بریده‌هایی از کتاب من چه کسی هستم؟ (خلاصه کتاب)

شما هر لحظه در روز چه متوجه باشید چه نه، دارید تصمیم می‌گیرید و انتخاب می‌کنید که وقت خودتان را چطور بگذرانید، به چه چیزی توجه کنید و انرژی خودتان را به چه چیزی معطوف کنید.

اما هدف را نباید صرفا براساس آن چیزی که به ما احساس خوشایندی می‌دهد جستجو کنیم؛ هدف باید چیزی سنجیده و معقول باشد. ما باید شواهد تاییدکننده کافی را جمع کنیم. در غیراینصورت، در تمام زندگی‌مان به دنبال سرابی بیش نمی‌گردیم.

تنها راهی که می‌توانیم با ارزش‌هایمان به شفافیت برسیم این است که یاد بگیریم کارهای خودمان را مشاهده کنیم و مثل یک ناظر بی‌طرف آن‌ها را رصد کنیم. اما چطور باید این کار را انجام دهیم: - کارهایی که دائم خودتان یا دیگران را آزار می‌دهند، چیزهایی که باعث می‌شود در حال عذرخواهی کردن یا دروغ گفتن برای پنهان کردن چیزی باشید.

همین حالا شما دارید انتخاب می‌کنید که این میکروکتاب را بخوانید یا نخوانید. چیزهای نامحدود و بسیار زیادی وجود دارد که می‌توانستید انجام دهید اما همین حالا، شما دارید انتخاب می‌کنید که اینجا باشید. شاید در عرض یک دقیقه تصمیم بگیرید که باید به دستشویی بروید. یا شاید کسی به شما پیامی بدهد و مطالعه‌تان را کنار بگذارید. وقتی چنین چیزهایی پیش می‌آید، شما یک تصمیم ساده و باارزش می‌گیرید: تلفن شما (یا دستشویی رفتن‌تان) برای شما باارزش‌تر از این کتاب می‌شود. و رفتار شما هم مطابق با این ارزش‌گذاری خواهد بود.

اکثر ما بیشتر اوقات براساس احساسات‌مان تصمیم می‌گیریم و دست به عمل می‌زنیم، نه براساس دانش یا اطلاعات‌مان. این تحقیق روانشناسی همچنین نشان می‌دهد که احساسات ما معمولا خودمحور هستند، منافع بلندمدت را فدای منافع کوتاه‌مدت می‌کنند و اغلب پیچیده، لایه‌لایه و توهمی هستند. کسانی که زندگی‌شان را براساس چگونگی احساس‌شان پیش می‌برند مثل این است که دائم در مسیری سخت و طاقت‌فرسا در حرکت هستند و همیشه بیشتر و بیشتر و بیشتر نیاز دارند. تنها راه برای خروج از این مسیر این است که تصمیم بگیرید چیزی بیشتر از احساسات‌تان اهمیت دارد

اگر هنرهای رزمی به این دلیل برایتان ارزش دارد که با استفاده از آن به دیگران آسیب می‌زنید و از این کار لذت می‌برید، پس این ارزش یک ارزش منفی است. اما اگر به این دلیل برایتان ارزش دارد که شما فردی نظامی هستید و می‌خواهید یاد بگیرید از خودتان و دیگران مراقبت کنید، پس هنرهای رزمی ارزشی مثبت به شمار می‌رود. در نهایت، آنچه بیشتر از همه اهمیت دارد قصد و نیت شما است.

شما نمی‌توانید با کسی درباره ارزش‌هایش بحث کنید. شما نمی‌توانید کسی را تهدید کنید که عمیق‌ترین و ژرف‌ترین باورهایش را رها کند. این کار فقط او را در لاک دفاعی فرو می‌برد و او را در برابر تغییر خودش مقاوم‌تر می‌کند. درعوض، باید با همدلی و مهربانی به او نزدیک شوید. تنها راه برای تغییر دادن ارزش‌های یک نفر این است که تجربه‌ای متضاد با ارزش‌های او برایش فراهم کنید.

این نوع زندگی کردن در دنیایی که همه چیز در آن معامله می‌شود شما را برده افکار و خواسته‌های دیگران می‌کند، آزادی‌تان را می‌گیرد و قادر نیستید به دنبال آرزوها و خواسته‌های خودتان بروید. برای اینکه روی دو پای خودتان بایستید، باید بخواهید که برخی اوقات هم تنها باشید. بلوغ یعنی درک این واقعیت که برخی اوقات یک اصل انتزاعی، فقط به خاطر خودش خوب و درست است. همانطور که یک نوجوان درک می‌کند که دنیا چیزی فراتر از درد یا لذت کودکی است، یک فرد بالغ و بزرگسال هم درک می‌کند که دنیا فراتر از معاملات همیشگی برای کسب اعتبار، تایید و رضایت درونی است. یک فرد بالغ و بزرگسال آنچه که درست است را فقط به این دلیل که درست است انجام می‌دهد، نه چیز دیگر. و تمام.

