بریده‌هایی از کتاب پنج صبح

الان که این مقدمه را می‌نویسم، حدود پنجِ صبح است. چشمانم خواب‌آلود است ولی قلبم کاملاً بیدار. می‌دانید این یعنی چه؟ یعنی مداومت، مداومت و مداومت. همین مداومت در انجام کارهای به ظاهر کوچک بود که زندگی‌ام را گرم و گرم‌تر کرد.

می‌خواهید باور کنید یا نکنید، هر فکر منفی که وارد ذهن شما می‌شود یا از دهان شما خارج می‌شود، زندگی مشترکتان را سرد و سردتر می‌کند

مداومت تو انجام کارا، خیلی خیلی مهم‌تر از بزرگی و کوچیکی کاراست.

وقتی حتی یک درصد از مسئولیت زندگی را به عهدهٔ عوامل خارجی بیاندازیم، دیگر جانانه برای رشد زندگی تلاش نمی‌کنیم. همیشه بهانه‌هایی وجود دارند تا تلاش نکنیم و دیگران را مقصر بدانیم. از همه بدتر این است که همیشه منتظریم تا همه چیز غیر از خودمان تغییر کند تا زندگی بهتر شود.

وقتی محبت می‌کنیم، توقع هیچ تشکری نداشته باشیم ولی وقتی محبت دیدیم، تشکر کردن یادمون نره.

گاهی کارایی که همسرتون ازتون توقع نداره رو براش انجام بدید. مطمئن باشید، این کارا شیرینی زندگیتون رو دو چندان می‌کنه.

مطرح کردن چیزای منفی تو خونه مثل اینه که یه سگ وحشیِ بی‌قلاده رو تو خونه رها کرده باشیم.

این چیه درست کردی؟ مرد با چهره‌ای درهم فرو رفته به غذا اشاره کرد. زن با تعجب جواب داد: غذای مورد علاقته؛ چشه مگه؟ مرد با ناراحتی گفت: کاری کردی که من نتونم بخورمش و گرسنه بمونم. هزاران سوال به ذهن زن حمله کردند، ولی فقط توانست یک سوال بپرسد: چی کار کردم؟ مرد به ظرف غذا اشاره کرد و گفت: انقدر قشنگ تزئین کردی که دلم نمیاد خرابش کنم؛ حتی اگه از گشنگی بمیرم. زن را محکم در آغوش گرفت، تمام شادی دنیا...

بعضی وقتا تو یه دره گیر می‌افتیم. اون لحظه باید دو مطلب رو در نظر بگیریم. یکی این که زندگی بدون دره نمی‌شه و دومین مورد این که، هر دره‌ای قلّه‌ای داره.

مرور خاطرات خوش گذشته و ابراز محبت در قالب کارهای کوچک و مداومت در آن‌ها، باعث شد که رابطه‌مان رو به گرمی بگذارد.

زندگی هر کدام از ما فرزندمان است که باید مواظبش باشیم و رشدش دهیم. باید مانند مادران، عاشق و مسئول زندگی خودمان باشیم.

وقتی حتی یک درصد از مسئولیت زندگی را به عهدهٔ عوامل خارجی بیاندازیم، دیگر جانانه برای رشد زندگی تلاش نمی‌کنیم.

وقتی زمانِ با هم بودن شما کمه، پس باید از هر فرصتی برای به هم نزدیک شدن استفاده کنید. بهترین زمان، وقت غذا خوردنه. سعی کنید حداقل یک وعدهٔ غذایی رو با همسرتون بخورید، حتی اگه باید از خوابتون بگذرید یا کمی گرسنه بمونید تا با همسرتون غذا بخورید.

باید مثل صیاد در کمین عملی از همسرمون باشیم تا ازش تعریف و تشکر کنیم. نیاز نیست دنبال کار خیلی خاص و بزرگی باشیم؛ هر کاری هر چند کوچیک هم می‌تونه بهونه‌ای برای تعریف و تشکر باشه. سعی کنیم تو تعریفی که می‌کنیم، به همسرمون القا کنیم که کار مهم و مفیدی انجام داده.

بعضی کارا و رفتارامون رو همسرمون دوست داره. رفتاری که خودمون هم حس بدی به اونا نداریم. چه خوب می‌شه، فهرستی از اون رفتار و کارا بنویسیم و سعی کنیم تا اونا رو بیش‌تر انجام بدیم.

تا در را باز کرد با صدای بلند گفت: سلام، خداحافظ زن با تعجب نگاهی کرد و گفت: سلام، ولی کجا؟ مرد: هیچ‌جا، از قلب مهربونت جایی نمی‌رم. خداحافظی بابت صبح بود. یادم رفته بود بگم و توی دلم سنگینی می‌کرد. زن خندید و مرد هم.

به ۶ سوال زیر دقیق‌ترین جواب را بدهید. ۱. همسرتان به چه افرادی علاقه دارد؟ ۲. همسرتان چه اشیاعی را دوست دارد؟ ۳. اهداف همسرتان چه چیزهایی است؟ ۴. ارزش‌های همسرتان چه چیزهایی است؟ مثلاً شاید ارزش او راستگویی باشد و تلاش کند که هرگز دروغ نگوید. ۵. چه واژه‌هایی در ذهن او معنی مثبتی دارد؟ مثلاً شاید همسرتان از کلمهٔ باعرضه خیلی خوشش بیاید. یا فرد دیگری از کلمه کدبانو ۶. چه واژه‌هایی در ذهن او معنی منفی دارد؟ کلمهٔ «محکم» معنی بدی ندارد ولی شاید برای زنی مفهوم بدی داشته باشد؛ زیرا برداشت او از «محکم» لطیف نبودن پوست بدن اوست.

هر روز کوچیک‌ترین و به ظاهر کم اهمیت‌ترین چیزی که تو رفتار و ظاهر همسرمون خوشمون میاد رو بهش بگیم.

قبل از هر کاری که می‌خواید انجام بدید از خودتون بپرسید، آیا این کار رو می‌شه با محبت بیش‌تر انجام داد؟

به کوچیکی کار نگاه نکنید، مداومت، مداومت و مداومت باعث عظیم شدن اثرات این کارهای کوچیک می‌شه.