بریده‌هایی از کتاب موسی‌ترین به طور

استمرار داشته باش بر این دعا که خدای‌ت پرشتاب‌تر گره بگشاید؛ یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ أسألُکَ بِحَقِّ مَن حَقُّهُ عَلَیکَ عَظِیم أن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّدٍ وَ أن تَرزُقَنِی العَمَلَ بِما عَلَّمتَنِی مِن مَعرِفَهِ حَقّکَ وَ أن تَبسُطَ عَلیَّ ما حَظَرتَ مِن رِزقِک.

همانا بدن‌های شما را بهایی جز بهشت نیست، به غیر بهشت‌ش نفروشید.

یا هشام! عاقل نظر به دنیا و اهل‌ش کرد و دانست که دنیا بی‌مشقت به دست نیاید، نظر به آخرت کرد و باز دانست که آن هم بی‌سختی نیاید، پس ماندگارتر را به مشقت طلب کرد.

بدان از ما نیست آن‌که دنیای‌ش را برای دین‌ش ترک کند یا دین‌ش را برای دنیای‌ش کنار بگذارد.

نشسته یا به‌قیام، در حبس یا خلاص، به حیات یا در ممات، به هر حال و احوال، در کار خویش است؛ که نور می‌باراند به قلب مؤمنین.

بدان برای خدا زیر عرش سایبانی است که در آن سایه ساکن نمی‌شود کس، مگر که به برادر خود نیکی کند یا غم از دل‌ش بردارد یا سروری در قلب‌ش بنشاند

یا هشام! عاقل نظر به دنیا و اهل‌ش کرد و دانست که دنیا بی‌مشقت به دست نیاید، نظر به آخرت کرد و باز دانست که آن هم بی‌سختی نیاید، پس ماندگارتر را به مشقت طلب کرد.

بر هر امامی است که بر جنازه شیعیان‌ش حاضر شود.

همانا بدن‌های شما را بهایی جز بهشت نیست، به غیر بهشت‌ش نفروشید.

به والی ری؛ که بدان برای خدا زیر عرش سایبانی است که در آن سایه ساکن نمی‌شود کس، مگر که به برادر خود نیکی کند یا غم از دل‌ش بردارد یا سروری در قلب‌ش بنشاند و این‌که نامه در دست او، برادر توست. همین و نه بیشتر.

امام‌مان نشسته یا به‌قیام، در حبس یا خلاص، به حیات یا در ممات، به هر حال و احوال، در کار خویش است؛ که نور می‌باراند به قلب مؤمنین...

میان حیرت و تأسف و خشم سرگردانم. حکومتی بر آب که منصوبان‌ش دل‌داده دشمنان‌ش.

بر مرکب ظلم، به منزل عدل نمی‌رسند هشام!

خودش هزار بارم خواند که؛ حکایت پرفریبی دارد سیاست، تا وقتی کنار ایستاده‌ای، بیناترین و عالم‌ترینی؛ و همین که میان می‌روی، بدوقت نابیناترینی و جاهل تمام. شگفتا که خویش‌اش را هم از این دام، گریز نبود.

- خوشا سعادت شطیطه که شما نمازش بخوانید، این‌جا مدینه... و شطیطه به نیشابور. ابوابراهیم برمی‌خیزد و علی را در آغوش می‌گیرد به بدرقه: - بر هر امامی است که بر جنازه شیعیان‌ش حاضر شود.

- ابوابراهیم چه نوشت برایش که چنین شادمان رفت؟ کلام خودم هم رنگ تحیر دارد: - به والی ری؛ که بدان برای خدا زیر عرش سایبانی است که در آن سایه ساکن نمی‌شود کس، مگر که به برادر خود نیکی کند یا غم از دل‌ش بردارد یا سروری در قلب‌ش بنشاند و این‌که نامه در دست او، برادر توست. همین و نه بیشتر.

ابوابراهیم کنار قبر نیم‌کنده‌ای می‌ایستد و اشاره به قبر می‌کند و می‌گوید. اگر بغض این خاندان نداشتم، به همین جمله، همه عمر دل‌داده ابوابراهیم می‌ماندم. شگفتا به اعجاز این کلام. هرچه بیشترش می‌گویم، لذتم افزون؛ «آن دنیا که نهایت‌ش این باشد، شایسته که در ابتدای‌ش زهد آورند و آن آخرت که ابتدای‌ش این باشد، شایسته که از نهایت‌ش خوف برند.»

