بریده‌هایی از کتاب باهوش‎تر، سریع‎تر، بهتر

کسانی که می‌توانند به خودشان انگیزه بدهند بیشتر از همتایان‌شان درآمد کسب می‌کنند، بیشتر شادند و از خانواده، شغل و زندگی‌شان رضایت بیشتری دارند.

برای اینکه خودانگیزشی را راحت‌تر به خودمان بیاموزیم باید یاد بگیریم انتخاب‌هایمان نه تنها نشانهٔ کنترل‌مان بر اوضاع‌اند بلکه تأییدی بر ارزش‌ها و اهداف‌مان هستند.

روزنامه‌ها و مجلات معمولاً بیشتر به شرکت‌های نوپایی می‌پردازند که یک میلیارد دلار سود کرده‌اند و کمتر به صدها مورد مشابه ورشکستگی می‌پردازند. وقتی به پیتزافروشی محبوب و شلوغ‌مان می‌رویم به‌ندرت به رستوران‌های خالی توجه می‌کنیم. به بیان دیگر، ما یاد گرفته‌ایم که به موفقیت توجه کنیم و بنابراین، خروجی‌های موفق را بیشتر پیش‌بینی می‌کنیم، زیرا به تجارب و فرضیاتی متکی هستیم که متمایل به تمام موفقیت‌هایی است که دیدیم و نه شکست‌هایی که از آن‌ها چشم پوشیده‌ایم.

عصب‌شناسانی که عملکرد انگیزه در مغز انسان را مطالعه می‌کنند بیشتر و بیشتر متقاعد شده‌اند که دلیل از دست رفتن انگیزه افرادی مثل رابرت این نیست که ظرفیت خودانگیزشی را از دست داده‌اند. بلکه بی اشتیاقی آن‌ها ناشی از اختلال عملکرد عاطفی است.

آدم‌هایی هستند که در ظاهر بهره‌وری بالایی دارند و رزومه‌شان تحسین‌برانگیز است ولی کم‌کم می‌فهمید بزرگ‌ترین استعدادشان بازاریابی خودشان است. و کسانی هم مثل گاوانده هستند که به نظر می‌رسد روشی کاملاً متفاوت برای انجام کارها دارند. مقالاتش هوشمندانه و جذاب بودند، از هر نظر جراحی بااستعداد به حساب می‌آمد، به بیمارانش تعهد داشت و پدری دلسوز بود. همیشه در تلویزیون ظاهری آرام و متفکر داشت.

این واقعیت «اصل حذف رقیب» گفته می‌شود. اگر محیط دچار آشفتگی نشود، قوی‌ترین گونه‌ها همه جا را اشغال می‌کنند و بقیه نمی‌توانند رقابت کنند. به همین ترتیب، اگر آشفتگی‌های بزرگ و فراوان رخ بدهند، فقط قوی‌ترین گونه‌ها می‌توانند از نو رشد کنند. ولی اگر آشفتگی‌های متوسط رخ دهد، آنگاه گونه‌های فراوانی شکوفا می‌شوند و ظرفیت خلاق طبیعت محقق می‌شود.

فهمیدن این نکته که ما، بدون اینکه بتوانیم آینده را پیش‌بینی کنیم، چقدر متأثر از انتخاب‌های خود هستیم ترسناک است. بچه‌ام سالم به دنیا می‌آید یا مریض؟ ده سال بعد هم من و نامزدم عاشق هم خواهیم بود؟ بچه‌ام نیاز به مدرسهٔ خصوصی دارد یا مدرسهٔ دولتی برایش مناسب است؟ گرفتن تصمیمات خوب بستگی به پیش‌بینی آینده دارد، ولی پیش‌بینی دقیق نیست و اغلب ترسناک است، زیرا مجبور می‌شویم با چیزهایی که نمی‌دانیم مواجه شویم. تناقضی که در آموختن نحوهٔ تصمیم‌گیری بهتر نهفته است یاد گرفتن کنار آمدن با شک و تردید است.

. اگر بدانید چطور می‌توانید ایده‌ای را محقق کنید، آن ایده دیگر ایدهٔ بلندپروازانه نیست».

