بریده‌هایی از کتاب جادوی فکر بزرگ

«زندگی کوتاه‌تر از آن است که دست‌کم گرفته شود».

روانشناسان معتقدند که ما می‌توانیم نگرش‌های خود را با تغییردادن رفتار خود اصلاح کنیم. مثلاً اگر خود را به خندیدن وادارید، بیشتر حالت خندیدن پیدا می‌کنید، یا اگر صاف بایستید و محکم راه بروید، بیشتر احساس قدرت می‌کنید؛ حالا اخم کنید ببینید که آیا به‌راستی احساس عصبانیت و دلخوری به شما دست نمی‌دهد؟

اقدام، ترس را برطرف می‌سازد و بلاتکلیفی و تعلل به ترس میدان می‌دهد.

شاید بزرگ‌ترین ضعف انسان کوچک شمردن یا به عبارت ساده‌تر، دست‌کم گرفتن خود باشد.

اگر در شرایط دشوار، فقط با جملهٔ «آیا واقعاً ارزشش را دارد؟» برخورد کنیم، دست‌کم نود درصد درگیری‌ها و کینه‌جویی‌ها هرگز پدید نمی‌آید.

از ذهن خود برای اندیشیدن استفاده کنید نه برای انبار کردن اطلاعات

اقدام، ترس را از بین می‌برد. اقدام به‌راستی ترس را از بین می‌برد.

عادت کنید که بلند و قاطع حرف بزنید تا احساس قدرت کنید.

نگرش‌های تلخ، منفی، بدبینانه و دلسردکننده، بیشتر از کم‌هوشی عامل عقب‌ماندگی مدیران تازه‌کار و جوان است.

وقتی ایمان بیاورید که چیزی ناممکن است، فکرتان در پی دلایلی می‌گردد که این مطلب را اثبات کند؛ ولی وقتی ایمان داشته باشید، ایمانی حقیقی که کاری شدنی است، فکرتان راه‌های انجام آن را می‌یابد.

«ناراحت بودم چرا کفش‌هایم کهنه است تا هنگامی که چشمم به آدم بدون پایی افتاد.»

یک مشکل روانی، خواه کوچک و یا بزرگ، به این شکل درمان می‌شود که شخص عادت کند به‌جای برداشت نمودن نکات منفی از بانک حافظهٔ خود، افکار مثبت را برداشت کند. هیولاهای ذهنی نسازید. افکار ناخوشایند را از بانک حافظهٔ خود بیرون نیاورید. هنگامی که تجربیاتی از هر نوع را به یاد می‌آورید، روی قسمت‌های خوب آن تأکید کنید. خاطرات بد را فراموش کنید، آنها را دفن کنید. اگر متوجه شدید که دارید جنبه‌های منفی را مرور می‌کنید، ذهن خود را به سوی دیگری منحرف کنید.

آن‌قدر بزرگ بیندیشید که دریابید شکست، تنها یک برداشت ذهنی است، و نه چیزی بیشتر.

از صدها تجربهٔ بزرگ و کوچک آموخته‌ام که افراد پرحرف به‌ندرت آدم‌های موفقی هستند. همهٔ افراد موفق تقریباً بدون استثناء، هنر شنیدن را بیشتر دانسته و به‌کار می‌بندند.

اهمیت واژهٔ «الآن» را درک کنید.

احساس کنید «مهم هستید».

گفتار پابلیلیوس سایروس را به یاد داشته باشید که: انسان خردمند، فرمانروای ذهن خویش است و انسان بی‌خرد بندهٔ آن.

انسان‌های بزرگ فقط می‌شنوند؛ و انسان‌های کوچک فقط حرف می‌زنند.

معیار مهم در آگاهی هر کس، تعداد لغاتی نیست که به‌کار می‌برد، بلکه عامل تعیین‌کننده (و در حقیقت تنها عامل تعیین‌کننده) تأثیری است که کلام و بیانش در طرز تفکر خود او و دیگران می‌گذارد.

آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید، «بزرگ‌ترین ضعف من چیست؟» شاید بزرگ‌ترین ضعف انسان کوچک شمردن یا به عبارت ساده‌تر، دست‌کم گرفتن خود باشد.

وقتی به دیگران کمک می‌کنید که احساس ارزشمندبودن کنند، در خودتان هم چنین احساسی را به‌وجود می‌آورید.

موفقیت افراد بیش از آنکه به میزان هوش آنها بستگی داشته باشد به میزان تفکر آنها وابسته است.

«زندگی کوتاه‌تر از آن است که دست‌کم گرفته شود».

هنگامی که موفقیت شرط باشد، مردم را با متر یا کیلو یا میزان تحصیلات و یا پیشینهٔ خانوادگی‌شان نمی‌سنجند؛ بلکه آنها را بر اساس میزان توقع‌شان ارزیابی می‌کنند. میزان توقع ما تعیین‌کنندهٔ میزان موفقیت ماست.

یک برنامهٔ آموزشی ـ که دقیقاً محتوای این کتاب را تشکیل می‌دهد ـ باید سه هدف را دنبال کند. اول، هدف را تعیین کند: چه ـ باید ـ کرد؟ دوم، روشی را پیشنهاد کند: چگونه ـ باید ـ آن ـ را ـ انجام ـ داد؟ و سوم، در عمل مفید افتد؛ یعنی نتیجه دهد.

پایداری، نود و پنج درصد از توانایی را تشکیل می‌دهد.

فعالیت‌های روزمرهٔ خود به این توصیه‌های کوچک عمل کنید: ۱. همیشه در ردیف‌های جلو بنشینید. ۲. مستقیماً به چشم دیگران نگاه کنید. ۳. سرعت راه‌رفتن‌تان را بیست‌وپنج درصد افزایش دهید. ۴. بلند و قاطع سخن بگویید. ۵. خنده‌رو باشید.

به این مسئلهٔ ساده و در عین حال مهم توجه کنید: هیچ‌کس به تمامه خوب و یا بد نیست. انسان کامل، وجود خارجی ندارد.

این مشاور ادبی نصیحت خوبی می‌کند. ما باید پشتکار داشته باشیم. ولی پشتکار تنها یکی از اجزای پیروزی است. ما می‌توانیم زحمت بکشیم، سعی و تلاش کنیم و به هیچ‌جا نرسیم، مگر آنکه پشتکار را با آزمایش و تجربه‌های نو همراه کنیم.

از هدف برای طولانی‌تر کردن زندگی خود استفاده کنید. هیچ دارویی در این دنیا به انداز