بریده‌هایی از کتاب گاوها و خرس‌ها

کسانی که با ناکامی به فعالیت خود ادامه می‌دهند، هنگام بروز خطاها و اشتباهات، خود را سرزنش می‌کنند. آن‌ها خود را سرزنش می‌کنند، چون هیچ‌گاه نمی‌توانند ضرر را جزء جدایی‌ناپذیر این حرفه بدانند. آن‌ها ضرر را معلول یک اشتباه می‌دانند و درنتیجه سود را حاصل تصمیمی منطقی و صحیح که با درایت شخصی اتخاذ کرده‌اند به حساب می‌آورند.

این بازار برای دانشمندان و محققان و پژوهشگران ساخته نشده است. اگر قصد کسب درآمد از این حرفه را دارید، سیستمی را پایه‌ریزی کنید و تحت هر شرایطی پای آن بایستید. موفقیتْ آن‌سوی عمل به این توصیهٔ ساده است.

مغزهای پر و جیب‌های خالی؛ این صفتِ بیشتر افراد شکست‌خورده‌ای است که تاکنون در بازار بورس دیده‌ام. این همان تفاوت بنیادینی است که من همیشه بین این حرفه با مشاغل دیگر قائلم. در بیشتر مشاغل، بیشتردانستنْ یا به‌طور حتم به یاری فعالان آن رشته خواهد آمد و بهره‌وری کار را افزایش خواهد داد یا در بدترین حالت هیچ اشکال و مزاحمتی در روند کای ایجاد نخواهد کرد. اما حساب این بازار را از این دسته مشاغل جدا کنید. در اینجا باید هرچه سبک‌بارتر حرکت کنید. دانسته‌ها در این بازار لنگه‌کفش‌هایی نیستند که در بیابان غنیمت باشند. در این حرفه، هرچیزی که خار آید لزوماً روزی به کار نخواهد آمد.

درطول این سال‌ها، اگر تنها یک راه برای پیروزی در بازار شناخته باشم، همین نگاه خشک، مکانیکی و درعین‌حال هوشمندانه به بازار است. سعی نکنید به بازار دستور بدهید یا اینکه توقعات و انتظارات خود از آن را سیاهه کنید. قبوض پرداخت‌نشده یا بدهکاری‌های شما برای بازار مهم نیستند. بازار بی‌قیدانه و غیرمسئولانه هر روز به حرکات بی‌منطق خود ادامه می‌دهد و از این بابت از هیچ‌کس دستور نمی‌گیرد. به‌جای اینکه بکوشید بازار را تحت سیطرهٔ خود دربیاورید، تلاش کنید برخوردهای خود را هدفمند کنید. به قیمت‌ها نگویید به کدام نقطه بروند، بلکه ببینید اگر به آن نقطه رسیدند، چه‌کار خواهید کرد. سعی نکنید به‌زور و با تقلا بر گردهٔ بازار سوار شوید. کاری که باید بکنید این است که با برنامه‌ای دقیق و نظمی ارتشی با نمودارها روبه‌رو شوید و هرجا لازم بود دست به خریدوفروش بزنید.

انسان، در غالب اوقات، نسبت‌به پدیده‌های پیرامونی‌اش، تصمیم خود را ازپیش گرفته است. کردار آدمی همیشه از مسیر عقل و منطق عبور نمی‌کند. ما معمولاً به‌دنبال چیزی می‌رویم که برای ما خواستنی و مطلوب به نظر برسد، نه اینکه لزوماً امری منطقی و عقلی باشد. ممکن است اموری که برای ما مطلوب‌اند توجیه روشن منطقی داشته باشند، اما این به‌معنای اولویت منطق در تصمیم‌گیری‌ها نیست.

کسی که می‌داند دارد به کدام مقصد حرکت می‌کند مدام از دیگران آدرس نمی‌پرسد.

«به سود اجازهٔ پیش‌روی بدهید و جلوی ضرر را هرجا که توانستید بگیرید».

انسان از پدیده‌هایی که در نظرش خواستنی‌تر و جذاب‌ترند تأثیرپذیری بیشتری دارد و در اغلب موارد هم هیچ دلیل منطقی‌ای برای این تأثیرپذیری وجود ندارد. فرض کنید یک فرد جذاب و خوش‌پوش خبر غیرمنتظره‌ای به شما اعلام کند. در همان حال، فرد ژولیده و بدلباسی این خبر را رد می‌کند و آن را دروغ می‌داند. اگر شما در لحظه نتوانید درستی یا نادرستی خبر را از منبع معتبری تأیید کنید، حرف کدام‌یک را باور خواهید کرد؟ آزمایش‌ها نشان می‌دهند که احتمال پذیرفتن حرف فرد خوش‌پوش بسیار بالاتر است، آن‌هم با اختلافی معنادار.

انسان‌ها، اغلب در مواجهه با عنصر جذابیت در یک فرد، به او اطمینان می‌کنند، حال آنکه راست‌پنداری گفته‌های یک فرد هیچ پیوند منطقی‌ای با جذابیت و عدم جذابیت او ندارد.