بریده‌هایی از کتاب شهریار در وال‌استریت

ترس آن است که به‌خاطر هجوم پرندگان بذری نکاری.

کسی که نمی‌داند دارد چه می‌کند، دربرابر وعده‌های دیگران آسیب‌پذیر است.

طنزآمیز است که واژهٔ تصمیم از ریشهٔ «صمّ» عربی، به‌معنی کَربودن، است. یعنی آدمی که تصمیم گرفته کر است، نمی‌خواهد حرفی بشنود یا خود را دربرابر حرف‌های متضادِ دیگران به چالش بکشد. تعارف که نداریم، در زندگی خارج از بازار

جک. د شواگر معتقد است همهٔ روش‌های تکنیکال برپایهٔ نرخ بنا شده‌اند. آن‌ها درعمل مانند عینک‌های غیرطبی‌اند که دید را عوض می‌کنند، اما لزوماً آن‌را بهبود نمی‌بخشند.

سهم خوب، ازنظر من، سهمی است که تا امروز خوب بوده است، همین و بس! از فردا ممکن است همه‌چیز وارونه شود. کافی است بازار باز باشد که ببینید غیرمحتمل‌ترین اتفاقات چطور به‌سادگیِ آب‌خوردن احتمال وقوع دارند. سرنوشت‌تان را به یک سهم گره نزنید. کاری را بکنید که شرکت‌های بزرگِ دنیا با شاخص‌های جهانی انجام می‌دهند؛ سبدی از سهام مختلف انتخاب کنید و آن‌ها را در فهرست رصد خودتان نگه دارید. حرکات آن‌ها را هر روز زیرنظر بگیرید و وقتی سیگنال خرید یا فروش را به شما مخابره کرد، دست‌به‌کار شوید.

به‌دنبال سروری بر بازار نباشید. روش تسلط روی خودتان را پیدا کنید؛ بازار خودبه‌خود تسلیم شما خواهد شد.

بسیارانی بوده‌اند که تواناییِ فنیِ کسب سود از بازار را داشته‌اند، اما به‌دلیل نداشتن توانایی‌های روانی بالاخره چهارگوشهٔ زمین را بوسیده‌اند و برای همیشه با این حرفه خداحافظی کرده‌اند.

ما در زندگیِ خود به مسائلی باور داریم که گاهی حتی منبع آن‌ها را فراموش کرده‌ایم. عادت کرده‌ایم چیزی را بر چیزی برتری بدهیم، امری را نکوهیده و امری دیگر را پسندیده بخوانیم، کاری را به‌صلاح خود بدانیم و کاری دیگر را در ردیف کارهای نادرست سیاهه کنیم، بدون آن‌که حتی یادمان باشد از چه‌زمانی به این موضوعات باور پیدا کرده‌ایم یا چه‌کسی ما را درمورد آن مجاب کرده است!

چیزی که معامله‌گرِ خوب را از بد جدا می‌کند، قوانین خوب و بد یا درک رفتار بازار نیست، آمادگیِ بهنگام برای مواجهه با رفتارهای مختلفِ قیمت‌هاست.

با همهٔ این احوال، آن‌که کم‌تر به طالع و اقبال اعتماد کند، محکم‌تر بر جای خواهد ایستاد.

بازار با زبان کارنامه‌ها با شما صحبت و نقاط قوت و ضعف‌تان را به‌زبان بی‌زبانی به‌تان گوشزد می‌کند. اگر پای صحبتش ننشینید، او این بی‌توجهی را با گرفتنِ همهٔ سرمایه‌تان تلافی خواهد کرد.

آدمیزاد موجودی است که همیشه کردارش از مسیر عقل و دانسته‌هایش عبور نمی‌کند.

«هدف وسیله را توجیه می‌کند»

همه‌جا درمورد مفهوم گریز از هیجان شنیده‌اید، این یعنی میل ذاتیِ انسان به حفظ آرامش در وضع موجود.

هیچ‌کس بیش‌تر از خودتان برای شما دل نمی‌سوزاند و البته هیچ‌کس هم به‌اندازهٔ شما از قابلیت‌های‌تان خبر ندارد. نه از حرف کسانی که به بی‌لیاقتی متهم‌تان می‌کنند ناامید شوید، نه چندان به حرف کسانی اعتنا کنید که به شما اطمینان می‌دهند از پس این کار برمی‌آیید.

نیکولو در شهریار می‌نویسد: «روشن‌بین ترجیح می‌دهد با نیروهای خودی در جنگ مغلوب شود تا این‌که با تکیه بر نیروی دیگران فاتح میدان باشد؛ چون فتحی که به‌دست دیگران محقق شود پیروزیِ واقعی نیست.»

مسئله ارائهٔ ایده‌های غلط یا درست نیست؛ موضوع بر سر رسیدن به بیش‌ترین ایده‌ها و انتخابِ بهترین‌هاست.

