بریده‌هایی از کتاب بیست؛ رمان (ترک) سیگار

به لوسی گفتم دوست دارم بوسش کنم. سیگارش را مزه‌ای کرد، زیبا ماند و لبخند زد. گفت «هیچ‌وقت یه آدم سیگاری رو بوس نکن. کل ادبیات همین رو می‌گه.»

تنها کنش کاملاً انسانی همواره دود کردن است.

مطمئن بودم که می‌خواهم تجربه کنم... می‌خواهم تجربه کنم. زندگی همین بود. و زیستن. همان‌طوری که توی تبلیغ‌ها می‌گفتند. لوسی سیگار را به طرف من گرفت، از طرف فیلتر. در دست دیگرش فندکی یک‌بارمصرف داشت که با یک حرکت به آن جان بخشید و شعلهٔ فندک نوری با حال‌وهوای مذهبی روی صورتش انداخت.