بریده‌هایی از کتاب ذهن، بدن، سرطان

صبح که از خواب بیدار می شوید اولین کاری که باید انجام دهید، این است: لبخند بزنید. به چه کسی؟ به هیچ کس. زیرا همین که از خواب بیدار شده اید چیز کوچکی نیست. میلیون ها نفر دیشب به خواب رفتند و امروز صبح بیدار نشده اند، اما شما بیدار شده اید. این عالی نیست که شما بیدار شده اید؟

پرسش: هر زمان که شروع به انجام مراقبه می کنم، ذهنم شروع به بهانه آوردن می کند و در نهایت حواسم را پرت می کند. این طور به نظر می رسد که آرام بنشینم و مراقبه کنم. چطور با این مشکل مقابله کنم؟ سدگورو: ذهن شما مراقبه کردن را دوست ندارد. هر وقت می خواهید به مراقبه بنشینید، ذهن هر کاری را برای منصرف کردن شما از آن، انجام می دهد. ابتدا می گوید: "اوه، ما فردا مراقبه می کنیم." "فردا" به تعویق انداختن بزرگ ترین حیله ذهن است. ذهن شما نمی گوید "نمی خواهم مراقبه کنم." اگر ذهن بگوید "من نمی خواهم آن کار را انجام دهم" نفس تان خواهد گفت: "من انجام اش می دهم." طبیعت نفس شما اینگونه است. اگر من از شما بخواهم برایم کاری انجام دهید، یک راه ساده برای انجام شدن اش این است که به شما بگویم: "لطفا این کار را نکن. نه نباید این کار را بکنی. این کار را نکن." شما آن کار را انجام می دهید زیرا طبیعت نفس اینگونه است. از اینرو، ذهن هرگز نمی گوید: "من این کار را انجام نمی دهم." بلکه آن را به فردا موکول می کند. می گوید: "بگذار باشد برای فردا" و فردا هرگز نمی آید.

اگر بخواهید محتوای ذهن خود را نادیده بگیرید، اگر واقعاً بخواهید، یک کار که می توانید انجام دهید این است که بگویید: "من احمقم". اگر احمق باشید، هیچ گونه اهمیتی برای افکار خود قائل نمی شوید اما اگر فکر کنید که "من خیلی باهوشم" افکارتان را خیلی مهم تلقی خواهید کرد. خودتان امتحان کنید: "من فردی کاملاً احمق ام".

اگر به مدت پنج دقیقه نسبت به چیزی خشمگین و برآشفته شوید، شما به معنای واقعی کلمه، سیستم بدنی تان را مسموم کرده اید.

تمام هستی اینجاست (در درون شما).

آن چه مردم در صد سال پیش حتی خوابش را هم نمی دید، امروزه در زندگی شهروندان معمولی در دسترس است. با این حال، بشریت هنوز هم احساس سلامت و خوشی نمی کند زیرا ما فقط به بیرون پرداخته ایم اما هرگز مراقبت از درون دغدغه ما نبوده است.

اشتباه بزرگی که بسیاری از افراد مرتکب آن می شوند این است که به کرات و با فواصل زمانی کم غذا میخورند. جمع کثیری از پزشکان معتقدند شما باید تا حد ممکن تعداد وعده های غذایی تان را زیاد کنید، می گویند: "وعده های غذایی کوچکی داشته باشید (غذای سنگین نخورید)، هر دو ساعت یکبار غذا بخورید." تا زمانی که در معده غذا وجود دارد، پاکسازی در سطح سلولی انجام نمی شود. سلول ها برای مدت های طولانی ناپاکی ها را نگه می دارد زیرا هنگام هضم غذا همه چیز در بدن خاموش می شود، حتی مغز شما.

اگر من برای دو یا سه روز بدون خورد و خوراک یا خواب سر کنم، بی بدنی را تجربه خواهم کرد. اگر انرژی تان در مسیر معینی قرار گیرد، بدن حس نخواهد شد، فکر خوردن یا رفتن به توالت از سرتان بیرون می رود. وقتی زمان دارید و در فراق بال به سر می برید، شکم تان را پر و تخلیه می کنید. اگر فرصت نداشته باشید، تمام روز را بدون غذا سر می کنید، تنها به این دلیل ساده که انرژی های تان در حالتی از هیجان و تحرک قرار دارند، از این رو هرگز به چیز بیشتری نیاز ندارد.

یک افسانهٔ زیبای مصری هست که می گوید، اگر می خواهید وارد بهشت شوید، قبل از ورود دو پرسش از شما می شود. تنها در صورتی که به این دو پرسش یک "بلهٔ بزرگ بگویید اجازه ورود به بهشت را پیدا می کنید. در غیر اینصورت بیرون می مانید. پرسش اول: "آیا به خوشی و سرور دست پیدا کرده اید؟" پرسش دوم: "آیا دست به خلق خوشی برای اطرافیان تان زده اید؟" اگر این دو را انجام نداده باشید، نمی توانید مجوز ورود به بهشت را بدست آورید

هر آن چه را که با میل و اشتیاق انجام دهید، همان بهشت شماست. هر آن چه را که از روی بی رغبتی و اجبار انجام دهید، همان جهنم شماست.

