بریده‌هایی از کتاب اصول خبرنویسی

یکی از مهم‌ترین ارزش‌های خبری که شاید بیشتر توجه مردم را به خود جلب می‌کند، ارزش خبری «دربرگیری» است. رویدادها وقتی این ارزش خبری را دارند که روی عده زیادی از افراد جامعه، در زمان حال یا آینده، تأثیر داشته باشد. دربرگیری رویداد ممکن است باعث نفع یا ضرر (مادی یا معنوی) افراد جامعه شود و مستقیم یا غیرمستقیم روی مردم تأثیر بگذارد.

این هماهنگی را می‌توان با «تکرار به‌موقع موضوع یا محور اصلی خبر (گرانی، تظاهرات، سیل و...)»، «کلمات و عبارات ربط دهنده (وی می‌گوید، او افزود، رئیس‌جمهور تصریح کرد، رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی هشدار داد، رئیس شورای امنیت ملی تأکید کرد، اما، به این ترتیب، علاوه بر این، همچنین، سرانجام، لازم به ذکر است، با وجود این، در عین حال و...)» و «استفاده به‌موقع از نام مکان‌های مختلف» فراهم کرد.

یعنی هر چه جملات و بندها طولانی‌تر باشند، درک آنها مشکل‌تر و احتمال این که مخاطبان خبرها را تا انتها پی‌گیری کنند، کمتر می‌شود.

معمولاً در مطبوعات، مکان وقوع رویداد و منبع خبر، در ابتدای خبر یعنی قبل از لید و مقدمه نوشته می‌شود: مثال ۱ـ تهران ـ خبرنگار کیهان: مثال ۲ـ نیویورک ـ مقر سازمان ملل متحد ـ خبرگزاری رویتر: مثال ۳ـ سئول ـ کره جنوبی ـ سی. ان. ان: مثال ۴ـ بندرعباس ـ خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان: مثال ۵ـ اصفهان ـ خبرگزاری‌ها: همان‌طور که در مثال‌های بالا مشاهده می‌شود، در صورتی که نام شهر یا منطقه‌ای که رویداد در آن رخ داده، ناشناخته باشد، ذکر نام شهر یا کشور معروف در کنار منبع خبر ضرورت دارد. همچنین اگر خبر واحدی را منابع مختلف داده باشند، یا نام منبع خبری معروف ذکر می‌شود یا از عنوان کلی «خبرگزاری‌ها» یا «منابع خبری» استفاده شود.