- امام ما چون خورشیدی که عالم به نورش روشن و خود چنان در افق، که دست و چشمی او را نرسد. امام ما ماه درخشنده و نور فروزنده، و ستاره‌ای که راهنمای تاریکی‌ها و شهرها و بیابان‌ها و گرداب‌ها. امام ما آب زلال برای تشنگان و دلیل هدایت و نجات‌بخش گمراهان. امام ما ابر پرباران و باران شتابان و خورشید درخشان و آسمان سایه‌بان و زمین بی‌پایان، چشمه جوشان و برکه و گلستان.

یا هشام! صبر بر تنهایی نشان قوت عقل است

چه بیم اگر ابوابراهیم پسر جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب است و این سلسله اسماء چون بر مجنون بخوانی، شفا می‌یابد؟

بدان از ما نیست آن‌که دنیای‌ش را برای دین‌ش ترک کند یا دین‌ش را برای دنیای‌ش کنار بگذارد.

یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ أسألُکَ بِحَقِّ مَن حَقُّهُ عَلَیکَ عَظِیم أن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّدٍ وَ أن تَرزُقَنِی العَمَلَ بِما عَلَّمتَنِی مِن مَعرِفَهِ حَقّکَ وَ أن تَبسُطَ عَلیَّ ما حَظَرتَ مِن رِزقِک.

یا هشام! عاقل به کمِ دنیا که هم‌راه حکمت باشد راضی شود و راضی نشود به کمِ حکمت که هم‌راه دنیا باشد و چنین است که رَبِحَت تِجارَتُهُم.

- ابوابراهیم چه نوشت برایش که چنین شادمان رفت؟ کلام خودم هم رنگ تحیر دارد: - به والی ری؛ که بدان برای خدا زیر عرش سایبانی است که در آن سایه ساکن نمی‌شود کس، مگر که به برادر خود نیکی کند یا غم از دل‌ش بردارد یا سروری در قلب‌ش بنشاند و این‌که نامه در دست او، برادر توست. همین و نه بیشتر.

هرچیز را دلیل و راهنمایی است و دلیل عقل، تفکر و دلیل تفکر سکوت. و هرچیز را مرکبی است و مرکب عقل، تواضع. و برای جهل همین نشانه بس که مرتکب آن‌چه شوی که نهی شدی از آن.

همانا بدن‌های شما را بهایی جز بهشت نیست، به غیر بهشت‌ش نفروشید.

امام ما پدر و برادر و انیس و رفیق و مادر، و پناه بندگان به دشواری گرفتاری‌ها.

یا هشام! آن‌که نور تفکرش را به درازای آرزوی‌ش تیره بگرداند و آن‌که شگفتی حکمت‌ش را به پرگویی‌های‌ش نابود کند و آن‌که روشنی عبرت‌ش را به شهوات نفس‌ش خاموش بدارد، بر ویرانی عقل‌ش، هوای نفس‌ش را یاری کرده؛ و آن‌که عقل‌ش ویران شد، دین و دنیای‌ش به تباهی برآمد.

، اما بعد این چند سالی که من با ابوابراهیم هم‌راهم، به یقینم که قیامی از جانب او حکومت عباسی را تهدید نمی‌کند. مکرر هم نوشتم برای بغداد این دریافتم را و اما هربار بی‌پاسخ ماند و تأکید مجدد که بمانم و چشم منصور باشم بر ابوابراهیم. نمی‌فهمم چه بیمی است در جان خلفای عباسی که بودن و فقط بودن امام علویان، آسایش از روزگارشان می‌گیرد.

یا هشام! هرچیز را دلیل و راهنمایی است و دلیل عقل، تفکر و دلیل تفکر سکوت. و هرچیز را مرکبی است و مرکب عقل، تواضع. و برای جهل همین نشانه بس که مرتکب آن‌چه شوی که نهی شدی از آن.