بریده‌هایی از کتاب نیروی حال

گذشته، تنها در خاطرات است و آینده نیز تجسم ذهنی ما است.

عشق واقعی زمانی اتفاق می‌افتد که نَفس‌مان را کنار گذاشته و از وجود واقعی‌مان خبردار شویم (با کل وجودمان عاشق شویم نه صرفا با جسمِ‌مان).

موفقیت نمی‌تواند شما را کامل کند دستاوردها و بلندپروازی به زندگی جهت می‌دهند و هدف‌های با ارزشی هستند. اما به گفته اِکهارت اگر فکرکنیم با موفق شدن، کامل می‌شویم، اشتباه است. زیرا موفقیت شدیداً بر آینده تمرکز می‌کند. باورمان این است که تا قبل از اینکه موفق شویم هنوز ناقصیم. ولی اگر سخت تلاش کنیم، در آینده کامل خواهیم شد که این فرضیهٔ اشتباهی است چرا که ما از ابتدا کامل هستیم. هدف بیرونی زندگی‌تان می‌تواند هر چیزی باشد، اما هدف درونی و اصلی هر انسان، زندگی کردن در لحظه است. بهترین سبک زندگی، حاضر بودن در زمان حال می‌باشد. اگر این هدف را بدست آورید، هدف بیرونی و ظاهری نیز به راحتی بدست می‌آید. چرا که دیگر خوشبختی‌تان با آن گره نخورده است.

اما هدف درونی و اصلی هر انسان، زندگی کردن در لحظه است. بهترین سبک زندگی، حاضر بودن در زمان حال می‌باشد. اگر این هدف را بدست آورید، هدف بیرونی و ظاهری نیز به راحتی بدست می‌آید. چرا که دیگر خوشبختی‌تان با آن گره نخورده است.

آگاه باشیم که ذهنمان ما را تعریف نمی‌کند. بلکه ما تماشاگرانِ افکارمان هستیم.

چگونه از سطح افکارتان فراتر روید: ۱. مراقب افکارتان باشید. ۲. بگذارید افکارتان شکل بگیرند. ۳. آن‌ها را بدون وابستگی یا قضاوت تماشا کنید. ۴. هنگامی که احساس کردید در حال غرق شدن در افکارتان هستید، به آرامی توجه‌تان را به زمان حال آورده و دوباره به مراقبت بپردازید. با تکرار این فرآیندِ فکری، هر زمان که احساس گم‌شدن در افکار را کردید، خواهید فهمید که وجود حقیقی‌تان تنها به مانند تماشاگری است که دارد افکار را بر روی صحنه تماشا می‌کند.

هدف بیرونی زندگی‌تان می‌تواند هر چیزی باشد، اما هدف درونی و اصلی هر انسان، زندگی کردن در لحظه است.

روشن‌شدگی چیست؟ روشن‌شدگی به معنا عروج از سطح افکار است. هنگامی که تمام افکارتان را متوقف می‌کنید، از خودِ حقیقی‌تان آگاه می‌شوید.

نشستن بر روی یک صندلی و نظارت بر افکارتان، بدون قضاوت و تفسیر کردن را تمرین کنید.

نَفس، از طریق ایجاد اختلال زنده می‌ماند نَفس از ایجاد اختلال تغذیه می‌کند. نَفس فکر می‌کند که دیگری می‌خواهد آن را نابود کند. نَفس ما نیاز به کنترل داشتن بر امور را به ما القا می‌کند.

هیچ وجود خارجی‌ای نمی‌تواند ما را کامل کند. ما از قبل کامل، و از درون بی‌نقص هستیم، فقط احتیاج داریم که از بی‌نقصی وجودمان آگاه شویم.

لازم است بدانیم هدف اصلی از روابط این است که فرصتی فراهم آورند تا ما را از وجود حقیقی‌مان باخبر کنند. با در نظر گرفتن این اصل، روابطمان، به روابطِ روشنگرانه تبدیل خواهد شد و به ما در پیشرفت روحی و معنوی‌مان کمک خواهد کرد.

*احساسات، واکنش‌های فیزیکی به افکارمان هستند.