بریده‌هایی از کتاب امام حسن (ع)

«درست است. پسرم حسن، سید و آقا و بزرگ است و چیزی نمی‌گذرد که خداوند به‌وسیلهٔ او میان دو گروه از مسلمانان (اهل‌کوفه و شام) صلح و همزیستی برقرار خواهد کرد.»

پیوسته به یاد خداست و به‌هنگام وضوگرفتن و ادای نماز، حالتی ویژه می‌یابد. رنگش زرد می‌شود و لرزش محسوسی در زانوانش دیده می‌شود. چون علت این موضوع را از وی می‌پرسند، می‌گوید: «آخر می‌خواهم در پیشگاه خدا، به عبادت بایستم. حضور در برابر خداوند، جز به این صورت، شایسته نیست!»

«درست است. پسرم حسن، سید و آقا و بزرگ است و چیزی نمی‌گذرد که خداوند به‌وسیلهٔ او میان دو گروه از مسلمانان (اهل‌کوفه و شام) صلح و همزیستی برقرار خواهد کرد.»

هرگز از یاد نمی‌برم که پدرم پیوسته می‌فرمود: - حسن و حسین که درود بر آنان باد، جوانان اهل‌بهشت‌اند. آن دو، گل‌های بوستان جهان‌اند.

خداوندا! هر کسی که این فرزندان و پدر و مادرشان را دوست بدارد، در روز قیامت با من هم‌نشین فرما!

کنیز ما که دسته‌گل بسیار زیبایی تهیه کرده بود، خودش را به من رسانید و دسته‌گل را به من هدیه داد. بی‌درنگ، لبخند ملایمی بر لب آوردم و گفتم: - تو آزادی، می‌توانی به هر جا که می‌خواهی، بروی. شخصی که در آن‌جا بود، با شگفتی پرسید: - ای فرزند علی! چرا این کار را کردی؟ در پاسخش گفتم: - خداوند، ما را چنین تربیت کرده است. مگر در قرآن نخوانده‌ای که چون هدیه‌ای به شما دادند، یا همانند آن یا بهتر از آن را به هدیه‌دهنده بازگردانید. اینک برترین هدیه، آزادکردن این کنیز بود.

یکی از هدفهای امام حسن مجتبی (ع) از صلح‌کردن با معاویه، افشای پلیدی‌های معاویه است. امام (ع) قصد دارد با آشکارساختن ماهیت معاویه، زمینه‌های سامان‌بخشیدن به مخالفان او و معتقدان راستین به اسلام را فراهم آورَد و روح ایمان و تقوا و مبارزه را در مردم زنده نگه دارد.

اندوه فردایی را که فرانرسیده است، امروز نخور!

بدان چیزی بیشتر از روزی خودت را از مال دنیا، به‌دست نخواهی آورد.

بدان که تو دنیا را می‌جویی و مرگ، تو را می‌طلبد.

در شگفتم از کسی‌که به غذای جسم خود می‌اندیشد [و در گزینش آن دقت می‌کند]؛ ولی به غذای روح خویش نمی‌اندیشد! شکم خود را از غذای زیان‌آور حفظ می‌کند؛ اما آنچه موجب هلاکت است، به سینهٔ خود [قلب و جانش] می‌سپارد!

برای دنیا، چنان کار کن که گویا همواره زندگی می‌کنی و برای آخرت، به‌گونه‌ای رفتار کن که انگار فردا از دنیا خواهی رفت.

هر کس خدا را اطاعت کند، به رستگاری می‌رسد و کسی‌که به نافرمانی او بپردازد و گناه پیشه کند، گمراه خواهد شد. حال آنکه اگر کسی رو به او کند، به هدایت دست می‌یابد!

اندوه فردایی را که فرانرسیده است، امروز نخور! و بدان چیزی بیشتر از روزی خودت را از مال دنیا، به‌دست نخواهی آورد.