بریده‌هایی از کتاب امام زمان (ع)

سپس رو به من کرد و پرسید: - آیا امام‌زمان خودت را می‌شناسی؟! گفتم: - آری، آقا. ایشان را می‌شناسم. گفت: - پس به امام‌زمان خویش هم درود بفرست! گفتم: - السلام علیک یا حجت الله، یا صاحب‌الزمان. دیدم لبخندی زیبا و نمکین بر لبانش نقش بست و پاسخ داد: - علیک السلام و رحمت الله و برکاته!

پسر مهزیار آهی از نهاد خویش برآورد و گفت: - آقا! شیعیان، از ستمهای عباسیان بسیار در رنجند و روزگار را به‌سختی می‌گذرانند! - نگراش نباش ای علی‌بن‌مهزیار! بی‌گمان روزی فراخواهد رسید که شما بر دشمنان تسلط می‌یابید و آنان به‌دست شما، خوار و ذلیل می‌شوند!

سخن امام قائم ما، حضرت صاحب‌الزمان (عج) همچون آبی، آتش دل دردناکم را خاموش کرد!

هرگاه پیروان ما که خداوند آنان را بر اطاعت خویشتن موفق بدارد، برای وفای به عهد همسو و هماهنگ می‌بودند و به پیمانی که با ما بسته‌اند وفا می‌کردند، برکت و مبارکیِ دیدار، به تأخیر نمی‌افتاد و زودتر توفیق و خوشبختیِ زیارت ما را با راستی و دانایی، درک و احساس می‌کردند! آنچه ما را از دیدار آنان بازداشته، رفتارهای ناپسندی است که از آنان می‌بینیم؛ درحالی‌که هرگز چنین انتظاری از آنها نداریم!

یک‌باره به خود آمدم که راستی این سید عرب و این مرد بافضیلت کیست؟ نکند که او همان مقصود و محبوب و معشوق من باشد! با این اندیشه، بی‌درنگ برگشتم؛ اما هرچه جستم، دیگر آن آقا را ندیدم! اصلاً انگار کسی در مسجد نبوده است! آن‌جا بود که دریافتم آن والامرد، حضرت بقیت‌الله‌الاعظم (عج) بوده‌اند و من متأسفانه غافل بوده‌ام! سپس بی‌اختیار اشکهایم فروریخت و دیوانه‌وار به کاوش در پیرامون مسجد پرداختم تا این‌که سپیدهٔ پگاه دمید و من همچون عاشقی که پس از وصال به هجران مبتلا شده است، سرگشته و حیران مانده بودم!»

اگر کسی در طول عمر خویش، روزها روزه بدارد، شبها را به عبادت سپری کند، چهل عمره به‌جای آورد و در میان صفا و مروه بمیرد؛ اما از موالیان و دوستداران امیر مؤمنان، علی (ع) نباشد، هیچ بهره‌ای نخواهد برد! درست است؟! پاسخ داد: - سوگند به خدا که چنین است!

از کار خدای توانا و والا شگفت‌زده نشو! پروردگار در کودکی، ما امامان را به حکمت گویا می‌سازد و در بزرگی، ما را حجت خود روی زمین قرار می‌دهد.

مسلمانِ راستین هرگز از درگاه خدای خویش ناامید برنمی‌شود. هر گرهی به‌ارادهٔ خدای یگانه گشوده می‌شود. اوست که در سختیها، به درماندگان مدد می‌رساند و اوست که همهٔ دردهای بی‌درمان را مداوا می‌کند. پروردگار یکتا بر انجام هر کاری تواناست. همچنین کردگار مهربان ما، رهبران گرانقدری را برایمان فرستاده است که آنان نیز، هرگاه چیزی از او بخواهند و دعا کنند، خداوند خواسته‌هایشان را برآورده می‌سازد.

حکمت غیبت امام قائم تا پس از ظهورش، کشف و آشکار نمی‌شود! همچنان‌که حکمت کارهای حضرت خضر نبی در زمینهٔ سوراخ‌کردن کشتی، کشتن آن پسربچه و بازسازی آن دیوار، در پایانِ دیدار حضرت موسی با وی و به‌هنگام جداشدن آن دو از یکدیگر، روشن شد.