تمرکز اصلی کلاس آقای ادواردز بر روی یک سیستم تصمیم‌گیری بود که به «فرآیند طراحی مهندسی» معروف است و دانش‌آموزان را وادار می‌کند دوراهی‌های دشوارشان را بشناسند، داده‌ها را جمع‌آوری کنند، برای یافتن راه‌حل‌ها طوفان ذهنی برگزار کنند، رویکردهای مختلف را با هم مقایسه کنند و آزمایش‌های مکرر انجام دهند

انگیزه آن‌ها مسکوت مانده بود، زیرا فراموش کرده بودند انتخاب کردن چه حس خوبی دارد

نویسنده نمی‌خواد تدافعی یا مغرور به نظر برسه، زیرا دیگران هم پیشنهادهای خودشون رو دارن و شغل نویسنده اینه که ایده‌های بقیه رو یکپارچه کنه. ولی کارگردان کنترل امور رو در دست داره. بنابراین وقتی کارگردان شدم، احساس کردم باید با دقت بیشتری به حرف‌های دیگران گوش بدم زیرا حالا دیگه شغل من اینه.

فهمیدن این نکته که ما، بدون اینکه بتوانیم آینده را پیش‌بینی کنیم، چقدر متأثر از انتخاب‌های خود هستیم ترسناک است

بهره‌وری وقتی پدید می‌آید که آدم‌ها خود را وادارند متفاوت بیندیشند.

آنی به من گفت: «بخش مهمی از پوکر شانسه. درست مثل زندگی. آدم نمی‌دونه کارش به کجا می‌کشه. وقتی در سال دوم خودم رو در بیمارستان بستری کردم، اصلاً نمی‌تونستم حدس بزنم که آخرش یه پوکرباز حرفه‌ای می‌شم. ولی آدم باید با این حقیقت کنار بیاد که معلوم نیست زندگی دقیقاً چه بازی‌هایی سرمون دربیاره. این طوری بود که تونستم بر اضطرابم غلبه کنم. یگانه کاری که می‌تونیم بکنیم اینه که گرفتن بهترین تصمیم رو یاد بگیریم و به اون اعتماد کنیم. در درازمدت، احتمالات به نفع ما خواهند بود».

«کارم اینه که به اونا یاد بدم کمی آروم‌تر کار کنن. این بچه‌ها از اون قشری‌ان که هر روز دارن کلی مسأله حل می‌کنن. با والدین مفقود شده و دوست‌پسرهای خشن و همکلاسی‌های معتاد سر و کار دارن. تجربه به اونا یاد داده که باید سریع دست به انتخاب بزنن. اما من می‌خوام به اونا نشون بدم که اگه سیستمی برای تصمیم‌گیری داشته باشن، می‌تونن آروم‌تر کار کنن و بیشتر برای فکر کردن وقت بذارن».

بهره‌وری روند یادگیری چگونگی به موفقیت رسیدن با استرس و تقلای کمتر است. بهره‌وری یعنی انجام کارهایمان بدون قربانی کردن همهٔ چیزهایی که برای‌مان مهم است.

بر اساس این تحقیق، موفق‌ترین تفنگداران کسانی هستند که، «مرکز کنترل درونی» نیرومندی دارند، یعنی باور به اینکه می‌توانند از طریق انتخاب‌هایشان بر سرنوشت خود اثر بگذارند.

همه می‌گوییم خودانگیزشی خوب است، ولی وقتی کودکی کفشش را نپوشد یا سالمندی جارختی را از دیوار بکَنَد یا نوجوانی به مقررات بی‌توجهی کند طور دیگری رفتار می‌کنیم. اما همین چیزهاست که باعث می‌شود مرکز کنترل درونی تقویت شود. از این راه است که ذهن ما می‌آموزد و به یاد می‌آورد که کنترل داشتن چه حس خوبی دارد. مگر اینکه خودمختاری را تمرین کنیم و هر جا که قاطعیت شورشیانه از خود نشان می‌دهیم به خودمان پاداش عاطفی بدهیم، در غیر این صورت ظرفیت خودانگیزشی‌مان از بین می‌رود.

