بریده‌هایی از کتاب فرشته‌ی تاریخ

انتظار شکنجه از خود شکنجه سخت‌تره...

«نشسته پشت‌میز شطرنج در سایه‌سار اَمرودبُنان/ راه‌های فرسایش است آنچه که تو دوست می‌داری...»

بنیامین در ششمین تز از تزهایی دربارهٔ مفهوم تاریخ نوشت: «صورت‌بندی و بیانِ روشنِ گذشته به‌شکل تاریخی، به‌معنای تصدیق آن “همان‌گونه که واقعاً بوده” نیست. معنای آن به‌چنگ‌آوردن خاطره‌ای است که هم‌اینک در لحظهٔ خطر درخشان می‌شود.»

در هفتمین تز از تزهایی دربارهٔ مفهوم تاریخ نوشته‌م: «هرآن‌کس که از هر نبردی فاتح بیرون آمده است تا به همین لحظه شریک و همگام آن موکب پیروزمندی است که در آن حاکمانِ امروز پا بر سر افتادگان مغلوب می‌نهند.»

اگر تصویر گذشته به‌عنوان یکی از مسائل امروز بازشناخته نشه، می‌ره و برای همیشه ناپدید می‌شه

این فریب‌کاری همهٔ فاتحان هست: اگر اونها هم به قدرت می‌رسیدن با ما همین کار رو می‌کردن.

زبان پیشابابل در این حیات جانوری اما تنها زوزه است بنیامین؛ همین: