بریده‌هایی از کتاب گمشده در غبار

«یا انیس من لا انیس له. یا رفیق من لا رفیق له.»

من عروسک نیستم. کاش می‌شد این جمله را لحظهٔ تولد دخترها روی پیشانی‌شان نوشت.

«بله. ببینید بخوام کوتاه بگم بی‌حجابی ظلمه. ظلم به چند دسته؛ اول دختران مجرد. همه به اندازهٔ هم زیبا نیستند و وقتی جامعه محل عرضهٔ اندام و ظاهر شد خیلی از دختران که بهرهٔ کمتری از زیبایی دارن یا دچار سرخوردگی می‌شن یا تلاش می‌کنن به هر طریقی زیبا بشن. از عمل جراحی گرفته تا آرایش‌ها آنچنانی. علاوه بر اون که این کار سطح توقع پسرها رو بالا می‌بره و درصد دختران سادهٔ مجرد و پسران ایرادی مجرد بالا میره.»

بعضی وقت‌ها آدم هر چه کمتر بداند خوشحال‌تر است.

«با دلبر دیوانه بگویید بیاید / دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید».

«گویند امام هر عصر بابای مهربان است.»

«این‌ها جمعه میان برای خواستگاری. قشنگ تیپ خوشگل میزنی. بدون چادر. روسری رو بهت ارفاق می‌کنم. سیمین یک کت و دامن شیک براش ردیف کن بپوشه. میبریش آرایشگاه. ناخن‌هایش را هم لاک بزن. شنیدی؟» کله‌ام داغ کرده بود. «می‌خواهید دختر شوهر بدهید یا عروسک؟

دلبر دیوانه بگویید بیاید / دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید».

«گویند امام هر عصر بابای مهربان است.»

«مرا از یاد برد آخر ولی من به‌جز او عالمی را بردم از یاد».

من عروسک نیستم. کاش می‌شد این جمله را لحظهٔ تولد دخترها روی پیشانی‌شان نوشت.

«مرا از یاد برد آخر ولی من به‌جز او عالمی را بردم از یاد».

نمی‌دانم درست است این‌قدر زود این اسم را روی احساسم بگذارم یا نه. ولی به گمانم خودش است. عشق توی یک نگاه تیر خلاص را به آدم می‌زند.

نمی‌دانم به کدامین گناه دارم به مسلخ می‌روم!

پوزخندی می‌زنم به نفسم. یعنی خاک توی سرت. این یکی را کجای گناهان کج و معوجت می‌خواهی جا بدهی؟

قفل شدم روی سی‌وسه پل که بی‌جان خودش را روی مسیر زاینده‌رودِ خشک به‌زور نگه داشته بود. عشق را باید از این پل یاد بگیرم. به امیدِ گذر معشوقش هنوز خودش را زنده نگه داشته.

درست عین اعتیاد می‌ماند. می‌دانی این کار نابودت می‌کند ولی نمی‌توانی کنارش بگذاری. گاهی فکر یک نفر همین‌طور می‌شود.

دیگر واقعاً تصمیم گرفته‌ام تا جایی که می‌توانم قدر لحظات با هم بودنمان را بدانم.

«سخت است که دلتنگ شوی، خنده نباشد / مهمان تو جز حسرت ناخوانده نباشد در برکهٔ تنهایی تو، نیمه‌شبی سرد / جز زورق مهتاب فریبنده نباشد.»

حتماً هر دوی آن‌ها فکر می‌کنند من چه آدم مثبتی هستم که می‌خواهم همیشه تقوا پیشه کنم. خبر از ثواب‌دانِ سوراخ من ندارند.