بریده‌هایی از کتاب هرکجا که دلیل ما را برد: از «اصل خدا نیست» تا «خدا هست»

محاسبه نشان داده است که اگر اندازۀ فقط یکی از ثابت‌های بنیادی –مثل سرعت نور یا جرم یک الکترون– اختلاف کمی با مقدار کنونی می‌داشت، در آن صورت هیچ سیاره‌ای که قابلیت بروز تکامل حیات انسانی داشته باشد، ممکن نبود شکل بگیرد.

در میان همۀ اکتشافات بزرگ علم جدید، بزرگ‌ترین آن خدا است.

خداباوران معتقدند خدا متعالی است و بنابراین فراتر از ادراک است؛ خدا یک راز است و چون برای کسب توجه و ادراک باید به‌صورت عقلی سخن برانیم، بنابراین فقط در قالب تصاویر می‌توانیم دربارۀ خدا صحبت کنیم. جملات دینی، تصاویر انسانی از حقایق الهی‌اند که به‌صورت تمثیلی بیان‌پذیرند.

«مسئلۀ بسیار مهم این است که چه زمانی (و چگونه) قوای تولیدمثل جنسی تکامل یافته است. به‌رغم ده‌ها سال تحقیق و بررسی، ما هنوز چیزی نمی‌دانیم».

واکنش همکاران اِیتییست فلو به گزارش خبرگزاری آسوشیتد پرس در حد حملۀ عصبی بود. یکی از وب‌سایت‌های اِیتییستی یکی از خبرنگاران خود را موظف کرده بود که با ارائۀ اطلاعات مستمر ماهانه دربارۀ انحراف فلو از عقیدۀ راستین فعالیت کند. تهمت‌های پوچ و کاریکاتورهای بی‌ارزش در فضای تفکر آزاد وبلاگ‌ها رایج شده بود. همان کسانی که معترض تفتیش عقاید مذهبی و به‌چوب‌بستن و سوزاندن جادوگران بودند، اکنون بدشان نمی‌آمد که خودشان نیز کمی به همان قبیل رفتارها دست بزنند. طرفداران مدارا خودشان اهل مدارا نبودند. و ظاهراً فقط متعصبان و متحجران دینی نیستند که یک‌جانبه‌گرایی، توحش، عصبیت و پارانویا دارند.

چرا جهان زحمت وجود داشتن را به خود می‌دهد؟ اگر دوست دارید، می‌توانید خدا را برای جواب به این سؤال تعریف کنید

من در ابتدای مناظره و در کمال تعجب همه اعلام کردم که دیگر وجود خدا را پذیرفته‌ام. گفتم که به‌نظر می‌رسد پیشرفت‌های علم جدید به اینجا ختم شود که به هوش برتری دلالت کند. در برنامۀ ویدیوئی این سمپوزیوم، مجری چنین می‌گوید که در میان همۀ اکتشافات بزرگ علم جدید، بزرگ‌ترین آن خدا است. در این سمپوزیوم، وقتی سؤال شد که آیا فعالیت‌های اخیر دربارۀ منشأ حیات به فاعلیت یک هوش خلاق اشاره می‌کند، من چنین گفتم: بله، من اکنون فکر می‌کنم که چنین است... تقریباً به‌طور کامل به‌دلیل تحقیقات مربوط به ‌DNA. به نظر من مواد DNA نشان داده‌اند که، با وجود پیچیدگی تقریباً باورنکردنی مدیریت لازم برای تولید حیات، برای کنار هم قرار دادن و تعامل این عناصر بسیار متنوع باید از هوش استفاده شده باشد. این تعامل، هم به‌لحاظ تعداد عناصر و هم به‌لحاظ روش‌هایی که این عناصر با یکدیگر تعامل می‌کنند، پیچیدگی زیادی دارد. هماهنگی این دو بخش در زمان معین از طریق تصادف بسیار بعید است.

علم بما هو علم نمی‌تواند استدلالی برای اثبات وجود خدا ارائه کند. اما سه دسته از شواهدی که در این کتاب مطرح کردیم –قوانین طبیعت، حیات با سازمان غایت‌مند خود، و وجود جهان– فقط در سایۀ وجود یک هوش ]برتر[ تبیین‌پذیر است که هم وجود خود و هم وجود جهان را تبیین می‌کند. چنین کشفی دربارۀ امر الهی از طریق آزمایش‌های علمی و معادلات به‌دست نمی‌آید، بلکه از خلال درک ساختارهایی حاصل می‌شود که آن‌ها آشکار و ترسیم می‌کنند.

«مدعی باید دلیل ارائه کند و نه منکر»

قوانین فیزیک ’قوانین بی‌قانون‘ ‌است که از خلأ ناشی می‌شود