بریده‌هایی از کتاب غربت فرزندان خمینی

تشنه‌ام ای آسمان عشق، بارانت کجاست دست من در جستجو پژمرده، دامانت کجاست هر چه می‌بینم، فقط دیوارهای سنگی است کاش می‌گفتی به من، شهر شهیدانت کجاست

همان روزها که وارثان تاریکی، بی‌تاب از انفجار نور، دروازه‌های شهر ایمان را با خام‌خیالی‌هایشان هدف گرفتند، اما ندانستند که دلیرمردان تاریخ، جهاد را دروازه ی بهشت و میدان مشقِ عشق را قطعه‌ای از آسمان می‌شماردند.

شرح زندگی بعضی از شهدا حجت را بر خیلی‌ها تمام می‌کند.

سعید انسانی الگو و نمونه بود مظهر صداقت، صفا، پاکی و عدم تعلق‌خاطر به دنیا بود می‌گفت: دنیا چند روز بیشتر نیست مهم چگونه زندگی کردن و چگونه مردن است باید زندگی و مرگ ما به شیوه‌ای باشد که فردای قیامت در برابر خداوند روسفید باشیم.

متانت، درایت، ایمان و وفای به عهد از ویژگی‌هایی بود که از محمد شخصیت ممتازی ساخته بود و مردم دیارش برای او حرمت و جایگاه خاصی قائل بودند.

احمد اعتقاداتش قلبی بود آنچه را می‌گفت انجام می‌داد و به آنچه انجام می‌داد باور داشت او یک مسلمان واقعی بود همه‌ی حرکات و سکناتش مطابق دستور دین بود

امام خمینی (ره) فرمود: ((و چه غافل‌اند دنیاپرستان و بی‌خبران که ارزش شهادت را در صحیفه‌های طبیعت جستجو می‌کنند و وصف آن را در سرودها، حماسه‌ها و شعرها می‌جویند و در کشف آن از هنر تخیل و از کتاب تعقل مدد می‌خواهند و حاشا که حل این معما جز به عشق میسر نگردد)).