بریده‌هایی از کتاب مشق اخلاق؛ دفتر پنجم

اینکه یک مؤمن لباس نامرتّب بپوشد یا محیط و مَحلِّ کارش را پاکیزه نگاه ندارد، به‌ظاهر کوچک می‌نماید و اگرچه ممکن است به‌نظر خودش امری عادی و ساده باشد، امّا برای تضعیف شخصیت او در اجتماع، عامل بسیار بزرگی است.

می‌فرماید: ای انسان! عالم هستی را برای تو و تو را برای خودم خلق‌کردم:

انسان می‌تواند به جایی برسد که دل او عرش خدا شود

می‌فرماید: مؤمنین کسانی هستند که مقید به نمازند و نماز را با ادب و با حضورقلب می‌خوانند. سپس می‌فرماید: مؤمنین کسانی هستند که از اعمال لغو و بیهوده اعراض دارند و دوری می‌جویند.

خیال می‌کنید برای خوراک و پوشاک و مسکن و ازدواج و تلاش و کوشش شبانه‌روز و زحمت و مشقّت دنیوی خلق شده‌اید؟ نه! برای این کارها خلق نشده‌اید.

اگر قوانین اقتصادی اسلام به درستی اجرا و عمل شود، فقیری در جامعه باقی نمی‌ماند.

اگر ثروت در جامعه به درستی توزیع شود، اگر همه به قانون مواسات عمل کنند و اگر دولت و ملت دست از تجمّل‌گرایی و حیف و میل بردارند و به معنای واقعی ساده زیست شوند، حتماً معضلات و نارسایی‌ها و به خصوص فقر و عزوبت، رفع خواهد شد.

تعقّل و تفکّر انسان باید در دو بعد تأمین دنیا و آبادی آخرت صورت پذیرد

عزاداری اهل‌بیت(و تعظیم شعائر تشیّع، لازم است و ثواب و فضیلت فراوانی دارد، امّا باید همراه با عمل صالح و انجام واجبات و ترک محرّمات باشد تا انسان را به بهشت برساند.