باشیم که آنچه می‌بینیم، در واقع همان بی‌خردیها، کاستیها و پلیدیهای خود ما محسوب می‌شود، زیرا این کاستیها در ذات انسان وجود دارد و ما نیز به آن تعلق، و آن را در درون خویش، نهفته داریم. نباید از سایر افراد، تنها به دلیل دارا بودن چنین پلیدیهایی، به این بهانه آزرده شویم که هنوز در ما پدیدار نشده‌اند. »