فقط روشی را انتخاب کنید، به آن پایبند بمانید و متوجه این نکته باشید که روش شما بهترین است، اما فقط برای خودتان؛ هر تلاشی برای دلیل‌تراشی برای خود و دیگران به شکست می‌انجامد.

به جایی نمی‌رسید اگر ندانید می‌خواستید به کجا بروید. خواسته‌های شما و بازار یکی نیستند. بازار کاری می‌کند که می‌تواند؛ شما هم کاری بکنید که از پسش برمی‌آیید. اگر روی قیمت‌ها کنترل ندارید، روی خودتان که دارید. زمان شروع معامله با خودتان قرار بگذارید که در چه نقطه یا نقاطی می‌خواهید از بازار خارج شوید؛ آن‌وقت، به‌جای التماس به بازار، می‌توانید زیرکانه آن را زیرنظر بگیرید. درهرحال قیمت‌ها یا به نقطهٔ مطلوب‌تان خواهند رسید یا نه، ولی با تعیین قبلیِ نقطهٔ خروج دست‌کم می‌توانید از فشار کُشندهٔ ذهنی خود خلاص شوید.

همیشه آمادهٔ دریافت و جایگزینیِ داده‌ها باشید. تعصب روی ایده‌هایی که گاهی حتی مبدأ و منشأ آن‌ها مشخص نیست، راه شما را به‌سمت شکست هموار می‌کند. با بی‌اعتنایی به باورهای بی‌دلیل، از سر راه خود بلند شوید. شما بزرگ‌ترین مانع میان خود و سودهای بزرگ هستید.

سعی کنید سیستم معاملاتی‌تان را ترکیبی از الگوهای بازگشتی و ادامه‌دهنده قرار دهید.

حقیقت این است که ضررنکردن از سودکردن مهم‌تر است. پس با روش‌های انتحاری خودتان را در موقعیتی اسیر نکنید که کنترلی روی آن ندارید.

هرگز برای شکار فرصت‌های احتمالی بدون طرح و برنامهٔ قبلی پایِ نمودارهای زنده حاضر نشوید؛ این کار شما را پریشان و سردرگم می‌کند. وقتی سردرگم باشید، دیگر مسئله این نیست که روی بهره‌وری‌تان تأثیر می‌گذارد یا در انتخابِ پوزیشن‌های تازه به خطا می‌روید؛ قضیه این است که با فرسایشِ روان و اعصاب خود کار را به ورشکستگی می‌کشانید.

هرچیزی را که شما را به وحشت می‌اندازد در سیستم تجاری خود نمونه‌سازی کنید. این کار به شما امکان می‌دهد به‌جای هراس از شکست، روی پیروزی تمرکز کنید؛ همچنین مفهوم خطا و اشتباه را در ذهن‌تان تغییر می‌دهد. اشتباه تنها زمانی رخ می‌دهد که از دستورهای خود سرپیچی کرده باشید. اگر طبق برنامه عمل کرده باشید، دیگر زیان‌ها را جزئی از یک کل می‌دانید، نه خطایی که باید از آن پرهیز کرد.

تا می‌توانید خودتان را ازطریق متن‌ها و مصاحبه‌ها به بزرگان مرده و زندهٔ بازار نزدیک کنید؛ روش‌های آن‌ها را به‌دقت مطالعه کنید و بکوشید فلسفهٔ معاملاتی‌شان را دریابید. با این کار حتی اگر به سطح آن‌ها نرسید، در کیفیت‌های ذهنی و روانی آن‌ها شریک می‌شوید و به‌قول ماکیاولی، شمّه‌ای از آن‌ها را در خود خواهید یافت.

اگر می‌خواهید در این تجارت باقی بمانید، باید یاد بگیرید چطور بر سرمایه‌تان سَروری کنید.

اگر پول کمی در اختیار دارید، با ورود در حجم‌های بالاتر حسابِ معاملاتی‌تان را شکنجه نکنید. کاری که می‌توان با سرمایه‌های میلیونی انجامش داد، با سرمایه‌های کوچک انجام‌شدنی نیست.

اگر برای بدترین احتمالات آماده نباشید، رسیدن به بهترین احتمالات خیال‌بافانه است.

در کارنامه‌ها. در کتاب گاوها و خرس‌ها نوشته‌ام که همواره باید جوری معامله کنید که بتوانید هرجا لازم شد دربارهٔ شیوهٔ شخصی خود به ناظری فرضی توضیح دهید. کارنامه‌ها می‌توانند این کار را برای شما انجام دهند.

بازار با زبان کارنامه‌ها با شما صحبت و نقاط قوت و ضعف‌تان را به‌زبان بی‌زبانی به‌تان گوشزد می‌کند. اگر پای صحبتش ننشینید، او این بی‌توجهی را با گرفتنِ همهٔ سرمایه‌تان تلافی خواهد کرد. با شکست‌خورده‌ها حرف بزنید، آن‌ها بهترین آدم‌ها برای تأیید این حرف‌اند.