بریده‌هایی از کتاب الفبای سوسیالیسم

ارزش‌های دموکراتیک تا زمانی که یک طبقه از شهروندان بر همۀ دیگران ارجحیت داشته باشد، توخالی است.

اگر کارگران تحت سلطۀ سرمایه باشند، اهداف دموکراتیک و انقلابی برابری، آزادی و برادری نمی‌تواند تحقق یابد.

انقلابیونی مانند رزا لوکزامبورگ و ویکتور سرژ حکومت شوروی اولیه را به دلیل ممنوعیت احزاب مخالف، حذف دموکراسی در محل کار و عدم پذیرش تکثرگرایی سیاسی و آزادی‌های مدنی نقد کردند. اگر دولت صاحب ابزار تولید باشد، پرسش اصلی این است: دولت چقدر دموکراتیک است؟ همانطور که لوکزامبورگ در جزوۀ ۱۹۱۸ خود دربارۀ انقلاب روسیه نوشت: «بدون انتخابات عمومی، بدون آزادی مطبوعات، آزادی بیان، آزادی تجمع و بدون نبرد آزاد عقاید زندگی در هر نهاد عمومی‌ای محو می‌شود، به کاریکاتوری از خود بدل می‌شود و دیوان‌سالاری به عنوان تنها عامل تصمیم‌گیرنده برمی‌خیزد.»