بریده‌هایی از کتاب دفاع از جیکوب

طرز فکرت رو به من القا نکن. من طرز تفکر خودم رو دارم.»

یکی از پیامدهای پرسه‌زدن کودکان در دنیای مجازی توهم نزدیک‌بودن آدم‌ها به یکدیگر است.

اگه نمی‌دونیم دربارهٔ چی حرف می‌زنیم، بهتره دهنمون رو ببندیم.

«طرز فکرت رو به من القا نکن. من طرز تفکر خودم رو دارم.»

هیچ‌کس دنبال حقیقت نیست؛ مخصوصاً آدم‌هایی که می‌گن دنبال حقیقتن. باور کن. اونها حقیقت رو نمی‌خوان.

«باور من این است که اگر نوزادی را بدون توجه به اصالت، نژاد، استعدادها یا تمایلاتش تا جایی که سالم و سلامت باشد به من بسپارید، من به شما آن کسی را تحویل می‌دهم که مد نظرتان است. از او هنرمند، سرباز، دکتر، وکیل یا کشیش می‌سازم. حتی از او یک دزد هم می‌توانم بسازم. تصمیم با شماست. یک نوزاد پتانسیل تبدیل‌شدن به همهٔ اینها را دارد. تنها چیزی که لازم دارد تعلیم، زمان و محیط کنترل‌شده و مناسب است.» اصول رفتارگرایی (واتکین، ۱۹۱۳)

زخم‌هایی هستند که از مرگ بدترند.

به نظرم عشق بی‌پایان یعنی همین که زن در میان‌سالی مقابلت نشسته است و تو چهرهٔ او را در ۱۷ سالگی‌اش به یاد آوری.

به نظر می‌رسد آدمیزاد خیلی زود به همه‌چیز عادت می‌کند. آنچه روزی تکان‌دهنده و فراتر از تحمل است، روزی عادی و بی‌اهمیت خواهد شد.

خیلی زود مثل همهٔ آدم‌ها به یک سری چیزها عادت کردیم؛ حتی در دنیایی رویایی همچون هتل امواج هم آدم دچار روزمرگی و عادت می‌شود.

برای یک مادر فرق می‌کند

هیچ‌کس دنبال حقیقت نیست؛ مخصوصاً آدم‌هایی که می‌گن دنبال حقیقتن.

خانواده هم مثل هر سازمان دیگری باید مدیریت شود.

در بازجویی‌ها، در دادگاه و مصاحبه با شاهدها یاد گرفتم بهترین راه سکوت است. باید منتظر ماند. خودِ شاهدها این سکوت ناخوشایند را خواهند شکست.

یکی از پیامدهای پرسه‌زدن کودکان در دنیای مجازی توهم نزدیک‌بودن آدم‌ها به یکدیگر است.

به نظرم عشق بی‌پایان یعنی همین که زن در میان‌سالی مقابلت نشسته است و تو چهرهٔ او را در ۱۷ سالگی‌اش به یاد آوری.

ما به شنیدن خبر بد عادت داریم. ضدِضربه شدیم!

دوستان خوب مکمل یکدیگرند؛ نه شبیه یکدیگر.

به‌عنوان فردی بالغ، روزی می‌رسد که دیگر فرزند والدینت نیستی؛ بلکه والد فرزندت هستی.

«نوجوان‌ها گاهی کارهای احمقانه می‌کنن.» رو به جِیک کرد. «حتی اونهایی که باهوشن.»

«مامان، الان دلم نمی‌خواد حرف بزنم.» این جمله‌ای بود که یادش داده بودیم به‌جایِ کم‌محلی به پدر و مادرش به کار ببرد

«باور من این است که اگر نوزادی را بدون توجه به اصالت، نژاد، استعدادها یا تمایلاتش تا جایی که سالم و سلامت باشد به من بسپارید، من به شما آن کسی را تحویل می‌دهم که مد نظرتان است. از او هنرمند، سرباز، دکتر، وکیل یا کشیش می‌سازم. حتی از او یک دزد هم می‌توانم بسازم. تصمیم با شماست. یک نوزاد پتانسیل تبدیل‌شدن به همهٔ اینها را دارد. تنها چیزی که لازم دارد تعلیم، زمان و محیط کنترل‌شده و مناسب است.» اصول رفتارگرایی (واتکین، ۱۹۱۳)

فرصت‌ها هم مثل توپ فوتبالند؛ در مسیر برخی قرار می‌گیرند و آنها هم خودشان را روی توپ می‌اندازند و با خودشان فکر می‌کنند این فرصت‌ها به‌دلیل استعدادهایشان ایجاد شده است

به نظر می‌رسد آدمیزاد خیلی زود به همه‌چیز عادت می‌کند. آنچه روزی تکان‌دهنده و فراتر از تحمل است، روزی عادی و بی‌اهمیت خواهد شد.

یک ازدواج خوب از دل خاطراتی طولانی بیرون می‌آید. یک واژه، حرکت یا لحن صدا می‌تواند کلی خاطره را زنده کند.

دوستان خوب مکمل یکدیگرند؛ نه شبیه یکدیگر.

هر دو خوب می‌دانستیم که دوستی‌مان دارد به انتهای خود نزدیک می‌شود. به همین دلیل زمانی که کنار هم بودیم، هر دو به طرز مبهمی ناراحت و ماتم‌زده بودیم؛ همچون دو عاشق که عشقشان در مسیر سرازیری قرار گرفته بود.

درنهایت به این نتیجه می‌رسید که در روزهای معمول زندگی‌تان هیچ زمانی مناسب برای گفتن اینکه شما فرزند یک قاتلید پیدا نمی‌شود.

در دنیای بچگانه‌ام باور داشتم هر فردی را که ارزش شناختن دارد، نمی‌توان کامل شناخت و هر فردی را که ارزش تصاحب‌کردن دارد، نمی‌توان به‌طور کامل صاحب شد. به‌هرحال بچه بودم.

یکی از خصوصیات مثبت وکلا دیدن بخش خوب آدم‌هاست. مهم نیست چقدر جرم سنگین و باورنکردنی باشد یا شواهد تا چه حد گناهکاربودن فرد را نشان دهد. وکلا هرگز فراموش نمی‌کنند موکلانشان مانند بقیه انسانند. همین امر دفاع از هر متهمی را باارزش می‌کند.