بریده‌هایی از کتاب خود مقدس شما

زندگی پر سر و صدا را تغییر می‌دهید و سکوت و سکون را دنبال می‌کنید. دعا و تمرکز برای زندگی‌تان سازنده خواهد بود. پاسخ‌هایی را که به دست می‌آورید، راهنمایی که نیاز دارید، کمکی که می‌خواهید، همگی زمانی که با لحظه‌یی سکوت به خود واقعی‌تان می‌رسید، به دست می‌آید. می‌توانید همه این لحظات پر ارزش را داشته باشید.

هر کس باید در خویشتن خویش، راهی را جست‌وجو کند که بیش‌تر به اصالت دست یابد و ارزش واقعی خویش را پیدا کند. باید زمانی را برای دیگران صرف کنید. کاری برای کمک به کسانی که نیازمند کمک هستند هرچند کوچک انجام دهید؛ حتی اگر مزدی از انجامش به دست نیاورید. یادتان باشد که شما در این جهان تنها برای خودتان زندگی نمی‌کنید، اطرافیان‌تان هم وجود دارند.

با سکوت همه احساس‌های اساسی و عمیق را به دست می‌آورید و آرامش، بیش‌تر می‌شود.

تنها آرامش در دنیای شما، در زندگی شخصی‌تان، آرامشی است که از سوی خدا است. اگر با آشوب درون‌تان زندگی کنید، مدام با خود سر جنگ خواهید داشت و ترس در سراسر وجودتان رخنه خواهد کرد و بدانید که نفسانیت در این صورت بر وجودتان سلطه دارد و ریاست می‌کند. اگر احساس آرامش دارید، نفسانیت جایش را به وجود برترتان داده است. پس می‌توانید همیشه از خود بپرسید: «آیا این امر مرا آرام می‌گرداند یا ناآرامی را به همراه دارد؟» اگر جواب ناآرامی است، ریشه در افکار و جسم مادی‌تان دارد، بنابراین پس باید جست‌وجو کنید چه طور و چرا به نفسانیت فرصتی برای ابراز وجود در ذهن و زندگی‌تان داده‌اید. اگر جواب آرامش است، پس می‌دانید چه کرده‌اید و یا چه طور اندیشیده‌اید و می‌دانید وجود برترتان در آن لحظه بسیار کوشا و پرتوان بوده است.

چند نمونه از رفتارهایی که مانع کسب آرامش می‌شود؛ بیان شده است: بحث و جدل. با ورود به مباحثات، سریع‌تر از هر حالت دیگری آشوب به سراغ‌تان خواهد آمد. آزادید وارد جدال با دیگران شوید یا نه، اما بدانید که وارد شدن به بحث و جدال با دیگران مساوی با دور شدن‌تان از وجود برترتان و گرایش به تنهایی است. نفسانیت‌تان به شما گوش‌زد می‌کند: «از همه یعنی از همسر، منشی و همکاران، بالاتر هستید و این برتری را باید به همگی‌شان ثابت کنید، در اعلام نظرهای‌تان اقدام کنید و به نظرهای‌شان بی‌توجه بمانید.» این روش زندگی افراد را تشویق می‌کند تا همیشه و به هر قیمتی نظرشان را به اثبات برسانند و اگر خود را حق به جانب ندانند و در پی اثبات خود برنیایند، پایگاه آشوب و اضطراب سست می‌شود.

همه ما به دروغ عادت کرده‌ایم، حتی ممکن است خود را به این باور برسانیم که دروغ گفتن اجباری است. وقتی به دروغ و تقلب عادت می‌کنیم، مشکل می‌توانیم در خصوص مسایل عاطفی صادق باشیم و احساس می‌کنیم همیشه برای پوشاندن رد پای عواطف‌مان نیاز به دروغ داریم. در مورد جامعه نیز همین امر صدق می‌کند. اگر به سوی معنویت حرکت کنیم، دروغ در زندگی شخصی‌مان و در فرهنگ ما رنگ می‌بازد.

هرگز خدا را مورد قضاوت قرار نمی‌دهید، چون می‌دانید همه جریان زندگی و دنیا خردمندانه است.

شما در این سیاره از سایر مردم جدا نیستید. نیرویی که در جسم و روح مردم جریان دارد در شما هم جاری است. همان‌گونه که نیروی کهکشان‌ها در مردم رواندا و پاکستان جاری است، برشما نیز اثر می‌گذارد. این تمثیل بی‌مناسبت نیست که شما لامپ هستید و خداوند باری، مرکز نیروگاه است. وقتی تصمیم بگیرید راهنمایی‌های وجود والای‌تان را انتخاب کنید تا وجود کاذب‌تان به نیروی درونی و الهی‌تان متصل شود، وقتی پایه‌های زندگی‌تان را براساس آرمان‌های وجود برترتان قرار می‌دهید و به نیروی الهی‌تان مرتبط می‌شوید در جهت تغییر دنیا حرکت می‌کنید.

همیشه به یاد داشته باشید. همه ما از انرژی مشابه و یک‌سانی با دیگر موجودات ساخته شده‌ایم.

«خوب‌ها و عاقلان زندگی آرامی را تجربه می‌کنند.»