بریده‌هایی از کتاب درمان مبتنی برپذیرش و تعهد برای زوج‌ها

روابط عاشقانه درد گریزناپذیری را به همراه دارند که در صمیمت ریشه دارد. همه روابط ریسک را به دنبال دارند، اما در رابطهٔ عاشقانه نمی‌توان از درد گریزناپذیری که در لحظات محرومیت، تنهایی، ناامیدی، پریشانی، ناایمنی و گسستگی پدیدار می‌شود، خلاصی یافت. در نتیجه، ما مایلیم با همسر خود درآمیزیم و توسط او دیده شده و مورد پذیرش واقع شویم، در حالی که همزمان از طرد، بی‌توجهی و مورد قضاوت واقع شدن، واهمه داریم. از آن جا که ما هم مشتاق صمیمیت هستیم و هم از آن واهمه داریم، در کش و قوس حرکت به سوی پیوند و از آن طرف عقب کشیدن به خاطر محافظت از خودمان قرار می‌گیریم. تأکید اصلی این کتاب بر یادگیری مشاهده و روبرو شدن با درد گریزناپذیر صمیمیت، بدون استفاده از راهبردهای ویرانگر روابط است.

این یک اشتباه است که طرحواره‌ها و درد هیجانی طرحواره‌محور را به عنوان چیزی بدانیم که باید آن را تغییر دهیم. طرحواره‌های منفی فراگیر هستند - همهٔ افراد تاحدی دارای آن هستند. همچنین تغییر و اصلاح آن‌ها بسیار دشوار است (فصل دوم را ببینید). هدف از زوج‌درمانی توقف راه‌اندازی طرحواره‌ها یا حتی کاهش درد هیجانی نیست، بلکه تغییر نحوهٔ پاسخ همسران به درد هیجانی است.

طبق نظر جفری یانگ، طرحواره‌ها باورها و داستان‌های مرکزی‌ای هستند که ما درباره خود و روابطمان ساخته‌ایم. یک طرحواره یک ساختار شناختی ریشه‌دار یا چارچوبی است که در سازمان‌دهی اطلاعات و درکمان از جهان به ما کمک می‌کند. طرحواره مانند لنزی است که از دریچه آن به جهان می‌نگریم، تجاربمان را سازمان می‌دهیم و رویدادها را تفسیر می‌کنیم. طرحواره‌ها داستان‌هایی هستند که در طول زندگی درباره خودمان ساخته‌ایم. این داستان‌ها ادراک‌ها و تجاربمان از دیگران را تحریف می‌کنند و می‌توانند به پیشگویی‌های خودکامبخش در روابط منجر شوند. طرحواره‌ها در کودکی از تجارب اولیه‌ای که با خانواده و دوستان داریم شکل می‌گیرند و در روابط فعلی‌مان همچنان ادامه می‌یابند.

متأسفانه، ذهن کاملاً دقیق نیست و گاهی خطر را درک می‌کند در حالی که خطری در کار نیست.