بریده‌هایی از کتاب بازیکن تیمی ایده‌آل

بازیکنان تیمی ایده‌آل، سه فضیلت بنیادین دارند: آن‌ها مشتاق، فروتن و باهوش هستند

هنگامی که اشتیاق منحصراً بر روی خود متمرکز شود، اغلب نشانه خطر عدم مهارت است، نه وجود یا ازدیاد آن

رهبران مشاغل باید بتوانند بازیکنان تیمی را شناسایی و استخدام کنند تا بهترین مزیت ممکن را نسبت به رقبایشان داشته باشند و از تمام مزایای کار گروهی استفاده کنند. بازیکنان تیمی ایده‌آل، سه فضیلت بنیادین دارند: آن‌ها مشتاق، فروتن و باهوش هستند.

افرادی که در مقام تعریف، فروتن هستند، خود را بهتر از سایر افراد نمی‌دانند. آن‌ها به دنبال این نیستند که به خاطر ایده‌ها یا فعالیت‌های شخصی خود مورد ستایش قرار گیرند. در عوض آن‌ها بیشتر به انجام کارهای بزرگ علاقه دارند تا مورد ستایش قرار گرفتن. به همین دلیل سعی می‌کنند منافع گروه را نسبت به خودشان بالاتر ببینند.

صفت «مشتاق»، حاکی از میل این افراد برای دستیابی به چیزهای بیشتر از قبیل: فرصت، مسئولیت‌پذیری و کار بیشتر است. افراد مشتاق، انگیزه دارند، به همین دلیل به طور معمول، نیاز نیست که مدیرانشان فشار زیادی به آنها وارد بیاورند.

فرد «باهوش» هم به شخصی گفته می‌شود که قادر به همکاری با افراد دیگر باشد. به بیان دیگر، منظور همان توانایی حدس زدن و دریافتن نظرات دیگران است. اگرچه برخورداری از هوش برای هر شغلی مهم است، دانستن چگونگی خوب کار کردن با دیگران از آن هم مهم‌تر می‌باشد.