بریده‌هایی از کتاب دنیا بدون تو

کسانی هستند که آدم در طول عمرش با آن‌ها برخورد می‌کند و وارد زندگی‌اش می‌شوند، ولی وقتی می‌روند برای همیشه رفته‌اند. البته ممکن است دوباره آن‌ها را ببینیم، ولی دیدارمان احتمالاً به یک سلام و علیک ساده ختم می‌شود. اما بعضی دیگر هم هستند که رابطه با آن‌ها سطح زندگی آدم را ارتقا می‌دهد و هر بار دوباره آن‌ها را می‌بینیم، آن‌قدر احساس راحتی و آرامش می‌کنیم که انگار از رفتنشان یک ثانیه هم نگذشته است

بعضی وقت‌ها یک سال آن‌قدر دیر می‌گذرد که انگار قصد تمام شدن ندارد. انگار زمان به بخش‌های کوچکی تقسیم شده که هیچ‌کدامشان تمام نمی‌شوند. هر بخش هم آن‌قدر بزرگ می‌شود که انگار یک زندگی را در دل خود دارد

بودن در آغوش درن مثل حسی بود که بعد از کندن کفش‌های پاشنه بلند بعد از یک روز طولانی به آدم دست می‌دهد. طبیعی، آزادی بخش و بی‌دغدغه.

اما یکی از باورهایی که نسبت به تو داشتم و دارم و هنوز هم صادق می‌باشد، این است که تو در هرجایی می‌توانی زیبایی ببینی. تو چیزهایی را می‌بینی که بقیه نمی‌توانند ببینند. من همیشه تو را به خاطر این قابلیت، تحسین کرده‌ام.

دانشمندان می‌گویند بو یکی از قوی‌ترین محرک‌های خاطره در انسان است.

چیزی در مرگ هست که باعث می‌شود میل انسان به زندگی بیشتر شود.

بعضی وقت‌ها اگر سطح توقعت را پایین بیاوری روزهای معمولی می‌توانند خارق‌العاده شوند.

نمی‌دانم این تقدیر بوده یا اختیار که ما را در تمام این سال‌ها در کنار هم نگه داشته است. شاید هم ترکیبی از هر دو. یا به قول شکسپیر، ما فقط یک موج موافق را به بهترین نحو، غنیمت شمرده‌ایم.

چیزی در مرگ هست که باعث می‌شود میل انسان به زندگی بیشتر شود

«خیلی دوستت دارم لوسی. مثل عشقی که هیدروژن به اکسیژن داره. یه جور عشق کاملاً متفاوت. یه عشق عنصری!»

به گمانم آدم‌ها عوض می‌شوند. زندگی‌ها هم همین‌طور. من و تو این حقیقت را بهتر از هر کس دیگری می‌دانیم.

شاید واقعاً برای از بین بردن خاطرات یک مرد به یک مرد دیگر نیاز باشد و یا شاید او واقعا داشت کمکم می‌کرد خودم را جمع و جور کنم.

تو، فقط تو بودی که باعث می‌شدی احساس سرزندگی کنم گیب. نمی‌توانم احساسم را در قالب کلمات بیان کنم. وقتی تو کنارم بودی دنیا انگار بزرگ‌تر می‌شد، پر می‌شد از موقعیت‌های مختلف. من هم زیرک‌تر، جذاب‌تر و زیباتر می‌شدم. تو مرا جوری می‌دیدی که هیچ‌کس دیگری نمی‌دید. تو تمام جنبه‌های شخصیتی مرا می‌شناختی و نمی‌خواستی تغییرم دهی. تو مرا با همان ویژگی‌هایی که داشتم می‌خواستی، اما درن مرا برای ویژگی‌هایی که خودش دوست داشت می‌خواست. گمان می‌کنم بهترین راه توصیف رابطه‌مان هم همین است. برای همین مجبور بودم ذره ذره توانم را به کار بگیرم تا خودم را قانع کنم که با تو تماسی نگیرم و با تو نباشم. اما اگر قرار بود در این بین آسیبی به بچه‌هایم برسد هیچ‌گاه نمی‌توانستم خودم را ببخشم. حتی اگر قرار بود تا آخر عمرم در احساس‌های خوب و دلپذیر غرق شوم.

دانشمندان می‌گویند بو یکی از قوی‌ترین محرک‌های خاطره در انسان است. من شدیداً معتقدم درست می‌گویند چون سرم را که روی پیراهنت گذاشتم به سرعت به گذشته پرتاب شدم.

دانشمندان می‌گویند بو یکی از قوی‌ترین محرک‌های خاطره در انسان است. من شدیداً معتقدم درست می‌گویند چون سرم را که روی پیراهنت گذاشتم به سرعت به گذشته پرتاب شدم.

دانشمندان می‌گویند بو یکی از قوی‌ترین محرک‌های خاطره در انسان است. من شدیداً معتقدم درست می‌گویند چون سرم را که روی پیراهنت گذاشتم به سرعت به گذشته پرتاب شدم.

«ما در اوجیم و آمادهٔ سقوط. جزر و مدی در کار مردمان است که اگر در هنگام مد از آن بهره برند به سرمنزل مقصود رسند و اگر از آن غفلت کنند، تمام عمر، کشتی آن‌ها در آب‌های کم‌عمقِ فلاکت، بر گل خواهد نشست. ما هم اینک بر چنین دریای پرآبی شناوریم. یا باید هر موج موافقی را به بهترین نحو، غنیمت شماریم و یا آنچه را داریم از دست بدهیم»

لحظه‌هایی در زندگی هست که می‌توانند مسیر زندگی را تغییر دهند

گاهی اوقات ما انسان‌ها تصمیماتی می‌گیریم که ابتدا کاملاً درست به نظر میرسند ولی وقتی بعدها مرورشان می‌کنیم، می‌فهمیم اشتباه محض بوده‌اند. بعضی تصمیم‌ها اما بعدها هم راضی کننده هستند.

چیزی در مرگ هست که باعث می‌شود میل انسان به زندگی بیشتر شود.