اینکه انسان مجبور نیست اگر نمی‌خواهد باج بدهد و وارد بازی‌های معاملاتی این دنیا شود. انسان همیشه آزاد است که انتخاب کند. نه تنها انسان آزاد است که انتخاب کند بلکه، چه بداند چه نداند، باید انتخاب کند که می‌خواهد چه کسی باشد. تنها سوالی که وجود دارد این است: آیا شهامت این کار را دارید؟ آیا شهامت دارید که بزرگ شوید؟ آیا شهامت دارید که خودتان تصمیم بگیرید ارزش‌های شما کدام است؟

بلوغ وقتی رخ می‌دهد که فرد درک می‌کند درد کشیدن بخاطر چیزی درست بهتر از لذت بردن از چیزی نادرست است. بلوغ وقتی رخ می‌دهد که فرد درک می‌کند عاشق شدن و از دست دادن بهتر از این است که هرگز عاشق نشود

یک فرد بالغ و بزرگسال آنچه که درست است را فقط به این دلیل که درست است انجام می‌دهد، نه چیز دیگر. و تمام.

بیشتر ارزش‌های شما احتمالا در مرحله «لذت یا درد» یا در مرحله «رفتار متقابل معامله‌ای» قرار دارد.

امروزه از مرلین منسون به خاطر آرایش‌های عجیب‌وغریب روی صورتش و لباس‌ها و ظاهر حیرت‌انگیز او یاد می‌شود. مردم نمی‌دانند که او تا چه حد با جوانان حومه‌نشین ناامید و سرخورده دهه ۹۰ ارتباط برقرار کرده بوده است. او به یک دلیل با مصاحبه‌های هوشمندانه و آرایش‌های صحنه‌اش مردم را متحیر کرد. به این دلیل که همیشه پیامی در پشت دیوانگی او وجود داشت: اینکه انسان مجبور نیست اگر نمی‌خواهد باج بدهد و وارد بازی‌های معاملاتی این دنیا شود. انسان همیشه آزاد است که انتخاب کند. نه تنها انسان آزاد است که انتخاب کند بلکه، چه بداند چه نداند، باید انتخاب کند که می‌خواهد چه کسی باشد.

ما نمی‌توانیم به تفسیرهای خودمان از کارهایمان اعتماد کنیم. کوهی از شواهد روانشناسی برای تایید این ادعا وجود دارد: اول چیزی را احساس می‌کنیم، بعدا آن را با داستانی که به خودمان می‌گوییم توجیه می‌کنیم. این داستان معمولا داستانی جانبدارانه است و عمدتا در تعریف از ما و اینکه تا چه اندازه جوانمرد و اصیل و ازخودگذشته هستیم اغراق می‌کند.

تنها راهی که می‌توانیم با ارزش‌هایمان به شفافیت برسیم این است که یاد بگیریم کارهای خودمان را مشاهده کنیم و مثل یک ناظر بی‌طرف آن‌ها را رصد کنیم. اما چطور باید این کار را انجام دهیم: - کارهایی که دائم خودتان یا دیگران را آزار می‌دهند، چیزهایی که باعث می‌شود در حال عذرخواهی کردن یا دروغ گفتن برای پنهان کردن چیزی باشید. این کارها نشان می‌دهند که احتمالا ارزش سطح پایین و غیرقابل کنترلی دارید که درد یا لذتی را برایتان به همراه می‌آورد. دروغ گفتن ذاتا یک عمل خودخواهانه است و هدفش این است که ما را به آرزوها و خواسته‌های خودخواهانه‌مان برساند.

این همان چیزی است که به آن می‌گوییم "خودت را بشناس": یعنی شناختن ارزش‌های خودت، داشتن درک مشخص و روشنی از کارهایت و انگیزه‌های کارهایت و فهمیدن اینکه تو در چه سطحی از بلوغ قرار داری.

الکلی بودن بد است چون معامله‌ای بد است. به افراد آسیب می‌رساند، افرادی که حق‌شان نیست آسیب ببینند. افرادی که دوست‌شان دارید و می‌خواهید به آن‌ها کمک کنید. الکلی بودن برنامه‌های زندگی دیگران را به هم می‌ریزد. خانواده‌ها، اوضاع مالی و وفاداری را نابود می‌کند.