بریده‌هایی از کتاب پسران دوزخ؛ فرزندان قابیل

«بهشت ارزان نیست. باید پای عقیده‌ات بمانی.»

ابوهریره پشت سر امیرالمؤمنین علی نماز می‌خواند، بر سر سفرهٔ معاویه می‌نشست. از جنگ هم فراری بود. می‌گفت: نماز پشت سر علی کامل‌ترین نماز است و غذای سر سفرهٔ معاویه چرب‌ترین غذاست و دوری از جنگ هم برای سلامتی بهتر و مفیدتر است.

همهٔ ما یک روزی می‌میریم. مرگ چیزی نیست که بشود از آن فرار کرد. هیچ آدم عاقلی هم نیست که بخواهد به گریختن از مرگ فکر کند.

قاتلْ کسی را در یک لحظه می‌کشد و خودش را طی سالیان سال! این غمبارترین تجربه از مرگ است.

اصلاً حقیقت یک واقعه هرگز نشان داده نمی‌شود!

این ذات آینه‌هاست که دروغ نمی‌گویند.

آدولف هیتلر هم آدم معتقدی بود! خیلی بیشتر از من و بیشتر از حمیرا. اما هیتلر معتقد به یک عقیدهٔ باطل بود. توی عقیدهٔ باطل تو هر چقدر معتقدتر باشی گمراه‌تری.»

چقدر ساده آدم‌ها با یک عقیدهٔ کوچک یا با یک واژهٔ ساده مرتد می‌شوند و از بهشتِ خدا کوچ می‌کنند به دوزخ.

این ذات آینه‌هاست که دروغ نمی‌گویند.

ما پیروان استادیم و شما پیروان شاگرد

«بشر برای یادگیری معارف قرآن به یک معلم نیاز دارد و رسول‌الله اولین معلم قرآن بود.»

این بزرگ‌ترین حقیقت کشف‌ناشدهٔ دنیاست که قاتلْ کسی را در یک لحظه می‌کشد و خودش را طی سالیان سال!

امام صادق می‌گوید کسی که نمازش را سبک بشمارد مورد شفاعت ما قرار نمی‌گیرد!

- خوب ما پیرو کسی هستیم که در خانهٔ رسول‌الله بزرگ و تربیت شد و شما پیرو کسی هستید که حتی هرگز رسول‌الله را ندیده‌اند! در روزگاری که امیرالمؤمنین علی و شیعیانش بودند، خبری از هیچ‌یک از این مذاهب نبود!

همهٔ قرآن این چیزی که ما می‌بینیم نیست! بدون تردید هر آیه و هر کلمه از این کتاب دریایی از معارف و معانی در خودش پنهان دارد! عظمت قرآن به همین پنهانی مفاهیم در کوچکی واژه‌هاست. یک دریا به خودی خود و به‌تنهایی معجزه نیست! یک فنجان هم به خودی خود و به‌تنهایی معجزه نیست! اما اگر تو بتوانی از یک فنجان به اندازهٔ یک دریا آب بیرون بکشی آن‌وقت این معجزه است.»

چگونه می‌شود آدم محتویات قلب خودش را کشف کند؟! چگونه می‌تواند بفهمد عاشق شده یا نه؟!

نکته اینجاست که قرآن به‌تنهایی برای هدایتِ ما کافی نیست.

ابوهریره پشت سر امیرالمؤمنین علی نماز می‌خواند، بر سر سفرهٔ معاویه می‌نشست. از جنگ هم فراری بود. می‌گفت: نماز پشت سر علی کامل‌ترین نماز است و غذای سر سفرهٔ معاویه چرب‌ترین غذاست و دوری از جنگ هم برای سلامتی بهتر و مفیدتر است.»

همهٔ ما یک روزی می‌میریم. مرگ چیزی نیست که بشود از آن فرار کرد. هیچ آدم عاقلی هم نیست که بخواهد به گریختن از مرگ فکر کند. انگار دست و پا بسته منتظر می‌مانیم تا یک روزی عزرائیل بیاید و در خانه‌مان را بزند.

وحدت یعنی همان جمع شدن دور حبل‌الله. همان حبل‌الله که در قرآن آمده و رسول خدا همه‌جا او را به مردم معرفی و سفارش کرده! یعنی ولایت اهل‌البیت!

کشتن یک آدم خیلی سخت است. «خیلی سخت»، واژه‌ای است که از ترکیب حروف الفبایی به وجود آمده است؛ حروفی که قادر نیستند حق مطلب را ادا کنند و حقیقت یک واقعه را، آن‌طور که هست، نشان دهند.

«قصد ندارم ناراحتت کنم. اما آدولف هیتلر هم آدم معتقدی بود! خیلی بیشتر از من و بیشتر از حمیرا. اما هیتلر معتقد به یک عقیدهٔ باطل بود. توی عقیدهٔ باطل تو هر چقدر معتقدتر باشی گمراه‌تری.»

ممکن است یک سنّی کار غلطی کند که در عقیدهٔ سنّی‌ها نیست، نباید یک کار غلط از یک شهروند سنّی به پای عقیدهٔ اهل سنّت نوشته شود! یا ممکن است من به‌عنوان یک شیعه کار غلطی انجام بدهم یا عقیده و تفکر غلطی داشته باشم که در مذهب و مکتب تشیع وجود ندارد! پس نباید عقیدهٔ غلط من پای مذهبم نوشته شود

چرا یک خواهر ناتنی و دروغین به اسم «حدیث» برای قرآن ساختیم! اگر حقیقتِ ایمانی که تو می‌گویی در میان آیه‌های قرآن هست، پس چرا احادیث دارند حواسِ مردم را به خودشان پرت می‌کنند؟! نه کتاب‌های صحیح ما هدایتگرند و نه کتاب‌های حدیثی شما! همهٔ این کتاب‌ها و احادیث باید سوخته شوند... این کتاب‌ها فقط باعث گمراهی‌اند. چرا ما باید از کلامی پیروی کنیم که در آن شک و شبهه و تردید است؟! وقتی خداوند کتابی به استواری قرآن در دست‌های ما قرار داده چرا ما قرآن را رها کنیم و به سراغ احادیث برویم و با همین احادیث بر تن مذاهب مختلف ضربه بزنیم؟

رضایت خداوند در نزدیک‌شدنِ ما به «حقیقتِ دین» و «حقیقتِ ایمان» است

این ذات آینه‌هاست که دروغ نمی‌گویند. شاید برای همین است که قاتل‌ها نمی‌توانند لحظات طولانی برابر آینه بایستند یا از انعکاس تصویر خود بر سطح شفاف آینه فراری‌اند. شاید آینه‌ها واقعیت را کمی کدر و تار و غبارگرفته نشان دهند،

مرگ چیزی نیست که بشود از آن فرار کرد.

پروانه‌شدن خیلی خوب است، اما مگر با کشتنِ کسی می‌شد پروانه شد؟!

رضایت خداوند در نزدیک‌شدنِ ما به «حقیقتِ دین» و «حقیقتِ ایمان» است!

«بهشت ارزان نیست. باید پای عقیده‌ات بمانی