بریده‌هایی از کتاب امام محمد باقر (ع)

در روز قیامت، پیش‌از هر چیز از سه موضوع پرسیده می‌شود: اول این‌که عمرش را در کجا، چگونه و در راه انجام چه کارهایی صرف کرده است. دوم این که ثروتش را از کجا به‌دست آورده و آن را در چه راهی به مصرف رسانده است و سوم دربارهٔ دوستی و پیروی ما، خاندان پیامبر...

هرکسی «الحمدلله» بگوید، گویا کلمه‌ای از سپاس و ستایش را از قلم نینداخته است!

اکنون بگو ببینم آن دو برادر که دوقلو از مادر زاده شدند و هر دو در یک لحظه مُردند؛ اما یکی از آنها پنجاه سال و دیگری صدوپنجاه سال عمر کرد، چه کسانی بودند؟ پدرم بی‌درنگ پاسخ می‌دهد: آن دو برادرِ دو قلو «عزیز» و «عُزَیر» بودند که سی سال با یک‌دیگر زندگی کردند. آنگاه خداوند جان عُزیر را گرفت و او صد سال در شمار مُرده‌ها بود. سپس خداوند او را زنده کرد و بیست سال دیگر با برادرش زیست. آنگاه هر دو، همزمان از دنیا رفتند. از همین روی، یکی از آنها پنجاه سال عمر کرد و دیگری صدوپنجاه سال!