بریده‌هایی از کتاب ایرال دخت

انسان فقط زمانی از عشق دست می کشد که امیدش را از دست بدهد.

ای پرنده که اسارت آرزویت را کشته! بدان روی بامها آفتابی نیست و زیر بام ها نشانی از آدمی نیست. پرواز به چه دردی می‌خورد وقتی درآسمان هم کاشانه ای نیست!"

زندگی ادامه پیدا می‌کند چه با ما، چه بدون ما و تا وقتی که آفتاب همچنان طلوع می‌کند، زندگی پایان نمی‌یابد.

هیچ چیز به اندازهٔ یک عشق یکطرفه انسان را آزار نمی‌دهد حتی خود عشق!

رفتم تا مجبور نشود قلبش را تقسیم کند که تقسیم قلب، انسان را از تمرکز عشق باز می دارد و عشقی که متمرکز نباشد، باقی نخواهد ماند

زندگی زیباست اگر ما انسآن‌ها برای حرص و آزو تنوع طلبی آن را تلخ نکنیم. چه دشت هایی که با خون انسآن‌ها سرخ نشد و چه خانه‌ها که ویران نشد.

"مرغی در قفس با یأس تمایل آوازها از ته نشینی اکسیژن در کف رؤیا کز کرده است!

وقتی آدم چیزی را در گذشته جا بگذارد، اگر بتواند زمان راهم متوقف می‌کند تا دوباره آنرا پیدا کند بخصوص که آن چیز عشق باشد. انسان فقط زمانی از عشق دست می کشد که امیدش را از دست بدهد."

برای شروع سال جدید یک هفته مدارس تعطیل است.

از وحشت داشتم سکته می‌کردم.

یک سیم طلا به تو خواهم داد

زندگی زیباست اگر ما انسآن‌ها برای حرص و آزو تنوع طلبی آن را تلخ نکنیم. چه دشت هایی که با خون انسآن‌ها سرخ نشد و چه خانه‌ها که ویران نشد. کاش انسان می دانست که زندگی زودتر از آنچه که فکرش را کند تمام می‌شود و مرگ درجایی انسان را غافلگیر می‌کند که اصلا فکرش را هم نمی‌کند.

زندگی سرشار از درس است. یک مرگ پر افتخار قطعا یک زندگی با محتوا داشته است.

آدم‌ها در عشق چهار گروه‌اند که از لحاظ درجه متفاوت‌اند: گروه اول که پایین‌ترین درجه هستند با چشم عاشق می‌شوند گروه دوم با عقل و منطق گروه سوم با قلب و گروه چهارم که بالاترین رتبهٔ عشق است، کسانی هستند که با روحشان عاشق می‌شوند.

زندگی ادامه پیدا می‌کند چه با ما، چه بدون ما و تا وقتی که آفتاب همچنان طلوع می‌کند، زندگی پایان نمی‌یابد. و زندگی ما در قلب های آنان که دوستشان داریم جریان می‌یابد. عشق همیشه در گوشه‌ای زنده می ماند.

آدم‌ها در عشق چهار گروه‌اند که از لحاظ درجه متفاوت‌اند: گروه اول که پایین‌ترین درجه هستند با چشم عاشق می‌شوند گروه دوم با عقل و منطق گروه سوم با قلب و گروه چهارم که بالاترین رتبهٔ عشق است، کسانی هستند که با روحشان عاشق می‌شوند.

اگر چه از همهٔ جنگ ها بیزارم، ولی هرگز نمی‌خواهم بازندهٔ یک جنگ باشم.

تقسیم قلب، انسان را از تمرکز عشق باز می دارد و عشقی که متمرکز نباشد، باقی نخواهد ماند.

او اعتقاد داشت هر سخنی هدفی دارد و پشت کلمات افکار و تصمیم ها نهفته است. حرف های آدم‌ها کلید مقاصدشان است.

جون بعضیها را هم می‌گیرد

انگارقوربون صدقه ام می‌رفت

بانو دیگر از دست او خسته شده بود و اعصابش بهم می ریخت

درد تمام تنم را می گرفت و لحظه ای ول می‌کرد.

صبر گاهی نوعی تسلیم است و اگر به‌موقع و در جای خود نباشد به انهدام زندگی منجر می‌شود

ما در صورتی می‌توانیم باعث تغییر و بهتر شدن کسی شویم که ابتدا خود را تغییر دهیم و این تأثیر گذاری زمانی بیشتر می‌شود که بتوانیم درک بیشتری داشته باشیم. هر تغییری در سایهٔ عشق امکان پذیر است. عشق انسان را دگرگون می‌کند و از پوچی نجات می‌دهد.

عشق مثل طوفانست. طوفانی که با شدّت می‌آید و همه‌چیزرا خراب می‌کند حتی جون بعضیها را هم می‌گیرد و آنهایی که تحمّل می‌کنند و می مانند هم آسیب می بینند و از خطرات آن طوفان در امان نیستند. در این میان ما نمی‌توانیم جلوی طوفان را بگیریم ولی می‌توانیم خودمان را مصون کنیم که با آن مقابله کنیم.

عشق مثل طوفانست. طوفانی که با شدّت می‌آید و همه‌چیزرا خراب می‌کند حتی جون بعضیها را هم می‌گیرد و آنهایی که تحمّل می‌کنند و می مانند هم آسیب می بینند و از خطرات آن طوفان در امان نیستند. در این میان ما نمی‌توانیم جلوی طوفان را بگیریم ولی می‌توانیم خودمان را مصون کنیم که با آن مقابله کنیم.

ن ما هستیم که تصمیم می گیریم پایان کجا باشد. پایان آنجاست که انسان امیدش را از دست بدهد

چرا انسان این‌قدر می جنگد. اگر به‌جای جنگیدن هر کس فقر را از سرزمینش می زدود چقدر دنیای بهتری می‌شد.

وقتی بال داشته باشی ولی آسمانت اندازه سیاه چاله باشد، وقتی بین زمین وآسمانت فرقی نباشد، فرقی ندارد بالهایت شکسته باشد.