بریده‌هایی از کتاب نامه‌ای از زندان بیرمنگام

گر نمی‌توانی کاجی بر تپه باشی درختچه‌ای در دره باش ـ

«عدالتِ بیش‌ازحد به‌تعویق‌افتاده، عدالتِ انکارشده است.»

جان بان‌یان: «تا آخر عمر در زندان می‌مانم اما وجدانم را به کشتارگاه تبدیل نمی‌کنم.»

هرچه مستقیم روی یک نفر تأثیر بگذارد، غیر مستقیم روی همه تأثیر می‌گذارد. دیگر هرگز نمی‌توانیم با ایدهٔ محدود و استانی «آشوب‌گر خارجی» زندگی کنیم.

از طریق تجربه‌ای دردناک دریافتیم آزادی هرگز داوطلبانه از سوی ستم‌گران اعطا نمی‌شود؛ باید از سوی ستم‌دیده مطالبه شود.

باید به این گفتهٔ یکی از حقوق‌دانان برجسته‌مان برسیم، که «عدالتِ بیش‌ازحد به‌تعویق‌افتاده، عدالتِ انکارشده است.»

درک سطحی مردمی که حسن نیت دارند ناامیدکننده‌تر از سوء تفاهم کامل مردمی‌ست که سوء نیت دارند. پذیرش بی‌اشتیاق، بسیار گمراه‌کننده‌تر از عدم پذیرش آشکار است.