صحبت بر سر دست کشیدن از دنیای بیرون از خود نیست. بلکه تغییر توجه است، توجه ای که به واسطه آن در می یابید اگر درون تان را به خوبی مدیریت نکنید، زندگی تان از کیفیت خوبی برخوردار نخواهد شد.

غذا تنها مربوط به بدن است. بنابراین زمانی که صحبت از غذاست از بدن تان بپرسید با چه غذایی واقعا شاد و خرسند است. غذاهای مختلف را امتحان کنید و احساس بدنی تان را پس از خوردن آن ها مشاهده کنید. اگر در اثر خوردن یک غذا بدن تان چالاک، پرانرژی و سرحال شد، یعنی شاد و خرسند است. اگر پس از خوردن غذا در بدن تان احساس رخوت کردید و نیاز داشت با مصرف کافئین یا نیکوتین سرحال بیاید و بیدار بماند، هوشیار باشید که بدن تان خوشحال نیست. اگر به رژیم غذایی خود مقداری سبزیجات تازه (غذای گیاهی خام) اضافه کنید، موجب سلامتی بدن شده و انرژی بخش نیز می باشد. با ۲۵% غذای طبیعی (خام گیاه خواری) شروع کنید و آهسته آهسته ظرف چهار تا پنج روز، آن را به ۱۰۰% برسانید. یک یا دو روز را در آن حالت (مصرف سبزیجات تازه) بگذرانید و سپس ظرف پنج روز دوباره آن را به ۵۰% غذای طبیعی و ۵۰% غذای پخته کاهش دهید. این دستور غذایی، ترکیب ایده الی برای کسانی ست که می خواهند ۱۶ تا ۱۸ ساعت در طول شبانه روز فعالیت داشته باشند.

زیباترین لحظه ها در زندگی تان، لحظاتی اند که به چیزی فکر نمی کردید

اگر این سه بعد، بدن فیزیکی، بدن ذهنی و بدن انرژی در حالت معینی از تعادل و اتحاد باشند، براساس طبیعت شان، عمیق تر عمل می کنند. چنین بُعدی سرچشمه صِرف خلقت است.

هر آن چه را که با میل و اشتیاق انجام دهید، همان بهشت شماست. هر آن چه را که از روی بی رغبتی و اجبار انجام دهید، همان جهنم شماست. با بی رغبتی و اجبار، آنچه بسیار زیبا بنظر می رسد، می تواند وحشتناک شود و آنچه که یک معاشقه شگفت انگیز است، در اثر بی رغبتی، به تجاوز جنسی تبدیل میشود. تفاوت تنها بر سر میل و رغبت و بی میلی ست. اگر اشتیاق را از زندگی حذف کنید، جریان زندگی بطور طبیعی زجرآور خواهد شد.

" اگر سعی کنید (چیزی) محدود را نامحدود کنید، رنج خواهید کشید."

اگر بخواهید خود به حقیقت برسید باید به درون رجوع کنید.

تنها در صورتی که از سیرک ذهن تان خارج شده باشید، صد در صد از دیوانگی رهایی یافته‌اید.

هر آن چه که از آن بیزارید، بر ذهن تان چیره و مسلط می شود. ماهیت ذهن بدین شکل است که اگر بگویید: "من چیزی را نمی خواهم"، درست همان چیز ذهن شما را تسخیر می کند. هیچ چیزی از ذهن کم نمی شود، هر آن چه هست فقط جمع و ضرب است (فقط اضافه می شود). نمی توانید با فشار و اجبار چیزی را از ذهن بگیرید. برای درک این نکته نیازی به روشن بینی نیست (فهم اش آسان است).

چیزی درون شما وجود دارد که نمی تواند برده و اسیر باشد. خواه برده چیزی یا کسی باشید، تا زمانی که برده هستید، به تدریج، ندانسته افسرده خواهید شد. وقتی بچه بودید، سرشار از خنده و شادی بودید چون آنچنان بردگی ای در کار نبود. به تدریج و با مسلط شدن انواع مختلف جبر، بدون اینکه علت اش را بدانید و با وجود اینکه همه چیز (شغل، خانواده، روابط) در زندگی تان خوب پیش می رود اما غم ها و ناراحتی تان روز بروز بیشتر می شود. برای خوشحال شدن، دست به اعمال ناامید کننده ای می زنید. انسان ها را می بینید که با بالا رفتن سن و ثروتمند شدن، برای کسب شادی و خشنودی، اعمال ناامید کننده تری را انجام می دهند.