هنجار اشتیاق تیم را بهتر می‌کرد و هنجار وفاداری از اثربخشی تیم می‌کاست

رهبر، به‌عنوان کسی که خودش عضو تیم است، در صورتی کنترل امور را به اشتراک گذاشته که نشان دهد واقعاً گوش می‌دهد یعنی با خلاصه کردن آنچه گفته شد، با پاسخ دادن به نظرهای بقیه و با نشان دادن توجه و اهمیت به افراد، که این هم باید با واکنش مناسب به ناراحتی و کلافگی افراد و نه بی‌توجهی به احساس آن‌ها همراه باشد. وقتی قضاوت دیگران را می‌پذیریم، وقتی با کلام خود نشان می‌دهیم که نگرانی‌های دیگران دغدغهٔ ما نیز هست، کنترل امور را به گروه می‌دهیم و امنیت روانی شکل می‌گیرد

تونل‌زنی شناختی باعث می‌شود که انسان بر هر چیزی که پیش چشمانش باشد بیش از حد تمرکز کند یا همهٔ حواسش معطوف به فوری‌ترین کار شود. همین است که باعث می‌شود موقعی که بچه‌ها سر و صدا می‌کنند یا رهگذران خودشان را کنار می‌کشند شخص کماکان سرش توی گوشی‌اش باشد. همین است که وقتی راننده چراغ قرمزی برابرش می‌بیند روی ترمز میزند

مدل‌های ذهنی به ما کمک می‌کنند روی سیل اطلاعاتی که همواره ما را احاطه می‌کنند داربست بزنیم؛ به ما امکان می‌دهند تصمیم بگیریم به چه چیز توجه کنیم و نه اینکه فقط واکنشی نشان داده باشیم

فلاد گفت: «وقتی همهٔ تماس‌ها ردیابی بشن و دربارهٔ اونا یادداشت برداشته و صحبت بشه که موقع تماس چه اتفاقی افتاد، از یه جنبهٔ جدید توجه‌تون به امور جلب می‌شه. یاد می‌گیرین به نکات مهم توجه کنین».

به بیان ساده، همین‌طور که می‌کوشیم بهترین پاداش‌ها را با کمترین تلاش هدررفته به دست آوریم، بهره‌وری نامی است که به تلاش‌هایمان می‌دهیم تا ببینیم بهترین استفاده از انرژی، هوش و زمان‌مان چیست

بلکه به معنای انتخاب‌های مشخص بر اساس روش‌های مشخص است.

برای اینکه بتوانیم به خود انگیزه بدهیم باید حس کنیم که کنترل کارها دست خودمان است.

در برخی مطالعات قبلی مشخص شده بود که تیم‌ها وقتی بهترین عملکرد را دارند که میزان درون‌گرایی و برون‌گرایی اعضا مشابه باشد، برخی محققان هم پی برده بودند که تعادل شخصیت‌ها کلید رسیدن به تیمی ایده‌آل است.

برای ایجاد امنیت اجتماعی در گروه لازم نیست هم‌تیمی‌ها با هم دوست باشند، اما باید حساسیت اجتماعی داشته باشند و کاری کنند که هر کسی حس کند حرفش شنیده می‌شود.

به گفته امی ادموندسون که هم‌اکنون استاد دانشکده کسب‌وکار هاروارد است، «بهترین تاکتیک برای ایجاد امنیت اجتماعی اینه که رهبر تیم اون رو به نمایش بذاره. به نظر چیز کوچیکیه ولی وقتی رهبر خودش کاری کنه که شخص حس کنه صداش شنیده می‌شه یا اینکه مثلاً جلسه رو با گفتن این جمله شروع کنه، «شاید چیزی رو از قلم بندازم، پس همتون باید مراقب اشتباهاتم باشین» یا اینکه بگه: «جیم، ساکتی، نظر تو در این باره چیه؟»، در این صورته که تغییر مهمی ایجاد می‌شه»

همیشه برای انتخاب رفتارهایی که منجر به تضعیف امنیت روانی می‌شوند دلیل و بهانه وجود دارد. به‌عنوان مثال کوتاه کردن بحث و گرفتن تصمیمی سریع و شنیدن حرف کسی که از همه داناتر است